اخبار ویژه
دولت در 3ماه گذشته چه قدر از کالای ایرانی حمایت کرد؟
سه ماه از سال 1397 سپری شده و وقت آن است که دولت، کارنامه سه ماهه حمایت از کالای ایرانی را ارائه کند.
روزنامه جوان در یادداشتی خاطر نشان کرد:
سه ماه از سال ۹۷ سپری شد و وقت آن است که دستگاههای مسئول و دولتمردان کارنامه خود را در حوزه حمایت از کالای ایرانی به صورت شفاف به مردم عرضه کنند.
موضوع تحقق شعار سال هرگز نباید میان هیاهو و جنجالهای تبلیغی کاذب و آدرسهای عوضی گم شود. متأسفانه واژه برجام نسبت به شعار حمایت از کالای ایرانی از بسامد بیشتری در بین دولتمردان برخوردار بوده و مردم تغییر محسوسی درباره تحقق شعار سال ۹۷ احساس نمیکنند.
اینک در آغازین روزهای فصل دوم سال مردم بیصبرانه منتظر گزارش عملکرد مسئولان و دولتمردان در اینخصوص هستند. همین چند روز پیش بود (۳۰ خرداد) که مقام معظم رهبری خطاب به هیئترئیسه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی تأکید فرمودند: «شاخص کمّی برای ارزیابی کافی نیست؛ اینکه ما چه تعداد مصوّبه گذراندیم، کافی نیست؛ بایستی مشخّص بشود که وزن این مصوّبهها در اداره کشور چقدر است؛ چون شما مدیر کشورید و قانونگذار کشور و ریلگذارِ حرکتِ اجرا شما هستید، یعنی این بخش مهم از مدیریت در اختیار شما است؛ این چیزی که تصویب شده است، چقدر در رفع مشکلات و پیشرفت کشور و رعایت حال عموم مردم تأثیر داشته است؛ پس صرفاً کمّیت کفایت نمیکند، بایستی کیفیت را ملاحظه کرد... قانون باید معضلات اقتصادی را حل کند. مجلس باید در این جهت حرکت جدی انجام دهد. امروز معضلات اقتصادی کشور در اولویت است.» و اینک مجلس شورای اسلامی باید به مردم گزارش دهد که طی سه ماه گذشته کدام گره را از دست و پای حمایت از کالای ایرانی بازکرده و کدام سنگ را از پیش پای این شعار کلیدی برداشته است.
در این تردیدی نیست که اگر کارنامه حمایت از کالای ایرانی را به ۱۰۰ قسمت تقسیم کنیم بیش از ۹۰ درصد آن مربوط به دولت بوده و تنها ۱۰ درصد تحقق این شعار در اختیار قوای دیگر نظام است. بر این اساس مردم منتظر گزارش کمی و کیفی دولتمردان در حمایت از کالای ایرانی در زمینههای مختلف از جمله موارد زیر هستند:
- اقدامات انجام شده در زمینه مبارزه جدی و بیامان با ورود کالاهای قاچاق.
- گزارش اجرای مقررات استاندارد کلی برای جلوگیری از ورود کالاهای نامرغوب و نامنطبق با استانداردهای مورد قبول.
- گزارش جامع، دقیق، کامل و بدون قید و شرط قانون ممنوعیت خرید محصولات خارجی که تولید مشابه داخلی دارند.
- گزارش دقیق درباره رفع مانع مالیاتی بر سر راه تولید؛ توضیح اینکه تولیدکننده داخلی موظف به پرداخت مالیات ۳۰ درصدی است، اما واردکنندگان معاف از پرداخت مالیات هستند.
- گزارش دقیق و شفاف از نرخ تسهیلات داده شده به تولیدکنندگان داخلی.
- گزارش دقیق دولت درباره رفع مانع وثائق بانکی؛ در حالی که درخصوص وامهای ارزی محل اجرای طرح بهعنوان وثیقه پذیرفته میشود، اما درباره وام تولیدکنندگان داخلی متأسفانه شاهد درخواستهای نامعقول و غیرمنطقی بانکها درباره وثیقه هستیم.
