(بدان ای سالک راه خدا!) مبدأ گرایش انسان به پست و مقام، همان فطرت کمال‌جوی انسان است که در تشخیص مصداق کمال به خطا رفته است. چون انسان مفطور به این فطرت است و خدا چنین گرایشی را در نهاد او قرار داده که طالب کمال باشد و آن را دوست بدارد. این گرایش بد نیست و اصلا حب به الله تعالی هم از همین خمیره سرچشمه می‌گیرد. یعنی چون خدا کمال و جمال مطلق است، انسان او را دوست دارد. مشکل اینجا است که انسان وقتی چشمش بر روی حقایق این عالم بسته می‌شود و فقط دنیا را می‌بیند. فکر می‌کند که تمام مشکلات با جاه و مقام حل می‌شود و تنها جمال و کمال موجود در عالم پول و مقام است. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــــ
1- رسائل بندگی (حب به دنیا)، آیت‌ا... شیخ مجتبی تهرانی (ره)، ص 244