کودکی بیش نبود که نهضت خونبار اسلامی آغاز شد. با وجود مشکلات اقتصادی در خانه، با گام‌های کوچکش همراه خانواده، به زمزمه‌های زلال بیداری گوش جان سپرد و به توده‌های مردمی پیوست و در این راه به سهم خود زمینه‌ساز شکوفایی خورشید اسلام بود.
 در بحبوحه شادی‌های کودکانه، در سن شش سالگی داغ بی‌پدری بر دلش نشست. غنچه کوچک وجود نازنینش اوقات فراغت خود را در مسجد و با انجام فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی چون فوتبال می‌گذراند.
تاکید کلامش پیروی از راه امام (ره) و انگیزه‌اش حفظ وطن بود. تکیه‌گاه گرمی بود برای مادر، آن‌گونه که برای آسایش و دلجویی وی به سر کار می‌رفت.
با حملات شیطان و سپاهیانش، برای اعزام به میدان کارزار به بسیج پیوست و سلحشورانه سه ماه به «کردستان» و سپس سه ماه به جنوب گام نهاد و در آنجا بود که با حریری از نور، در عملیات «بیت‌المقدس»، از دیده‌‌ها پنهان گشت و به ملک الاعلی پیوست و پس از یافته شدن جسم نورانی‌اش، در تکیه «گورت» آرمید.
بسیجی شهید «حمید بدیعی»، سال 1347 در خوراسگان متولد شد و در 1362/2/2 در منطقه اروند رود به شهادت رسید.