- گزارش جامع و مانع از کالاهای مورد حمایت دولت قرار گرفته.
- گزارش دقیق از پاکسازی بدنه مدیریتی کشور از مدیران نالایق و بیاعتقاد به حمایت از کالای ایرانی.
- گزارش جامع و مانع دولت از اقدامات سختافزاری و نرمافزاری در زمینه اصلاح مقررات و قوانین ضد تولید مانند قانون کار، مقررات مربوط به عوارض، تأمین اجتماعی، قوانین مالیاتی و گمرکی و...
- ارائه فهرستی از کالاهای ایرانی مشمول یارانه حمایت.
- گزارش دقیق و جامع از اقدامات مؤثر در زمینه حمایت از صادرات کالاهای ایرانی.
وعده میدهند، تبلیغات میکنند تشکر از خود... و تمام!
مشاور و سازنده فیلم تبلیغاتی روحانی در انتخابات سال 92 میگوید: دولتمردان در کنار تبلیغات و عملیات روانی و تشکر از یکدیگر، در عمل هم کاری بکنند که واقعا جای تشکر داشته باشد.
حسین دهباشی در گفتوگو با «فردا» و درباره دستورهای رئیسجمهور درباره حقوقهای نجومی و واردات غیرقانونی خودرو گفت: تا حالا آن چیزی که از وعدههایی از این دست دیدیم بیشتر جنگ روانی بوده است یا این شبهه به آنها وارد بوده است که جنگ روانی هستند. هر بار هم با سر و صدای بسیار و تیترهای درشت روزنامههای اصلاحطلب و فعالان رسانهای حامیان اصلاحطلب و دولت در فضای مجازی مواجه شده است و خوب کاری هم کردند که این کار را کردند یعنی تیتر درشت زدند. اما آن سؤالی که میماند این است که شما که استقبال میکنید و خوب کاری هم میکنید که استقبال میکنید، در فضای مجازی مطالبی را مینویسید که بارها و بارها بهاشتراک گذاشته میشود، بابت این وعدهها پیشاپیش تشکر میکنید، چرا هیچ وقت پیگیر عملی شدن این وعدهها نمیشوید؟ یعنی برای من سؤال است که چرا همان روزنامههایی که با تیترهای درشت همین اخیراً هم به استقبال سخنان روحانی رفتند و آن دفعات قبلی هم هربار صحبتش شد به استقبالش رفتند و خوب کاری هم کردند چرا وقتی که عملی نمیشود پیگیری نمیکنند و آیا این نوبت هم همان سرنوشت را خواهد داشت یا اینگونه هست که دولت یعنی در واقع تیم عملیات روانی دولت دریک هوشمندی و زرنگی در مطبوعات میآیند خودشان دست پیش میگیرند و میگویند ما خودمان برخورد میکنیم بعد که آب از آسیاب افتاد دوباره یک بحث جدید مطرح خواهد شد؟
وی میافزاید: سؤال مکمل بحث، این است که امروز که باز دوباره در فضای مجازی و این طرف و آن طرف آقایان و خانمهای فعال رسانهای میگویند که رئیسجمهور میخواهد شفافسازی بکند. همین دیروز وزیر صنایع خودشان از رئیسجمهور بابت کار انجام نشده تشکر کردهاند.. عجیب میدانم. در هیچ جای دنیا آگهی کار انجام نشده نمیگذارند و تشکر نمیکنند. آقای وزیر صنایع آقای شریعتمداری پیشاپیش در مورد گزارش منتشر نشده از رئیسجمهور تشکر کرده است. حالا سؤال این است اگر این گزارش یک عملیات روانی بود و فقط برای گذشتن از این بحران بود، و ما سه ماه بعد دیدیم که دوباره اتفاقی نیافتاد،تکلیف این تشکرها چه میشود؟ تشکرهای پیشاپیش این آگهیهای پیشاپیش؛ و این رویه بدی است کلا در کشور ما که آقایان بابت کار نکرده میگویند میشود. یکبار بیایند و بگویند شد.
