امروز، هشتم اردیبهشت، سالگرد شهادت سرلشکر خلبان علی‌اکبر شیرودی است. خلبان تیزپروازی که حماسه‌ها و دلاوری‌هایش در دوران انقلاب، مبارزه با تجزیه‌طلب‌ها در کردستان و در دفاع مقدس، هیچ‌گاه از خاطرات فراموش نخواهد شد. به همین دلیل هم از نظر برخی از کارشناسان نظامی، شیرودی «نامدارترین خلبان هلی‌کوپتر در جهان» لقب یافته است. تیمسار ولی‌الله فلاحی، از فرماندهان اسبق ارتش نیز او را ناجی کردستان و مناطق غربی کشور لقب داده بود. اما روح بزرگ شیرودی، مانع از دریافت ارتقای درجه برای او شد. چنانکه پس از موفقیت‌ها و حماسه‌هایی که در دوران دفاع مقدس آفرید، مشمول ارتقای درجه شد، اما در واکنش به این تشویق نوشت: «اینجانب خلبان پایگاه هوانیروز کرمانشاه می‌باشم و تا کنون برای احیای اسلام و حفظ مملکت اسلامی در کلیه جنگ‌ها شرکت نموده‌ام، منظوری جز پیروزی اسلام نداشته‌ام و به دستور رهبر عزیزم به جنگ رفته‌ام؛ لذا تقاضا دارم درجه تشویقی‌ای که به اینجانب داده‌اند، پس گرفته و مرا به درجه ستوانیارسومی که بوده‌ام، برگردانید.» جسارت شیرودی به حدی بود که در واپسین لحظات زندگی‌اش و در شرایطی که بالگردش هدف گلوله یکی از‌ تانک‌های بعثی قرار گرفته و در حال سقوط بود، توانست همان ‌تانک را نیز منهدم کند.  وی در یادداشتی نوشته بود: «وقتي که پرواز مي کنم حالتي دارد که يک نفر عاشق‌، به طرف معشوق خود مي رود. هر آن فکر مي‌کنم که به معشوق خودم نزديکتر مي شوم و وقتي در حال برگشتن هستم هر چند که پروازم موفقيت‌آميز بوده باشد‌، باز مقداري غمگين هستم ،چون احساس مي کنم هنوز آن طور که بايد خالص نشده ام تا مورد قبول خدا قرار بگيرم. ...از شما مردم مي خواهم که مواظب باشيد‌، مواظب شايعات باشيد‌، سپاه را بشناسيد‌، ارتش را بشناسيد و ببينيد سپاهي که از قلب اين ملت برخاسته و ارتشي که اين همه «حر» تحويل جامعه قهرمان‌پرور ايران داده تا به حال چه حماسه‌هايي آفريده‌اند... ارتشي که پشتيبانش ملت باشد حتما پيروز است‌، مخصوصا وقتي که اين ارتش مکتبي باشد و ما اميدواريم که تمامي پرسنل ارتش ما روزي مکتبي باشند و ما اميدواريم که تمامي پرسنل ارتش ما روزي مکتبي بشوند و آن روز ،روزي است که آمريکا بايد بر خودش بلرزد‌، چون يک ارتش مکتبي مي‌خواهد دنيا را به زانو در‌آورد.»