یوسف قویدل در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: در موافقتنامه اقلیم پاریس همانند دیگر معاهدات بین‌المللی در زمینه محیط زیست به ویژه آب و هوا مثل کیوتو، اگر هم مطالعه‌ای صورت گرفته باشد، از هیچ مشاور یا استاد اقلیم شناسی استفاده نشده است، این در حالی است که موضوع مورد بحث این توافقنامه یک موضوع فوق تخصصی در اقلیم شناسی (تغییر اقلیم) بوده است و تعداد اساتید این رشته در کشور کم نیست.
وی افزود: یکی از نشانه‌های عقب‌ماندگی و سیاست زدگی کشور‌ها را می‌توان مسئله کنار گذاشته شدن نخبگان علمی و متخصصان کشور در مباحث کلان دنیا به ویژه مباحثی که با دانش و دانایی سروکار دارد، دانست.به گفته این استاد دانشگاه، جای بسی تاسف است که در دولتِ مدعی دانایی محوری، در بحثی مهم و علمی مثل توافقنامه اقلیمی پاریس، جایگاهی برای متخصصان و نخبگان علمی کشور در نظر گرفته نشده است و تا جایی که بنده مطلع هستم افرادی غیرمتخصص مسئله را راهبری کرده‌اند.
قویدل عنوان کرد: هیئت بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC) موسسه‌ای وابسته به سازمان ملل است که همانند دیگر ارگان‌های آن سازمان، پوششی برای نیل به اهداف امپریالیستی کشور‌های بزرگ و قدرتمند مثل آمریکا و اتحادیه اروپاست.
وی ادامه داد: با توجه به آنکه از بین همه گاز‌های گلخانه‌ای موجود دست روی دی اکسید کربن گذاشته‌اند، به روشنی سیاسی بودن هدف IPCC را نشان می‌دهد. فقط دی اکسید کربن نظر و طمع استعمارگران را در دسترسی به نفت ارزان قیمت و پایدار در آینده تامین می‌کند، این در حالی است که قدرت گلخانه‌ای گاز‌های دیگر همچون متان از دی اکسید کربن بیشتر است، ولی اثر و قدرت گلخانه‌ای متان هیچ نفعی برای استعمارگران ندارد و حتی آنها را مقصر معرفی می‌کند.
این استاد تغییر اقلیم خاطرنشان کرد: از نظر علمی هیچ کس نتوانسته ثابت کند که دی اکسید کربن یا سایر گاز‌های موسوم به گلخانه‌ای عامل گرمایش جهان و تغییر اقلیم هستند و یا نقش آنها از فعل و انفعالات خورشیدی بیشتر است. بر این اساس ماموریت IPCC کاملا مشخص و سیاسی است.قویدل هشدار داد: اگر سیاستمداران ما با همین موضع ضعف در معاهدات بین‌المللی جلو بروند و چشم بسته و بدون مشورت با صاحب نظران امر توافقات بین‌المللی مشکوک یا حداقل غیر سودمند برای کشور را امضا کنند، بعید نیست که همانند سایر اقدامات کشور‌های استعمارگر، گرمایش جهانی را بر گردن ایران بیندازند. یا اینکه بگویند بخاطر تولید دی اکسید کربن از تنفس انسان و جمعیت بالای ایران، از جمعیت کشورتان بکاهید یا نگذارید افزایش پیدا کند.
وی افزود: مقاصد پنهان پشت این موافقت نامه بیشتر شامل کنترل انرژی و جلوگیری از افزایش قیمت با هدف سوءاستفاده کشور‌های ابرقدرت به منظور تضعیف کشور‌های مستقلی چون ایران است که می‌تواند هزینه‌های زیادی را بر اقتصاد ما تحمیل کند.
این استاد اقلیم‌شناسی خاطرنشان کرد: برآورد‌ها نشان می‌دهد که برای کاهش ۱۲ درصدی گاز‌های گلخانه‌ای، ایران باید حدود ۵۲ میلیارد دلار هزینه کند، درحالی که با اجرای این موافقت نامه باید بسیاری از صنایع که در مراحل اولیه هستند، تعطیل شوند.
قویدل گفت: آمریکایی‌ها بر اساس سیاست کاری، در ابتدا دولت دموکرات را در یک مسئله جهانی واقعی یا فرضی همچون موافقت نامه اقلیمی پاریس، بسیج کرده و بعد از پیوستن تعدادی از کشور‌ها به آن توافق بین‌المللی، با بهانه تراشی‌های مختلف از توافقات بین‌المللی خارج شدند، ولی از طرق مختلف نظیر استفاده از ابزار سازمان ملل و اتحادیه اروپا مانع از فروپاشی پیمان شده و منافع خود را تامین می‌کنند. درخصوص پیمان کیوتو هم همین سناریو تکرار شده بود.
وی افزود: اما مسئله روسیه به گونه‌ای دیگر است و همانطور که پوتین اعلام کرد با توجه به شکیاتی که درخصوص پایه‌های علمی گرمایش جهانی و علل آن وجود دارد تا روشن شدن کامل مسئله روسیه، توافقی را امضا نکرد.