دهباشی همچنین گفت: عملیات روانی، مثل هر عملیات دیگر از آن انتظار میرود ریشه در واقعیتها داشته باشد. نه اینکه فقط عملیات روانی کنند.
وی در پاسخ این سؤال که «آقای آشنا به عنوان فعالترین فرد دولت در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی با کنایه حرف میزنند و هیچ وقت شفاف بیان نمیکنند که موضع در قبال مسئلهای چیست. این هم جز اصول عملیات روانی است؟» وی میگوید: بله. این از مصادیق بارز عملیات روانی است؛ اینکه شما التهاب و موج را ایجاد کنید، اما به نحوی که مسئولیت مشخص برایتان نیاورده باشد. در واقع شما موج را ایجاد کنید و بعد هر موقع مدعی شدند که شما چرا این حرف را زدید؟ بگویید من که منظورم این نبود. یعنی شفاف حرف نزدن یکی از قواعد عملیات روانی است. اگرچه وقتی که از یک حدی بیشتر شود به ضد خودش تبدیل میشود. مبتذل میشود. یعنی الان آن چیزی که در مورد آقای آشنا اتفاق افتاده،این است که شفاف حرف نزدن او تبدیل به لطیفه شده است. یک بار، دو بار و سه بارش جالب است، از حد که بگذرد، مثل هر چیز دیگری که از حد بگذرد، مبتذل میشود.
عراقچی: دیوان لاهه صلاحیت ندارد ظریف: به دیوان لاهه شکایت کردیم(!)
سؤالات مهمی مطرح میشود که ظریف چرا شکایت از آمریکا را به دادگاه لاهه، برده است؟ این شکایت چه دردی را از مشکلات تحریمی چاره میکند؟!
به گزارش جهان نيوز، پس از آنکه آمریکا از برجام خارج شد، بسیاری این انتقاد را از تیم دیپلماسی کشورمان مطرح میکردند که چطور شد که ترامپ بدون هیچ هزینهای از یک توافق بینالمللی خارج شد؟
«محمدجواد ظریف»، قبل از اینکه آمریکا از برجام خارج شود، بیان میکرد سه سناریوی احتمالی برای این موضوع متصور است. سناریوی اول این است که ایران نیز از توافق هستهای خارج شود، به پایبندی خود به مفاد توافقنامه پایان دهد، و غنیسازی اورانیوم را از سر بگیرد. گزینه دوم، از مکانیسم اختلاف و منازعه در توافق هستهای استخراج میشود، که به هر طرف اجازه میدهد تا شکایت رسمی را در کمیسیونی که برای رسیدگی به نقض مفاد توافقنامه تشکیل شده، ارجاع دهد. گزینه سوم که جدیترین و شدیدترین این موارد بود آن است که ایران برای خروج از پیمان NPT تصمیمگیری کند.
این موارد هیچ کدام پس از برجام عملی نشد و حالا وزیر خارجه در توئیتی مطرح میکند که ایران از آمریکا در دادگاه لاهه شکایت کرده است. ظریف در توئیت خود نوشت: «امروز ایران به دیوان دادگستری بینالمللی شکایت کرد تا آمریکا را به دلیل اعمال مجدد تحریمهای یکجانبه و غیرقانونی پاسخگو کند.»
این درحالی است که منتقدین برجام میگفتند در صورت بدعهدی طرف دیگر، ایران طبق توافق نمیتواند به کمیسیون مشترک شکایت کند و در صورت شکایت، تحریمها بهصورت خودکار باز میگردد. ظریف این ادعا را رد میکرد. اما او امروز بهجای کمیسیون به لاهه پناه میبرد!
این درحالی است که عراقچی در مردادماه سال گذشته با اشاره به اینکه یکی از بحثها در زمان مذاکرات این بود که اگر با طرف مقابل به اختلاف برخوردیم، برای حل اختلاف به کجا باید برویم، گفت: «در این شرایط از خود پرسیدیم، بین ما و 1+5 که اعضای دائم شورای امنیت هستند، چه کسی باید قضاوت کند! و چون دیدیم شورای امنیت خودشان هستند، و دادگاه لاهه هم دو سال طول میکشد تا تصمیم بگیرد، گفتیم، اصلا اینها در صلاحیت بررسی شکایت هست یا خیر.»
