روز 6 اوت سال 1945، یک جنگنده «بی »29 ارتش آمریکا اولین بمب اتمی تاریخ بشر را بر سر مردم شهر هیروشیمای ژاپن فروافکند. انفجار حاصل از این بمب 90 درصد از این شهر را در یک لحظه نابود کرد و 80 هزار نفر را در چند ثانیه جزغاله کرد، ده‌ها هزار نفر دیگر نیز در ماه‌ها و سال‌های بعد در اثر تشعشعات رادیواکتیو حاصل از این انفجار وحشتناک جان خود را از دست دادند. سه روز بعد، یک هواپیمای بی‌ 29 دیگر آمریکایی یک بمب هسته‌ای دیگر را این بار بر شهر ناکازاکی فروانداخت و 40 هزار نفر را به قتل رساند. در جریان حمله اتمی هیروشیما ۱۴۰ هزار تن و در جریان بمباران اتمی ناکازاکی ۷۴ هزار تن کشته شدند.
آمریکایی‌ها تقریبا مطمئن بودند که پیروزی در نبرد زمینی با فرزندان سامورایی‌ها اگرچه ممکن است، اما هزینه گزاف انسانی و مالی خواهد داشت. ژاپنی‌ها وجب به وجب دفاع می‌کردند و ابایی از مرگ نداشتند. بنابراین «پروژه منهتن» مطرح شد که با بمباران اتمی هیروشیما هم زهرچشمی گرفته و بمب خود را آزمایش کنند و هم کار جنگ دوم جهانی را به نفع خود یکسره کنند. البته برخی منابع نیز می‌گویند که تصمیم حمله اتمی به ژاپن از سپتامبر 1944 اخذ شده بود. ژنرال «داگلاس مک‌آرتور»، ژنرال 5 ستاره مشهور آمریکایی‌ها و دیگر فرماندهان عالی‌رتبه نظامی آمریکایی بر این باور بودند که باید بمباران عادی ژاپن ادامه یابد و سپس یک عملیات زمینی گسترده علیه ژاپن صورت پذیرد اما همین فرماندهان به هری ترومن رئیس‌جمهور آمریکا هشدار داده بودند که در این طرح چیزی در حدود یک میلیون نظامی آمریکایی کشته خواهد شد. جلوگیری از این تلفات  نیز در تصمیم ترومن  موثر بود.  «جیمز بایرنس»، وزیر خارجه دولت هری ترومن معتقد بود استفاده از بمب هسته‌ای علیه ژاپن به قدرت آمریکا وجهه بخشیده و نقش این کشور را در شکل‌دهی جهان پس از جنگ تثبیت خواهد کرد. علت انتخاب شهر هیروشیما برای اولین حمله اتمی جهان نیز به این دلیل صورت گرفت که تقریبا بقیه شهرهای ژاپن در جریان جنگ نابود شده بودند اما این یکی آسیب زیادی ندیده بود! در ضمن، سایز و شکل شهر نیز برای تخریب شدن به‌وسیله بمب اتمی مناسب بود و همچنین، تاسیسات نظامی این شهر آسیب زیادی متحمل نشده بودند. با این حال، نابودی هیروشیما به تسلیم بلافصل ژاپن در جنگ نینجامید. از سوی دیگر، دو روز پس از حمله به هیروشیما، شوروی هم به ژاپن اعلام جنگ داد و به منچوری یورش برد، به این ترتیب خطر دیگری متوجه آمریکا شد: «توسعه نفوذ کمونیست‌ها در اقیانوس آرام». این امر باعث شد ترومن مصمم شود هرچه سریع‌تر جنگ را بدون مشارکت روس‌ها به پایان برساند. به همین خاطر آمریکایی‌ها در 9 اوت دومین بمب را بر سر مردم ناکازاکی انداختند. اگرچه بمب اتمی اول به نام «پسر کوچک» بمبی اورانیومی بود، بمب دوم که «مرد چاق» نامیده شد، ساخته شده از پلوتونیوم بود. این بمب راس ساعت 11 صبح بر سر مردم ناکازاکی انداخته شد و از بمب اولی قوی‌تر بود. پس از این فاجعه تاریخی، سراسر آمریکا به‌مناسبت این پیروزی شاهد جشن و پایکوبی بود!پس از جنگ جهانی دوم، هیروشیما بازسازی شد اما بخش کوچکی از آن به عنوان یادبود خسارات دهشت‌انگیز «پسر کوچک» به همان شکل باقی ماند. هر سال و در تاریخ 6 اوت، هزاران ژاپنی در «پارک صلح» گرد می‌آیند و یاد و خاطره قربانیان این حمله وحشیانه را گرامی می‌دارند. «درنای کاغذی» نیز به نماد گرامی‌داشت کشته‌شدگان ناگازاکی تبدیل شده است.
دیروز در سالگرد چنین روزی، ترامپ از وضعیت حقوق بشر ایران انتقاد کرد!