جمعیت بسیار زیادی در منزل امام گرد آمده بودند. از مناطق مختلف اروپا و از کشورهای مختلف. دکترها، مهندسین و دانشجویان که بالغ بر پانصد نفر می‏شدند که برای دیدن امام به نوفل لوشاتو می‏ آمدند. در کنار این جمعیت سیل خبرنگاران کشورهای مختلف اعم از روزنامه‏ نگاران و رادیو تلویزیون‌ها بودند که دوربین‌ها روی این صحنه متمرکز شده بود. امام با وقار همیشگی خاص خود از منزل خارج شدند و وارد آن خیمه شده و نشستند. جمعیت گرد امام حلقه زد. بعد از چند لحظه به من فرمودند: «روضه بخوان» وقتی من به مناسبت روز تاسوعا روضه حضرت عباس را خواندم امام دستمال سفید رنگ خود را درآورده و شروع به‌گریه کردند. از‌گریه امام جمعیت حاضر هم بسیار منقلب شد و مرا هم تحت تأثیر خود قرار داد. این از عشق امام به امام حسین(ع) سرچشمه می‏گرفت.
*حجت‌الاسلام محتشمی‏پور -  سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی -  ج 1 -  ص 48.