روایت خاطرات ارشدترین مقام سپاه در اسارت(اخبار ادبی و هنری)
نویسنده کتاب «زندانالرشید» درباره اهمیت ثبت خاطرات آزادگان و ایثارگران گفت: خاطرات آزادگان و کسانی که در جبهه جنگ حضور داشتند، بخشی از حقیقت انقلاب اسلامی است که در سینه آنها به امانت است و باید همانند یک سند معتبر ثبت و حراست شود.
حجتالاسلام محمدمهدی بهداروند، پژوهشگر و نویسنده کتاب «زندانالرشید» درباره این کتاب گفت: زندانالرشید خاطرات سردار علیاصغر گرجیزاده، رئیس ستاد قرارگاه سپاه ششم و از همرزمان سردار شهید علی هاشمی، یکی از صادقانهترین آثاری است که در زمینه تاریخ دفاع مقدس به رشته تحریر درآمده است. گرجیزاده راوی روایتهای این کتاب که در واپسین روزهای جنگ تحمیلی در جزایر مجنون به اسارت نیروهای عراقی درآمده بود تا ۴ ماه پس از اسیر شدن به دست نیروهای بعثی، هویت خود را از آنان پنهان میکند ولی پس از لو رفتن هویت واقعی او برای نیروهای ارتش بعث، به زندانالرشید که مخوفترین زندان عراق بود، منتقل میشود تا باقیمانده دوران اسارت خود را که در حدود ۸ سال میشد، در این زندان پشت سر بگذارد.
وی ادامه داد: راوی کتاب با دقت تمام سعی کرده تا در بیان خاطرات خود صادق باشد و با وجود آنکه در زمان خود یکی از مسئولین رده بالای سپاه محسوب میشده، ولی از بیان ترسها و دلنگرانیهای خود در دوران اسارت ابایی نداشته است؛ تا آنجا که لحظهبهلحظه وحشت خود از شکنجههای دشمن بعثی را با صراحت بیان کرده است. بدون شک یکی از دلایل صداقت این اثر همین صراحت راوی در بیان خاطرات خود بدون ترسیم کردن چهرهای قهرمانگونه از خود است.
نویسنده کتاب تصریح کرد: گرجیزاده در بخشهایی از این کتاب با تشریح شرایط جنگ در ماههای پایانی به ماجرای استفاده گسترده عراق از بمبهای شیمیایی میپردازد. وی همچنین در خاطرات خود به اسارت دو تن از خبرنگاران صداوسیمای کرمانشاه که در حال همراهی یک هیئت رسمی از سازمان ملل متحد بودند، اشاره میکند و چگونگی اسیر شدن این دو خبرنگار و انتقال آنها به زندانالرشید را شرح میدهد.
حجتالاسلام محمدمهدی درباره علت برجسته بودن این کتاب، گفت: زندانالرشید از ابعاد گوناگونی دارای اهمیت است. یکی از اصلیترین دلایلش این است که سردار گرجیزاده ارشدترین مقام سپاه پاسداران است که به اسارت نیروهای عراقی درمیآید. از همین رو جایگاه ایشان بر اهمیت این کتاب میافزاید. از طرفی زندانالرشید یک زندان معمولی نیست و زمانی که اداره استخبارات عراق به کسی مشکوک بوده او را به زندان الرشید منتقل کرده و تحت شکنجه بسیار قرار میدادند. یکی از ابعاد اهمیت این کتاب را نیز میتوان نوع روایت و صراحت راوی دانست که به نحوی به داستان پرداخته است که خواننده هم، داستان را باور میکند و هم، به دلش مینشیند.