حسین مظفر در گفت‌وگو با وطن امروز اظهار داشت: مسئله این است که ما واقعا یک تجربه بسیار تلخی در برجام داشتیم و ساده‌اندیشی و اعتماد بیجا به طرف مقابل کردیم. متاسفانه ما خودمان به همه قول و قرارهای‌مان عمل کردیم اما طرف مقابل به وعده‌هایش عمل نکرد. در جریان کار به عبارات دقت نکردیم. دوستان منتقد به لحاظ کارشناسی موضوعاتی را الان مطرح می‌کنند که قابل توجه است. درباره این لوایح عبارات به گونه‌ای است که طرف مقابل می‌تواند هر جور دلش می‌خواهد تاویل و تفسیر کند. درباره شروط مورد بحث هم هیچ تضمینی وجود ندارد که رعایت شود، مثل ماجرای حق تحفظ که تضمینی برای اجرای آن وجود ندارد.
وی افزود: این موضوع مشخص است که این حق‌الشرط‌‌های قید شده در لایحه الزام‌آور نیست و درباره تضمین آن تردید وجود دارد. از همه مهم‌‌‌‌‌‌تر با توجه به اینکه این لوایح وصل به FATF هستند کار سخت می‌شود. خب اگر اینها مستقل بودند طبیعتا امکان انعطاف بیشتری وجود داشت اما به دلیل اتصال به FATF، سازوکارهای مربوط هم به کشورهایی که این لوایح را می‌پذیرند تحمیل می‌شود.
وزیر آموزش و پرورش در دولت اول اصلاحات می‌افزاید: برخی می‌گویند شفافیت خوب است که ما هم استقبال می‌کنیم اما شفافیت عمومی در بخشی از امور ما برای طرف مقابل باید باشد. در حقیقت این شفافیت‌ها برای خودمان خوب است نه اینکه قرار باشد تمام تبادلات و جزئیات مالی خودمان را در اختیار بیگانگان بگذاریم، آن وقت در دورانی که تحریم هستیم و می‌خواهیم تحریم‌‌های ظالمانه را دور بزنیم دست‌مان بسته است، چرا که تمام راهکارها را به دشمن نشان داده‌‌‌‌‌ایم و در واقع خودتحریمی کرده‌‌‌‌‌ایم و خودمان را در گوشه رینگ قرار داده‌‌‌‌‌‌ایم. نکته مهم‌‌‌‌‌‌تر اینکه «همه» اذعان دارند پذیرش این لوایح برای ما دستاوردی مثل کاهش تحریم ندارد.
 همه اعضای موافق و مخالف در مجمع همین عقیده را دارند.
 مظفر گفت: موافقان می‌گویند با پذیرش لوایح FATF فقط وضع ما بدتر نمی‌شود. جالب اینکه مخالفان و منتقدان این لوایح معتقد هستند پذیرش این لوایح دقیقا وضع ما را بدتر می‌کند، چرا که همین راه‌‌های دور زدن تحریم هم که تا الان داشته‌‌‌‌‌ایم دیگر نداریم و نمی‌توانیم تحریم‌ها را دور بزنیم.