وی در روزنامه سازندگی می‌نویسد: این روزها به بهانه ماندن یا  نماندن آقای افشانی شهردار تهران اختلافات، ناهماهنگی‌ها و عدم انسجامی که در بعضی از بخش‌های شورای شهر پنجم می‌بینیم، می‌تواند انعکاسی از وضعیت اصلاحات و اصلاح‌طلبان باشد. ساده‌ترین و جدی‌ترین آن عدم جایگزینی برای راس اصلاحات پس از 20 سال است، یعنی اگر خدایی ناکرده رئیس‌ جریان اصلی اصلاحات را از دست بدهیم اصلا معلوم نیست که چه کسی می‌خواهد جای ایشان را بگیرد و هنوز نه احزاب ما و نه اصلاح‌طلبان جامعیت کامل را نیافته‌اند تا مورد وثوق مردم باشند. متاسفانه در حال حاضر نیز برخی احزاب اصلاح‌طلب آقای خاتمی را با شک و تردید قبول دارند و این برای یک جریان بزرگ سیاسی اصلا خوب نیست.
باعث تاسف است که پس از 20 سال افراد تحصیلکرده و ترقی‌خواه نتوانسته‌اند حتی یک جمع مثلا 15 نفره را به عنوان رهبری اصلاح‌طلبان برگزینند. حال همین جریان از یکسو شورای شهر را دست گرفته‌اند و از سوی دیگر فراکسیون امید را در مجلس دهم به وجود آورده‌اند.
وی در عین حال در ادامه می‌نویسد: اگر شورای شهر دست اصولگرایان بود و شهردار هم تحت حمایت این جناح بود آیا باز هم این قانون (عدم به‌کارگیری مدیران بازنشسته) شامل حالشان می‌شد؟ اگر آقای افشانی مورد حمایت اصولگرایان بود حتما تبصره‌ای برایش در نظر می‌گرفتند تا قانون منع به کارگیری بازنشستگان شامل حال او نشود مانند بسیاری از تبصره‌هایی که اصولگرایان در این مورد برای حامیانشان استفاده می‌کنند.
سئوال غلط زیباکلام درحالی است که قانون مذکور را اعضای فراکسیون امید با حرص و ولع پیگیری کردند و جزو تصویب‌کنندگان آن بودند. با این وصف معلوم نیست چرا آقای زیباکلام مانند همیشه مشغول فرافکنی و حمله به دشمن فرضی به سیاق دون‌کیشوت است که به آسیاب بادی حمله می‌کرد.
درمقابل باید امثال زیباکلام پاسخ دهند که چرا پس از یک سال‌ونیم، هنوز هم شورای شهر و شهرداری، کمر خدمت به مردم نبسته و کار و تلاش و اقدام را نوبر نکرده است؟!