غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی که از حامیان دولت به شمار می‌رود، به روزنامه آرمان گفت: مردم فکر می‌کنند که اساساً رها شده‌اند و هرچه قول، فعل و وعده داده می‌شود مردم نتیجه عکس آن را می‌بینند در برخی از بخش‌ها که دیگر زبان‌ها تقریباً قفل است. در توزیع اقلام اساسی مثل گوشت آن اتفاقات تلخ افتاد، در بحث سقوط ارزش پول ملی، افزایش قیمت دلار و از همه بدتر بحث خودرو که اصلاً جای هیچ‌گونه توجیهی ندارد.
همه اینها موجبات این را فراهم آورده که مردم ناراحت باشند و همه را مقصر بدانند. یعنی این‌طور نیست که دولتی‌ها بگویند مجلس و مجلس بگوید دولت و به این‌طریق توپ را در زمین یکدیگر بیندازند. مردم کل مجموعه‌ها را با هم مقصر می‌دانند.
وی در پاسخ این سوال «برخی شرایط فعلی و مشکلات به‌وجود آمده را ناشی از برخی ضعف عملکردها در مجموعه دولت می‌دانند؛ نمایندگان در این موضوعات ورود نکرده یا وزرای موردنظر را برای پاسخگویی نخواسته‌اند؟» گفت: چرا؛ اما همیشه که نمی‌توان فراخوان داد. زمانی‌که خانه‌ای خراب می‌شود، چفت و بست می‌زنند و مانع از تخریب آن می‌شوند تا نگهداری شود. حال دولت را باید دو سال کمک کنیم که بماند؛ اگر ما دعوا راه بیندازیم و داستان را تشدید کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟ خود دولت که مقداری به‌هم‌ریخته به‌نظر می‌رسد، دوتا هم ما به فک چپ و راست و شکمش بزنیم، چیزی از دولت باقی نمی‌ماند. لذا باید با همین توپ و تشر، نصیحت، توصیه و اصرار و الزام تلاش کنیم تا دولت را به انحای مختلف سرپا نگه داریم. من هم قبول دارم که دولت در برخی موارد وارفته و در مواردی به‌هم ریخته است. خیلی از وزرای دولت بریده‌اند و فکر می‌کنم اگر اجازه بدهند که هرکس می‌خواهد استعفا بدهد قول می‌دهم حداقل سه یا چهارنفر دست به قلم نشسته‌اند و فقط رویشان نمی‌شود استعفا دهند. چون برخی از وزرا فکر می‌کردند که با گل و بلبل می‌خواهند ریاست کنند و نمی‌دانستند که موضوع چقدر جدی، مهم و حساس است و باید مدیریت‌شان را چنین روزهایی نشان دهند. حداقل دو دستگاهی که مطلعم تعطیلند و کاری انجام نمی‌دهند.
این نماینده حامی دولت افزود: شاید اکنون مقداری دیر باشد و یعنی شاید خانه‌تکانی به صلاح نبوده یا امکان‌پذیر نباشد، اما لازم این است که دولت اگر می‌بیند جایی عملاً تعطیل شده و کارایی ندارد، با قاطعیت تغییرات را اعمال کند.
برخی از وزارتخانه‌ها رو به تعطیلی می‌روند. عرض کردم دولت در این شرایط حساس اقتصادی باید تصمیمات شجاعانه و انقلابی بگیرد، اما شاید با عرض پوزش و به‌رغم میل باطنی باید بگویم که این دولت نشان نداده که در مقاطع سخت توان تصمیم‌گیری شجاعانه را دارد.
ایمن‌آبادی درباره گرانی‌ها و نارضایتی مردم از دولت و اینکه چرا مجلس ورود نکرده، گفت: چرا ما به قدر لازم در این مسائل ورود کرده و تذکرات لازم را داده‌ایم، اما زمانی که دانش‌آموزی درس نمی‌خواند چقدر می‌توان او را تنبیه کرد، توضیح خواست و تشر زد؟ من هنوز اعتقاد دارم که ما اگر مدیران قدرتمند و شجاع می‌داشتیم چند شوک اقتصادی جالب می‌داد و می‌توانست شرایط را تغییر دهد.