مسعود اکبری
دو ماه پیش دستگاه اطلاعاتی بلژیک با انتشار بیانیه‌ای مدعی شد که یکی از دیپلمات‌های سفارت ایران در وین، پایتخت اتریش که قصد داشته در نشست گروهک تروریستی منافقین در نزدیکی پاریس بمب‌گذاری کند، در آلمان بازداشت‌ شده است. به عبارت دیگر کارمند رسمی سفارت ایران در اتریش به بهانه یک ادعای مضحک در آلمان دستگیر شده و تمام موازین و پروتکل‌های دیپلماتیک درباره او نادیده گرفته شده است.
30 مرداد سال جاری نیز دولت آمریکا دو ایرانی را به اتهام جمع‌آوری اطلاعات درباره اعضای سازمان تروریستی منافقین دستگیر کرد. 9 اردیبهشت سال جاری نیز آمریکا، 3 ایرانی را به اتهام تلاش برای صدور قطعات خودرو به ایران دستگیر کرد.
17 خرداد سال جاری نیز دولت هلند با فرار به جلو، با اخراج دو دیپلمات ایرانی از مسئولیت اعطای پناهندگی به عامل حادثه تروریستی 7 تیر، شانه خالی کرد.
از سوی دیگر در روزهای اخیر دولت انگلیس عملیات سنگین رسانه‌ای را برای آزادی «نازنین زاغری راتکلیف»  جاسوس دو تابعیتی انگلیسی-ایرانی، که به ۵ سال حبس قطعی محکوم شده است، کلید زده است.
سخنگوی محترم وزارت امور خارجه، هر 2 هفته یک‌بار در نشست خبری به سؤالات خبرنگاران در حوزه سیاست خارجی پاسخ می‌دهد. به نظر شما خبرنگاران در نشست اخیر سخنگو- 12 شهریور- در بین موارد فوق به کدامیک از آنها‌اشاره کردند؟!
با کمال تأسف، پرسش درخصوص آزادی جاسوس دوتابعیتی انگلیسی- ایرانی برای برخی از خبرنگاران، خیلی مهم‌تر از سرنوشت دیپلمات بازداشت شده ایرانی در آلمان و یا اخراج دو دیپلمات ایرانی به بهانه واهی از هلند و یا دستگیری هموطنانمان در آمریکا بوده است.
در نشست دیروز سخنگوی وزارت خارجه، برخی از خبرنگاران درباره «دیدار یا عدم دیدار معاون وزیر خارجه انگلیس در سفر به ایران با جاسوس دوتابعیتی» و «درخواست همسر جاسوس دوتابعیتی برای دیدار با ظریف و پاسخ وزیر خارجه» و... از سخنگوی وزارت خارجه سؤال کردند.
نازنین زاغری- خرداد 95- توسط سپاه ثارالله استان کرمان دستگیر شد. وی پس از طی روند قانونی و برگزاری دادگاه، به 5 سال حبس قطعی محکوم شد. پس از بازداشت و محکومیت زاغری، رسانه‌های انگلیسی با انتشار تصاویر احساسی از نازنین زاغری و فرزند خردسالش مدعی شدند که وی، مادری بی‌گناه است که تنها برای دیدار با خانواده خود به ایران سفر کرد و دستگیر شد.
این در حالی است که زاغری به‌خوبی از ورود به پروژه‌های امنیتی اطلاع داشته و با نام مستعار «پریسا» فعالیت می‌کرده است. دستگیری این مهره مهم آنقدر برای دولت انگلیس دردناک بوده است که وزیر خارجه این کشور را به تهران کشاند تا برای آزادی وی چانه زنی کند.
بوریس جانسون- ۱۰ آبان 96- در جلسه استماع کمیته روابط خارجی پارلمان انگلیس گفته بود: «وقتی بررسی می‌کنم که ببینم نازنین زاغری در حال انجام چه کاری بوده، می‌بینم که طبق برداشت من، او تنها آموزش روزنامه‌نگاری می‌داده است». پس از اظهارنظر جانسون، برخی از آن به‌عنوان «گاف بزرگ» نام بردند؛ اما برخی دیگر معتقد بودند که اظهارات مضحک وزیر خارجه انگلیس یک عملیات فریب برای پوشاندن جرم اصلی و البته مهم‌تر از آن «پنهان کردن دوستان اصلی در تهران» بوده است. بسیار منطقی است که انگلیس برای حفظ شبکه خود در سطوح مختلف کشور، زاغری را به کاری کم‌ارزش و بی‌اهمیت متهم کند، رسانه‌ها و احزاب انگلیس به وزیر خارجه حمله کنند تا سرپل‌های اصلی محفوظ بمانند وگرنه با هیچ منطق امنیتی نمی‌توان پذیرفت که این سخن جانسون، «گاف» باشد.
خبرنگاران باید همیشه در تحلیل مسائل مختلف حداقل یک گام از عموم مردم جلوتر باشند. اما متاسفانه برخی از همکاران و حتی مدیران برخی از رسانه‌ها، نه تنها در تحلیل مسائل مهم سیاسی چندین گام از عموم مردم عقب‌تر هستند، بلکه در اقدامی سهل‌انگارانه در زمین دشمن نیز بازی می‌کنند.
با عرض پوزش و البته با عرض تأسف باید گفت، وقتی برای برخی از مدیران رسانه‌ای و در ادامه برای برخی از خبرنگاران، حواشی دست چندم یک جاسوس انگلیسی که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود است، از سرنوشت دیپلمات‌ها و شهروندان ایرانی در نقاط مختلف جهان، پراهمیت‌تر می‌شود، این یعنی رسانه‌ها تا رسیدن به جایگاه دفاع از منافع ملی، هنوز فاصله
دارند.