(بدان ای سالک راه حق!) ما منکر این نیستیم که مظاهر دنیوی جلوه دارد. اما این مطلب را قبول نداریم که اختیار را از انسان می‌گیرد و دل او را بدون اختیار می‌برد.
مسئله این است که چون دنیا و مظاهر آن همسو باقوه شهویه و غضبیه انسان است، جزو ملایمات حیوانی او بوده و برای انسان جلوه می‌کند. لذا بردن از آن انسان را فریب می‌دهد.
در واقع دنیا کسی را فریب نداده است، بلکه آن لذتی که انسان از اینها می‌برد او را فریب داده است. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- رسائل بندگی (حب به دنیا) آیت‌ا... شیخ مجتبی تهران(ره)، ص 90