رئیس ستاد پیگیری برجام با اشاره به اینکه ما دیدیم، هیچ جایی برای حل اختلاف ما و 1+5 وجود ندارد، گفته بود: «در این شرایط ما دریافتیم که باید به خودمان مراجعه کنیم، لذا باید برجام به گونهای چیده شود که اگر طرف مقابل به تعهدات خود عمل نکرد ما بتوانیم برگردیم، تعهدات خود را متوقف کنیم و برنامه هستهای خودمان را از سر بگیریم.»
با این اوصاف باید پرسید که حالا شکایت ایران به دادگاه لاهه چه موضوعیتی دارد. از یک طرف طبق صحبتهای عراقچی دو سال برای اینکه به زمان بررسی موضوع تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران برسیم، وقت و زمان هدر میرود و از سوی دیگر نیز بازهم با توجه به صحبتهای معاون ظریف این دادگاه صلاحیت بررسی شکایت ایران را ندارد.
بنابراین سوالات مهمی در این عرصه مطرح میشود که ظریف چرا به دادگاه لاهه شکایت ایران را برده است؟ این شکایت چه دردی از مشکلات تحریمی ایران را برآورده میکند. میتوان این سوال را پرسید که آیا این شکایت تنها مصرف داخلی دارد یا تاثیرات خارجی هم برای سرنوشت بینالمللی ایران خواهد گذاشت.
چرا زبان شما در اعلام برائت از دشمنان نظام بند آمده است؟!
عضو مرکزیت مجمع روحانیون میگوید چرا باید رابطه اصلاحطلبان با رهبری کمرنگ یا قطع باشد؟!
مجید انصاری در گفتوگو با روزنامه ایران گفته است: معتقدم که باید دلسوزانه مشکلات کشور را رصد کنیم و به مسئولان منتقل کنیم. چرا باید رابطه اصلاحطلبان با رهبری انقلاب کمرنگ یا قطع باشد؟ (الان قطع است؟) عملا همین است.
وی میافزاید: نمیخواهم آسیبشناسی کنم اما شخصیت بزرگ و متفکر و محبوب اصلاحات مثل آقای خاتمی میتواند با دنیا حرف بزند. ایشان ظرفیتی برای نظام است و هشت سال رئیسجمهوری بود. جمعیت زیادی از اصلاحطلبان افرادی تحصیلکرده، توانا و باتجربه هستند که برای حل مشکلات کشور طرح و برنامه دارند. اینها عملا ارتباطشان با حاکمیت قطع است. باید این امکان وجود داشته باشد که دور هم بنشینند و اوضاع کشور را آسیبشناسی کنند، راهحل ارائه دهند و آنها را با رهبری انقلاب در میان بگذارند. چه در ملاقات حضوری و چه در نامههای دلسوزانه. نمیگویم که نامه سرگشاده بنویسند و فضای تبلیغاتی درست کنند. ولی حداقل باید ارتباط وجود داشته باشد.
اظهارات مغلوط و توأم با مغالطه مجید انصاری در حالی است که اولا شمار زیادی از اصلاحطلبان در چند دیدار رهبر معظم انقلاب طی یک سال گذشته با مسئولان نظام و چهرههای سیاسی حضور داشتهاند و حتی برخی از آنها درخواست وقت برای ملاقات چند نفره با رهبری داشته و ملاقات کردهاند.
