روزنامه جوان نوشت: سردبیر روزنامه سازندگی در مطلبی طولانی تلاش نموده وضع امروز آرایش سیاسی ایران را به ۱۳۷۵-۱۳۷۶ ببرد و حسن حبیبی، حسن روحانی و هاشمی را حامیان خاتمی معرفی کند.
محمد قوچانی البته حواسش نیست که نفاق برخی‌ها را نسبت به ناطق در آن موقع لو می‌دهد و مغازه‌ای چهارنبش از هاشمی به نمایش می‌گذارد. طبق گفته فلاحیان که وقتی خبرنگاری از وی درباره هاشمی سؤال می‌کند، ضمن تمجید می‌گوید: «البته بعضی وقت‌ها می‌کشد توی خاکی.» خبرنگار می‌پرسد یعنی چه؟ و پاسخ می‌دهد همین حمایت از خاتمی. در نقطه مقابل سیدرضا تقوی در دوران تبلیغات ریاست‌جمهوری ۱۳۷۶ می‌گوید: هر جلسه‌ای در جامعه روحانیت داشتیم اولین کسی که اصرار بر ناطق داشت هاشمی بود. این دوگانه مغازه چهارنبشی از هاشمی ارائه می‌کند که قوچانی درصدد ماستمالی آن است. البته ناطق‌نوری در روی صحنه سیاسی نماینده مسیر هاشمی معرفی شد و سوخت. اینکه ناطق بر مسیر هاشمی اصرار کند و هاشمی بساط پالوده‌خوری را جای دیگری پهن کرده باشد از نظر اخلاقی خود حجتی است برای منتقدان او. اما اینکه روحانی را در لیست راست آن روز نگذاشتند به دلیل این بود که همان موقع لیبرال شناخته شد. چیزی که امروز دال مرکزی در گفتمان سیاسی حزب کارگزاران (حزب متبوع محمد قوچانی) محسوب می‌شود.
یادآور می‌شود اصلاح‌طلبان در انتخابات سال76 به دور خاتمی جمع شدند. آنها شعار می‌دادند «مجلس زوری نمی‌خوایم، ناطق نوری نمی‌خوایم». اما همین طیف در سال‌های اخیر تظاهر به حمایت از ناطق نوری کردند.