«نیویورک تایمز» طی تحلیلی به قلم «پل کروگمان» نوشته: «آنچه جهان از جنگ تجاری ترامپ آموخته این است که این جنگ نه با صدای بمب و انفجار، بلکه با لاف‌زنی و گزافه‌گویی خاتمه می‌یابد و آمریکا به هیچوجه قابل اعتماد نیست»... طبق گزارش چند سازمان خبری، آمریکا و چین به انعقاد توافقی نزدیک می‌شوند که عملا به خصومت‌های تجاری پایان می‌دهد. طبق این توافق، آمریکا بخش عمده تعرفه‌هایی را که سال گذشته اعمال کرده، برمی‌دارد. چین هم به نوبه خود به تعرفه‌های تلافی‌جویانه‌اش خاتمه می‌دهد و تغییراتی در سیاست‌های خود در ارتباط با سرمایه‌گذاری و رقابت ایجاد می‌کند و به شرکت‌های دولتی دستور می‌دهد مقادیر خاصی از تولیدات زراعی و فرآورده‌های انرژی آمریکا را خریداری کنند. البته، دولت ترامپ این توافق را به عنوان یک پیروزی در بوق و کرنا خواهد کرد. اما در واقع، این  هیاهو بر سر هیچ بوده است.»به گزارش خبرگزاري صدا و سيما، نیویورک تایمز در ادامه تصریح کرده که «در ماجرای چین، واقعیت این است که، ترامپ کوتاه آمده است. اگر ماجرا همین باشد، آنچه بر سر توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی آمد، در اینجا  نیز تکرار خواهد شد. ترامپ توافق آمریکای شمالی را به عنوان «بدترین توافق تجاری تاکنون» مورد انتقاد قرار داده بود.  اما در پایان کار، ترامپ به چیزی تن داد که  از قبل حاکم بوده است.
ترامپ از یک طرف، اعلام کرده که «جنگ‌های تجاری خوب و پیروزی در آن، آسان است»، ولی عملا پرچم سفید بلند می‌کند! پس، معلوم می‌شود که بر خلاف ذهنیت رئیس‌جمهور، برنده شدن، اصلا کار آسانی نیست.»
در ادامه این روزنامه نوشته که «پیامدهای جنگ تجاری ترامپ، برای آمریکا ماندگار خواهد بود «حتی اگر بخش عمده تعرفه‌ها برداشته شود، ستیزه‌جویی تجاری ترامپ لطمات ماندگاری بر اعتبار آمریکا و در نتیجه بر اقتصاد جهانی که به نقش آمریکا متکی است، وارد ساخته است.کل جهان اکنون به دو نکته درباره آمریکا پی برده است؛ اول آنکه، قابل اعتماد نیست- توافق با آمریکا در واقع فقط یک پیشنهاد است چون هرگز نمی‌دانید چه زمانی رئیس‌جمهور با بهانه‌تراشی آن را نقض خواهد کرد. دوم، آمریکا به آسانی تغییر موضع می‌دهد. رئیس‌جمهور ممکن است با جدیت درباره تجارت صحبت کند، اما به شیوه قلدرمآبی کلاسیک در صورت وقوع رویارویی، از مهلکه کنار می‌کشد.»
ترامپ هارت و پورت می‌کند
در ادامه این تحلیل می‌خوانیم: «جهان این درس را گرفته که آمریکا قابل اعتماد نیست. در ضمن عقب‌نشینی ناگهانی در رویارویی با چین نشان‌دهنده هارت و پورت توخالی آمریکا است. اینکه آمریکا بر اساس مصالح تغییر مسیر دهد، مسئله‌ای دیگر است. اما وقتی که آمریکا از آن همه موضع‌گیری‌های سخت خود به آسانی کوتاه می‌آید، این پیام را به جهان منتقل می‌کند که راه معامله با آمریکا، چانه‌زنی همراه با حسن نیت نیست، بلکه صرفا تهدید کردن پایگاه سیاسی رئیس‌جمهور است.» بالاخره، آمریکا با تضعیف نظام بین‌الملل، موجب می‌شود جهان هم برای خودش هم برای دیگران به مکانی بدتر تبدیل شود.