محمود محمدی
تیم فوتبال پرسپولیس ایران در بازی برگشت فینال لیگ قهرمانان آسیا امروز به مصاف کاشیما آنتلرز ژاپن می‌رود. نماینده فوتبال ایران امیدوار است در ورزشگاه بزرگ آزادی و مقابل دیدگان حداقل 80 هزار تماشاگر با اختلاف 3 گل به برتری برسد تا برای نخستین بار جام قهرمانی باشگاه‌های آسیا را بالای سر ببرد.
دیدار رفت پرسپولیس و کاشیما با نتیجه دو بر صفر به سود نماینده ژاپن به پایان رسید. دو بر صفر یکی از بدترین نتایج برای پرسپولیس در بازی رفت فینال بود، زیرا در بازی برگشت این فرصت را به نماینده ژاپن داده تا مسابقه را به هر شکلی که خودش دوست دارد، کنترل کند.
اگر در بازی رفت، پرسپولیس با نتیجه یک بر صفر، دو بر یک یا حتی سه بر یک شکست می‌خورد، خیلی بهتر از دو بر صفر بود. البته هیچ کدام از این اما و اگرها رخ نداد تا امروز تنها راه رسیدن به قهرمانی، برتری با اختلاف سه گل یا پیروزی با نتیجه دو بر صفر و کشیدن بازی به وقت اضافه و ضربات پنالتی باشد.
زدن سه گل به کاشیما کار سختی است، خصوصا اینکه نیمکت پرسپولیس از داشتن بازیکنان کیفی بی‌بهره است. اگر به برخی از فینال‌های فوتبال جهان از جمله فینال جام جهانی در سال 2014 یا فینال جام ملت‌های اروپا در سال 1996 دقت کرده باشید، متوجه ارزش بازیکنان تعویضی و نقش پررنگ آنها در رسیدن تیم ملی آلمان به جام قهرمانی شوید.
گفتیم زدن سه گل به نماینده ژاپن که انصافا فوتبالشان در درون یا بیرون زمین از سازماندهی بسیار خوبی بهره‌مند است، کار سختی است؛ ولی این به معنای ناامید شدن و دست از تلاش کشیدن نیست. پرسپولیس در صورت اتخاذ استراتژی مناسب می‌تواند به دو گل یا بیشتر از دو گل برسد.
برای این کار اول از همه باید دروازه پرسپولیس در طول بازی بسته بماند. ژاپنی‌ها می‌دانند که پرسپولیس از دقیقه یک دنبال رسیدن به گل است، پس قطعا روی ضد حملات برنامه دارند. ضد حملات ژاپنی‌ها زمانی خطرناک‌تر می‌شود که بدانیم آنها در ترکیب خود بازیکنان سرعتی زیادی دارند.
مورد دوم اینکه پرسپولیس برای رسیدن به گل نباید عجله کند، این تیم اگر در هر نیمه که 45 دقیقه است، به یک گل برسد، می‌تواند به کسب جام امیدوار شود. در فوتبال 45 دقیقه برای رسیدن به گل، زمان بسیار زیادی است.
اگر این دو قاعده کلی از نظر ذهنی برای بازیکنان پرسپولیس جا افتاد، آن وقت آنها در جریان بازی باید به دنبال راه‌های مناسب برای باز کردن دروازه کاشیما باشند.
 برای باز کردن دروازه کاشیما، بازیکنان پرسپولیس باید توپ را در سراسر زمین به گردش درآورند، تا جایی که توان دارند اجازه ندهند توپ‌ها لو برود و برای استفاده از کرنر و ضربات کاشته برنامه داشته باشند. همین چند شب قبل و در بازی یوونتوس و منچستر در لیگ قهرمانان اروپا، شاگردان مورینیو حرفی برای گفتن نداشتند اما یک ضربه کاشته آنها را به بازی برگرداند و در نهایت به برتری نیز رسیدند. چرا تیم‌های ما نتوانند از ضربات کاشته استفاده کنند؟!
نقطه قوت پرسپولیس در بازی امروز بشار رسن عراقی است. جنس بازی این بازیکن عراقی به فوتبال ژاپنی‌ها می‌خورد، نکته‌ای که در بازی رفت هم کاملا مشخص بود. اگر مدافعان پرسپولیس بتوانند توپ را به رسن برسانند، این بازیکن توانایی آن را دارد که برای منشا و علیپور موقعیت سازی کند.
و نکته پایانی اینکه بازیکنان پرسپولیس به ویژه مهاجمان باید قدردان موقعیت‌ها باشند. در بازی‌های بزرگ معمولا موقعیت گلزنی کم بدست می‌آید و تیم‌هایی موفق‌تر هستند که از حداقل موقعیت‌ها، حداکثر استفاده را ببرند.