ثانیا پاسخ سؤال مغلوط آقای انصاری نزد برخی عناصر فتنهگر و خیانتکار لانه کرده در مجمع روحانیون (و برخی عناصر حزب منحله مشارکت و نظایر آنها) است. روشن است که وقتی نظام به طیفهای مختلف اعتماد میکند و یا آغوش باز، آنها را در فضای سیاسی عمومی و انتخابات میپذیرد، توقع خیانت و همسویی و همداستانی و همراهی با دشمنان انقلاب را ندارد. اما این خیانت و جنایت در برخی سالهای دوره موسوم به اصلاحات و سپس فتنه 78 و خیانتهای افراطیون در مجلس ششم و سپس با ابعادی بزرگتر در فتنه 88 و پس از آن (بزک کردن آمریکا و متهم وانمود کردن امام و نظام) مکررا اتفاق افتاده و کار به جایی ختم شد که کسانی چون تاجزاده و سحرخیز و... صراحتا گفتند اصلاحطلبان اعتقاد و علاقهای به آیتالله خمینی و جمهوری اسلامی ندارند. امثال مجید انصاری، خاتمی و موسوی خوئینیها لالمانی گرفته بودند که حتی در لفظ نیز به دهان این اراجیفگویان نزدند و برائت نجستند؟! یا کدام «آتو» و گیر نزد دشمنان داشتند که در 8 ماهه فتنه و آشوب 88 با آنها تا آخر مسیر بیبحث همراهی کردند و حتی یک بار زبان به اعلام برائت و مرزبندی نسبت به شعار «انتخابات بهانه است- اصل نظام نشانه است»، «نه به جمهوری اسلامی»، «نه غزه، نه لبنان» و... نگشودند بلکه خود ترتیبدهندگان و تحریککنندگان همین آشوبهای مطلوب دشمن بودند؟! معلوم است که نشانشدههای سرویسهای جاسوسی آمریکا و انگلیس و اسرائیل، در مظان اتهام نظام باشند؛ به ویژه اینکه دروغ بزرگ تقلب را با وجود اذعان به دروغ بودن آن در پستوها، بزرگ کردند و کوشیدند مردم را به نظام بدگمان و متهم به خیانت در امانت کنند؛ حال آن که خود علیه اسلامیت و جمهوریت شوریده بودند.
سه ماه از سال 1397 سپری شده و وقت آن است که دولت، کارنامه سه ماهه حمایت از کالای ایرانی را ارائه کند.
روزنامه جوان در یادداشتی خاطر نشان کرد:
سه ماه از سال ۹۷ سپری شد و وقت آن است که دستگاههای مسئول و دولتمردان کارنامه خود را در حوزه حمایت از کالای ایرانی به صورت شفاف به مردم عرضه کنند.
موضوع تحقق شعار سال هرگز نباید میان هیاهو و جنجالهای تبلیغی کاذب و آدرسهای عوضی گم شود. متأسفانه واژه برجام نسبت به شعار حمایت از کالای ایرانی از بسامد بیشتری در بین دولتمردان برخوردار بوده و مردم تغییر محسوسی درباره تحقق شعار سال ۹۷ احساس نمیکنند.
اینک در آغازین روزهای فصل دوم سال مردم بیصبرانه منتظر گزارش عملکرد مسئولان و دولتمردان در اینخصوص هستند. همین چند روز پیش بود (۳۰ خرداد) که مقام معظم رهبری خطاب به هیئترئیسه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی تأکید فرمودند: «شاخص کمّی برای ارزیابی کافی نیست؛ اینکه ما چه تعداد مصوّبه گذراندیم، کافی نیست؛ بایستی مشخّص بشود که وزن این مصوّبهها در اداره کشور چقدر است؛ چون شما مدیر کشورید و قانونگذار کشور و ریلگذارِ حرکتِ اجرا شما هستید، یعنی این بخش مهم از مدیریت در اختیار شما است؛ این چیزی که تصویب شده است، چقدر در رفع مشکلات و پیشرفت کشور و رعایت حال عموم مردم تأثیر داشته است؛ پس صرفاً کمّیت کفایت نمیکند، بایستی کیفیت را ملاحظه کرد... قانون باید معضلات اقتصادی را حل کند. مجلس باید در این جهت حرکت جدی انجام دهد. امروز معضلات اقتصادی کشور در اولویت است.» و اینک مجلس شورای اسلامی باید به مردم گزارش دهد که طی سه ماه گذشته کدام گره را از دست و پای حمایت از کالای ایرانی بازکرده و کدام سنگ را از پیش پای این شعار کلیدی برداشته است.
