(بدان ای سالک راه خدا!) در باب گناهان روایتی است که انسان ابتدا که یک گناه می‌کند، نقطه سیاهی در قلبش پیدا می‌شود، بعد که توبه نکند و به گناه ادامه بدهد، این نقطه منتشر می‌شود و سراسر قلب و دل را می‌گیرد و این دل سیاه می‌شود. سپس این دل واژگونه می‌گردد.
کثرت گناه موجب می‌شود که دل سخت شود. اینکه در روایت امام علی‌ (ع)آمده است: «ما قست القلوب الا لکثرهًْ الذنوب» دل‌ها سخت نمی‌شوند مگر بر اثر زیادی گناهان (1) اثر گناه روی دل انسان مکتبی این است که دل را زیر و رو می‌کند و آن فطرت الهی را که دل داشت از بین‌ می‌برد و به صورتی دیگر یعنی حیوان
 درمی‌آید. (2)
________________
1- وسائل‌الشیعه، ج 16،‌ص 45
2- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی‌(ره)، ج8، ص176