شهید ابوالفضل (شاهرخ) ضرغام در اول دیماه سال۲۷ دیده به جهان گشود. درزمان حکومت ستمشاهی زندگی او در غفلت و گمراهی ادامه داشت تا اینکه دعاهای مادر پیرش اثر کرد و مسیحا نفسی آمد و از انفاس خوش او مسیر زندگی شاهرخ تغییرکرد و از همان دوستان قبل از انقلاب، یارانی برای انقلاب پرورش داد. وقتی حضرت امام فرمود: به یاری پاسداران در کردستان بروید حماسه‌های او در سنندج، سقز، شاه نشین و بعدها در گنبد ولاهیجان وخوزستان هنوزدر خاطره‌ها باقی است. پیر جماران در رسایشان فرمود: اینان ره صد ساله را یک‌شبه طی کردند.  من دست و بازوی شما پیشگامان رهائی را می‌بوسم و از خداوند می‌خواهم مرا با بسیجیانم محشور گرداند.
 او خودش را حر نهضت امام می‌دانست  و  در همان روزهای اول جنگ از همه جلوتر پا به عرصه گذاشت.  شاهرخ  در 17آذرماه 59 در عملیاتی که در جاده ماهشهر صورت گرفت با اصابت گلوله بر سینه اش به شهادت رسید.   او از خدا خواسته بود همه گذشته اش را پاک کند. می‌خواست چیزی از او نماند. نه نام، نه نشان، نه قبر، نه مزار و نه هیچ چیز دیگر. خدا هم دعایش را مستجاب کرد. پیکر سردار شهید شاهرخ ضرغام هرگز پیدا نشد.