کشف و پرورش استعدادهای برتر، جذب مربیان سطح اول و بهره‌مندی از دانش جهانی، حمایت و پشتیبانی کامل و تدارک، بیشترین برنامه دیدارهای دوستانه و اردوهای تمرینی از مهمترین عواملی بود که موجب شد والیبال ایران از سال ۲۰۱۱ به عنوان یکی از قدرت‌های نوظهور در جهان شناخته شود. پیروزی بر تمام قدرت‌های دنیا، کسب عناوینی چون سومی در رقابت‌های بین قاره‌ای، چهارمی لیگ جهانی و ششمی قهرمانی جهان و همچنین راه‌یابی به المپیک ۲۰۱۶ موجب شد تیم ملی والیبال ایران در میان ۸ تیم برتر جهان قرار گیرد.
با این حال طی ماه‌های گذشته تیم ملی ایران نه تنها به روند رو به رشد خود ادامه نداد، بلکه به نظر می‌رسد با کسب نتایج ضعیف موجب نگرانی بسیاری شده است. با توجه به هدفگذاری والیبال ایران برای حضور در جمع چهار تیم برتر المپیک ۲۰۲۰ و زنگ خطری که امروز بواسطه نتایج ضعیف تیم ملی به صدا درآمده، به نظر می‌رسد، مسئولان ورزش و فدراسیون والیبال باید تمهیداتی را برای بازگشت تیم ملی ایران به نوار موفقیت‌هایش بیاندیشند. شاید  تغییر یا تقویت کادر فنی، بازنگری در حوزه مسایل پشتیبانی و مدیریتی و همچنین تزریق بازیکنان جوان و مستعد می‌تواند در این زمینه راه‌گشا باشد.