در این تردیدی نیست که اگر کارنامه حمایت از کالای ایرانی را به ۱۰۰ قسمت تقسیم کنیم بیش از ۹۰ درصد آن مربوط به دولت بوده و تنها ۱۰ درصد تحقق این شعار در اختیار قوای دیگر نظام است. بر این اساس مردم منتظر گزارش کمی و کیفی دولتمردان در حمایت از کالای ایرانی در زمینههای مختلف از جمله موارد زیر هستند:
- اقدامات انجام شده در زمینه مبارزه جدی و بیامان با ورود کالاهای قاچاق.
- گزارش اجرای مقررات استاندارد کلی برای جلوگیری از ورود کالاهای نامرغوب و نامنطبق با استانداردهای مورد قبول.
- گزارش جامع، دقیق، کامل و بدون قید و شرط قانون ممنوعیت خرید محصولات خارجی که تولید مشابه داخلی دارند.
- گزارش دقیق درباره رفع مانع مالیاتی بر سر راه تولید؛ توضیح اینکه تولیدکننده داخلی موظف به پرداخت مالیات ۳۰ درصدی است، اما واردکنندگان معاف از پرداخت مالیات هستند.
- گزارش دقیق و شفاف از نرخ تسهیلات داده شده به تولیدکنندگان داخلی.
- گزارش دقیق دولت درباره رفع مانع وثائق بانکی؛ در حالی که درخصوص وامهای ارزی محل اجرای طرح بهعنوان وثیقه پذیرفته میشود، اما درباره وام تولیدکنندگان داخلی متأسفانه شاهد درخواستهای نامعقول و غیرمنطقی بانکها درباره وثیقه هستیم.
- گزارش جامع و مانع از کالاهای مورد حمایت دولت قرار گرفته.
- گزارش دقیق از پاکسازی بدنه مدیریتی کشور از مدیران نالایق و بیاعتقاد به حمایت از کالای ایرانی.
- گزارش جامع و مانع دولت از اقدامات سختافزاری و نرمافزاری در زمینه اصلاح مقررات و قوانین ضد تولید مانند قانون کار، مقررات مربوط به عوارض، تأمین اجتماعی، قوانین مالیاتی و گمرکی و...
- ارائه فهرستی از کالاهای ایرانی مشمول یارانه حمایت.
- گزارش دقیق و جامع از اقدامات مؤثر در زمینه حمایت از صادرات کالاهای ایرانی.
وعده میدهند، تبلیغات میکنند تشکر از خود... و تمام!
مشاور و سازنده فیلم تبلیغاتی روحانی در انتخابات سال 92 میگوید: دولتمردان در کنار تبلیغات و عملیات روانی و تشکر از یکدیگر، در عمل هم کاری بکنند که واقعا جای تشکر داشته باشد.
حسین دهباشی در گفتوگو با «فردا» و درباره دستورهای رئیسجمهور درباره حقوقهای نجومی و واردات غیرقانونی خودرو گفت: تا حالا آن چیزی که از وعدههایی از این دست دیدیم بیشتر جنگ روانی بوده است یا این شبهه به آنها وارد بوده است که جنگ روانی هستند. هر بار هم با سر و صدای بسیار و تیترهای درشت روزنامههای اصلاحطلب و فعالان رسانهای حامیان اصلاحطلب و دولت در فضای مجازی مواجه شده است و خوب کاری هم کردند که این کار را کردند یعنی تیتر درشت زدند. اما آن سؤالی که میماند این است که شما که استقبال میکنید و خوب کاری هم میکنید که استقبال میکنید، در فضای مجازی مطالبی را مینویسید که بارها و بارها بهاشتراک گذاشته میشود، بابت این وعدهها پیشاپیش تشکر میکنید، چرا هیچ وقت پیگیر عملی شدن این وعدهها نمیشوید؟ یعنی برای من سؤال است که چرا همان روزنامههایی که با تیترهای درشت همین اخیراً هم به استقبال سخنان روحانی رفتند و آن دفعات قبلی هم هربار صحبتش شد به استقبالش رفتند و خوب کاری هم کردند چرا وقتی که عملی نمیشود پیگیری نمیکنند و آیا این نوبت هم همان سرنوشت را خواهد داشت یا اینگونه هست که دولت یعنی در واقع تیم عملیات روانی دولت دریک هوشمندی و زرنگی در مطبوعات میآیند خودشان دست پیش میگیرند و میگویند ما خودمان برخورد میکنیم بعد که آب از آسیاب افتاد دوباره یک بحث جدید مطرح خواهد شد؟
