جهان صنعت می‌نویسد: هربار می‌خواهیم انگشت‌ اتهام‌مان را کمی آن‌ورتر ببریم تا شاید کمی از بار اشتباهاتی که دولت تا امروز به دوش کشیده بکاهیم، می‌بینیم کسی که تا امروز مسبب اصلی این حجم از آشفتگی و نابسامانی بوده، همین سیاست‌های آلوده به رانت دولت است که جز گسترده‌تر کردن سفره‌های رانتی بازار، نتیجه دیگری نداشته است.
هفته‌ها و ماه‌هاست که برای به ثبات رساندن بازار تلاش‌های فراوان می‌کنند و سیاست‌های پرنقش و نگاری اتخاذ می‌کنند تا شاید کمی رنگ آرامش را به بازار بازگردانند اما چه جای صحبت است که هنوز هم با گذشت زمانی طولانی از سپری شدن ناهنجاری‌های اخیر در اقتصاد، نشانی از تثبیت قیمت‌ها در بازار دیده نشده است.
این روزها آنچه درمیان محافل بیش از پیش مورد بحث قرار گرفته همین پرده‌برداری از دست‌های آلوده به رانتی است که با عنایت به سیاست‌های ارزی دولت میلیاردها دلار ارزی را که منابع مالی کشور است به جیب زدند.
در روزهایی که دولت سر کیسه را برای اعطای ارزهای تک‌نرخی به یک عده خاص شل کرده بود باید به این موضوع هم فکر می‌کرد که قرار است از این پس ذخایر ارزی‌اش را از کدام مسیر اقتصادی تامین کند تا درآمدهای ارزی‌اش در بحبوحه بازگشت تحریم‌های آمریکا به صفر نرسد.
در همین هفته‌های گذشته بارها از دولت و بانک مرکزی خواسته شد لیست واقعی از ارزبگیران دولتی منتشر کنند تا فضای آلوده به رانت گسترده‌تر نشود. با این حال هربار هر وزارتخانه‌ای که طرف صحبت قرار می‌گرفت خود را به بی‌خبری می‌زد و با انتشار لیستی ناقص سعی داشت توپ را در زمین وزارتخانه‌ای دیگر به زمین بنشاند.
کار به جایی رسید که با تغییر رئیس کل بانک مرکزی هنوز آمار دقیقی از لیست ارزبگیران دولتی دراختیار عموم قرار نگرفته و تنها اسامی عده‌ای بی‌نام و نشان دست به دست می‌چرخد و معلوم نیست چه میزان ارز دولتی با نرخ 4200 تومان، زمینه رانت‌خواری و فسادهای اخیر ارزی شد.