شهید مدافع حرم جواد الله کرم یادداشتی ابتکاری و شاعرانه را خطاب به اسلحه خود نوشته بود که گویای روح لطیف و نگاه عاشقانه این شهید است. در بخش‌هایی از این یادداشت آمده است:
«سلام بر سلاحی که با یاری حق وسیله‌ای شدی برای تیر انداختن بر هدف، سلام بر لوله‌ای که گرمای باروت را تحمل کرد، سلام بر ماشه که سنگینی و سبکی تعادل جسم را در چکاندن تو درک نمودم.آنگاه که آموختم که چگونه گلنگدن را بکشم به این فکر افتادم که روزی آمده ام و روزی باید بروم پس باید بدانم کجا هستم.آنگاه که گونه ام را روی قنداق سفت می‌کردم آموختم که در مسیر هستی چگونه مستقیم قرار بگیرم تا هدف را تار یا بیضی نبینم بلکه واضح ببینم...سلام بر روزنه، جایی که حد واسط بین چشم و مگسک است و مسیر مستقیم را هدایت می‌کند. آری در این میان نقش واسطه را بازی می‌کند. آن گاه که رنگ‌های مختلف فیلتر روزنه را تنظیم کردم آموختم که فیلتر بی‌رنگ رخسار محبوب را انتخاب کنم. سلام بر مگسک محل ساطع شدن‌اشعه درون از مردمک سلاح.سلام بر سیبل‌هایی که تحمل تیرخوردن را می‌نمایند، آری تحمل واقعیت را باید نمود، خوشا به حال شما، کاش من نیز می‌توانستم مثل شما حقایق را آن طور که هست نشان دهم و خیلی فداکارانه حقایق را روشن کنم...»