محمود پراش درباره اینکه با وجود آگاهی به کمبود امکانات اما باز هم مسئولیت سرمربیگری تیم ملی دوچرخه‌سواری پیست را قبول کرد، گفت: آدم دلش می‌خواهد خدمت کند اما از طرفی کمبودهایی هم هست که من خودم از نزدیک شاهد این کمبودها بوده‌ام. اما خب اگر من هم دست نگهدارم و نخواهم مسئولیتی قبول کنم، ورزشکارانی که زحمت می‌کشند، به حال خود رها می‌شوند و به نظرم در این صورت خیانت کرده‌ام. از این رو تصمیم گرفتم در حد بضاعتم در خدمت تیم ملی باشم. تا قهرمانی آسیا هم مدت زمان زیادی باقی نمانده است و تلاش می‌کنم در این مدت تغییراتی ایجاد کنم که قابل لمس باشد. برنامه بلندمدت را هم برای بازی‌های آسیایی باید داشته باشیم البته نمی‌گویم من تا بازی‌ها هستم اما باید از الان پایه‌ریزی کنیم تا نفرات خوبی را برای بازی‌های آسیایی دوره بعد داشته باشیم و بتوانند مدال کسب کنند. ملی‌پوش سابق ایران دراین مورد که برای بازگرداندن انگیزه‌های برخی رکابزنان راه‌حلی دارد یا خیر، تاکید کرد: کسی که انگیزه نداشته باشد خود به خود خودش از سیستم کنار می‌رود. یک زمانی خود من هم انگیزه‌ام کم شد، کنار رفتم. ما کسانی که را می‌خواهیم که جوان و با انگیزه باشند و پله پله ترقی کنند و بتوانند برای ایران افتخارآفرینی کنند و به هدف‌هایی که داریم، برسند.پراش در پاسخ به این پرسش که احتمال خانه تکانی در تیم ملی پیست هم وجود دارد یا خیر، گفت: نه. ما باید از حداکثر ظرفیت خود استفاده کنیم. کسانی که با انگیزه هستند می‌توانند به ما کمک کنند و کسانی که انگیزه ندارند طبیعتا نمی‌توانند کمکی به ما داشته باشند. اما قطعا در کنار نفرات با تجربه باید نفرات جوانی که رو به رشد هستند را نیز قرار دهیم.