بزرگ‌ترين فرق روحانيت و علماى متعهد اسلام با روحانى‌نماها در همين است كه علماى مبارز اسلام هميشه هدف تيرهاى‏ زهرآگين جهانخواران بوده‏اند و اولين تيرهاى حادثه قلب آنان را نشانه رفته است؛ ولى روحانى نماها در كنف حمايت زرپرستان دنياطلب، مروّج باطل يا ثناگوى ظلمه و مؤيد آنان بوده‏اند. تا به حال يك آخوند دربارى يا يك روحانى وهابى را نديده‏ايم كه در برابر ظلم و شرك و كفر، خصوصاً در مقابل شوروى متجاوز و آمريكاى جهانخوار ايستاده باشد. همان‌گونه كه يك روحانى وارسته عاشق خدمت به خدا و خلق خدا را نديده‏ايم كه براى يارى پابرهنگان زمين لحظه‏اى آرام و قرار داشته باشد و تا سرمنزل جانان عليه كفر و شرك مبارزه نكرده باشد. و عارف حسينى اينگونه بود.
صحیفه امام؛ ج21؛ ص119 | پیام به ملت پاکستان
14 شهریور 1367