وی میافزاید: سؤال مکمل بحث، این است که امروز که باز دوباره در فضای مجازی و این طرف و آن طرف آقایان و خانمهای فعال رسانهای میگویند که رئیسجمهور میخواهد شفافسازی بکند. همین دیروز وزیر صنایع خودشان از رئیسجمهور بابت کار انجام نشده تشکر کردهاند.. عجیب میدانم. در هیچ جای دنیا آگهی کار انجام نشده نمیگذارند و تشکر نمیکنند. آقای وزیر صنایع آقای شریعتمداری پیشاپیش در مورد گزارش منتشر نشده از رئیسجمهور تشکر کرده است. حالا سؤال این است اگر این گزارش یک عملیات روانی بود و فقط برای گذشتن از این بحران بود، و ما سه ماه بعد دیدیم که دوباره اتفاقی نیافتاد،تکلیف این تشکرها چه میشود؟ تشکرهای پیشاپیش این آگهیهای پیشاپیش؛ و این رویه بدی است کلا در کشور ما که آقایان بابت کار نکرده میگویند میشود. یکبار بیایند و بگویند شد.
دهباشی همچنین گفت: عملیات روانی، مثل هر عملیات دیگر از آن انتظار میرود ریشه در واقعیتها داشته باشد. نه اینکه فقط عملیات روانی کنند.
وی در پاسخ این سؤال که «آقای آشنا به عنوان فعالترین فرد دولت در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی با کنایه حرف میزنند و هیچ وقت شفاف بیان نمیکنند که موضع در قبال مسئلهای چیست. این هم جز اصول عملیات روانی است؟» وی میگوید: بله. این از مصادیق بارز عملیات روانی است؛ اینکه شما التهاب و موج را ایجاد کنید، اما به نحوی که مسئولیت مشخص برایتان نیاورده باشد. در واقع شما موج را ایجاد کنید و بعد هر موقع مدعی شدند که شما چرا این حرف را زدید؟ بگویید من که منظورم این نبود. یعنی شفاف حرف نزدن یکی از قواعد عملیات روانی است. اگرچه وقتی که از یک حدی بیشتر شود به ضد خودش تبدیل میشود. مبتذل میشود. یعنی الان آن چیزی که در مورد آقای آشنا اتفاق افتاده،این است که شفاف حرف نزدن او تبدیل به لطیفه شده است. یک بار، دو بار و سه بارش جالب است، از حد که بگذرد، مثل هر چیز دیگری که از حد بگذرد، مبتذل میشود.
عراقچی: دیوان لاهه صلاحیت ندارد ظریف: به دیوان لاهه شکایت کردیم(!)
سؤالات مهمی مطرح میشود که ظریف چرا شکایت از آمریکا را به دادگاه لاهه، برده است؟ این شکایت چه دردی را از مشکلات تحریمی چاره میکند؟!
به گزارش جهان نيوز، پس از آنکه آمریکا از برجام خارج شد، بسیاری این انتقاد را از تیم دیپلماسی کشورمان مطرح میکردند که چطور شد که ترامپ بدون هیچ هزینهای از یک توافق بینالمللی خارج شد؟
«محمدجواد ظریف»، قبل از اینکه آمریکا از برجام خارج شود، بیان میکرد سه سناریوی احتمالی برای این موضوع متصور است. سناریوی اول این است که ایران نیز از توافق هستهای خارج شود، به پایبندی خود به مفاد توافقنامه پایان دهد، و غنیسازی اورانیوم را از سر بگیرد. گزینه دوم، از مکانیسم اختلاف و منازعه در توافق هستهای استخراج میشود، که به هر طرف اجازه میدهد تا شکایت رسمی را در کمیسیونی که برای رسیدگی به نقض مفاد توافقنامه تشکیل شده، ارجاع دهد. گزینه سوم که جدیترین و شدیدترین این موارد بود آن است که ایران برای خروج از پیمان NPT تصمیمگیری کند.
