روزنامه تعادل با اشاره به نوسانات نرخ ارز نوشت: این در حالی است که رئیس‌جمهور و مسئولان کشور، بارها بر وعده تامین معیشت و کالاهای اساسی و همچنین کنترل قیمت کالاهای اساسی تاکید کرده‌اند. در همین حال برخی مسئولان، بدون توجه به بروکراسی پیچیده ترخیص کالا از گمرکات کشور دستور سریع برای تخلیه انبارهای گمرک داده‌اند تا بازارها را از کالا پر کنند، در حالی که این اقدام عملا بدون بروکراسی پیچیده امکان‌پذیر نیست و مشکلات نرخ ارز و... بر تاخیر در خالی شدن انبارها افزوده است.
همچنین باید تسویه حساب با بانک که قبل از ترخیص، صاحب کالا شناخته می‌شود، اعلام موا‌فقت سازمان‌های همجوار گمرک یعنی استاندارد، بهداشت، سامانه نیما و تسویه معادل ریالی و تامین ارز و... انجام شود که کاری زمان بر است و نوسان ارزی عملا بر زمان ماندگاری در انبارها افزوده است. اما در این میان برخی مسئولان هم با ابراز شادمانی، آمار افزایش صادرات را اعلام می‌کنند.
از سوی دیگر، مجلس و رسانه‌ها، وزرای اقتصادی را پاسخ‌گو می‌دانند، سیف ممنوع‌الخروج می‌شود، وزیر صمت استعفا می‌دهد، وزیر اقتصاد استیضاح می‌شود، و نمایندگان مجلس برای پیگیری مطالبات مردم راهی جز استیضاح و سوال در اختیار ندارند. چرا باید اینچنین باشد؟ برای مثال در سال گذشته و در شرایطی که رشد شتابان نرخ ارز شکل گرفت و به بالای 5 هزار تومان رسید و دولت با تک نرخی شدن دلار 4200 تومانی به دنبال کنترل نرخ‌ها بود، رئیس کل بانک مرکزی و وزرای اقتصادی چه اقدامی باید انجام می‌دادند که بتوانند از ایجاد رانت جلوگیری کنند؟
در شرایط امروز که دو وزارتخانه مهم بدون وزیر هستند و رئیس کل تازه وارد بانک مرکزی نیز با افزایش نرخ مو اجه است، علاوه بر پاسخ‌گویی وزرا، رئیس‌جمهور و... باید از سایر مدیرانی که سال‌ها مدیریت شرکت‌های بزرگ و صادرکننده را عهده‌دار بوده‌اند و از امکانات کشور، انرژی و خوراک و حمایت مدیریتی برخوردار بوده‌اند، سوال شود که به چه دلیل از عرضه به سامانه نیما خودداری می‌کنند؟ و از مبلغ 23 میلیارد دلار ارز صادرات غیرنفتی چرا فقط 4 میلیارد دلار به نیما عرضه شده و بقیه 19 میلیارد دلار کجا و چگونه خرج شده یا پس‌انداز شده است؟