نقی آزاد ارمکی در گفت‌وگو با روزنامه آرمان و در پاسخ این سوال که «دولت نه به وعده‌های خود عمل کرده و نه پاسخگوی مطالبات کوتاه مدت بوده، ارزیابی شما از این رویکرد چیست؟» اظهار داشت: من معتقدم موقعیت دولت آقای روحانی با آقای هاشمی، رئیس دولت اصلاحات و احمدی‌نژاد فرق می‌کند. از این جهت که دولت روحانی بعد از برجام تمام شد. وقتی که برجام به هم ریخت دولت روحانی نیز به اتمام رسید چون تمام هویت دولت را بر برجام گره زده بود. وقتی برجام مورد مناقشه قرار گرفت دولت روحانی هم دچار مشکل شد.
وی افزود: آقای روحانی ایده دیگری را به جز برجام مطرح نکرده بود. اگر ایده دیگری داشت هم چندان ایده‌های مهمی نبوده و نیستند. مثلا روحانی هیچ وقت نگفته بود که من می‌خواهم در کشور سطح جدیدی از دموکراسی را مستقر یا توسعه ایجاد کنم. روحانی در سایه رقیب سخن گفت. وقتی انتخابات دور دوم پیش آمد رئیس‌جمهور حرف جدیدی نزد و فقط نقد رقیب کرد. اما چون با تعامل با آقای جهانگیری توانستند بازی متن انتخاباتی کنند. بازی را بردند نه اینکه ایده درستی دهند. آنها اصلا ایده جدیدی در انتخابات ارائه ندادند. اگر به دنبال مفهومی به نام صلح آشتی ملی یا رشد و توسعه و افزایش امید ایرانیان، یا بازگشایی هویت ایرانی حداقل ایده جدید بود، اما روحانی هیچ چیز جدیدی نداشت. ارمکی تصریح کرد: چیزهایی هم که گفته شد ایما و اشاره بود و بحث اصلی نقد رقیب بود. جامعه نیز چون می‌خواست رقیب روحانی نیاید به وی رای دادند. حالا هم تقلای اصلی رئیس‌جمهور این است که برجام را سروسامان دهد. اما پروژه‌های دیگر را زمین گذاشته است. روحانی اصلا کاری به پروژه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی ندارد. جامعه‌ای که این همه بحث نابرابری اقتصادی در آن می‌رود، یک نفر در کابینه وجود ندارد که بحث تز اجتماعی یا رفاه اجتماعی را مطرح کند. وزیر رفاه و تامین اجتماعی سابق دولت نیز که خیلی داعیه این کار را داشت هیچ‌وقت چنین بحثی را نداشت. این خیلی مهم است، دولتی که در چرخه مهم اجتماعی قرار گرفته، خود را تغییر نمی‌دهد و بر اساس سخنان دیروز عمل می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: تامل‌برانگیز اینکه کشوری که مشکل اقتصادی دارد وزارت اقتصادش وزیر ندارد. این نشان می‌دهد که دولت از تز اقتصادی، مناسبات اجتماعی و فرهنگی تهی و پایان یافته است.