این موارد هیچ کدام پس از برجام عملی نشد و حالا وزیر خارجه در توئیتی مطرح میکند که ایران از آمریکا در دادگاه لاهه شکایت کرده است. ظریف در توئیت خود نوشت: «امروز ایران به دیوان دادگستری بینالمللی شکایت کرد تا آمریکا را به دلیل اعمال مجدد تحریمهای یکجانبه و غیرقانونی پاسخگو کند.»
این درحالی است که منتقدین برجام میگفتند در صورت بدعهدی طرف دیگر، ایران طبق توافق نمیتواند به کمیسیون مشترک شکایت کند و در صورت شکایت، تحریمها بهصورت خودکار باز میگردد. ظریف این ادعا را رد میکرد. اما او امروز بهجای کمیسیون به لاهه پناه میبرد!
این درحالی است که عراقچی در مردادماه سال گذشته با اشاره به اینکه یکی از بحثها در زمان مذاکرات این بود که اگر با طرف مقابل به اختلاف برخوردیم، برای حل اختلاف به کجا باید برویم، گفت: «در این شرایط از خود پرسیدیم، بین ما و 1+5 که اعضای دائم شورای امنیت هستند، چه کسی باید قضاوت کند! و چون دیدیم شورای امنیت خودشان هستند، و دادگاه لاهه هم دو سال طول میکشد تا تصمیم بگیرد، گفتیم، اصلا اینها در صلاحیت بررسی شکایت هست یا خیر.»
رئیس ستاد پیگیری برجام با اشاره به اینکه ما دیدیم، هیچ جایی برای حل اختلاف ما و 1+5 وجود ندارد، گفته بود: «در این شرایط ما دریافتیم که باید به خودمان مراجعه کنیم، لذا باید برجام به گونهای چیده شود که اگر طرف مقابل به تعهدات خود عمل نکرد ما بتوانیم برگردیم، تعهدات خود را متوقف کنیم و برنامه هستهای خودمان را از سر بگیریم.»
با این اوصاف باید پرسید که حالا شکایت ایران به دادگاه لاهه چه موضوعیتی دارد. از یک طرف طبق صحبتهای عراقچی دو سال برای اینکه به زمان بررسی موضوع تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران برسیم، وقت و زمان هدر میرود و از سوی دیگر نیز بازهم با توجه به صحبتهای معاون ظریف این دادگاه صلاحیت بررسی شکایت ایران را ندارد.
بنابراین سوالات مهمی در این عرصه مطرح میشود که ظریف چرا به دادگاه لاهه شکایت ایران را برده است؟ این شکایت چه دردی از مشکلات تحریمی ایران را برآورده میکند. میتوان این سوال را پرسید که آیا این شکایت تنها مصرف داخلی دارد یا تاثیرات خارجی هم برای سرنوشت بینالمللی ایران خواهد گذاشت.
چرا زبان شما در اعلام برائت از دشمنان نظام بند آمده است؟!
عضو مرکزیت مجمع روحانیون میگوید چرا باید رابطه اصلاحطلبان با رهبری کمرنگ یا قطع باشد؟!
مجید انصاری در گفتوگو با روزنامه ایران گفته است: معتقدم که باید دلسوزانه مشکلات کشور را رصد کنیم و به مسئولان منتقل کنیم. چرا باید رابطه اصلاحطلبان با رهبری انقلاب کمرنگ یا قطع باشد؟ (الان قطع است؟) عملا همین است.
وی میافزاید: نمیخواهم آسیبشناسی کنم اما شخصیت بزرگ و متفکر و محبوب اصلاحات مثل آقای خاتمی میتواند با دنیا حرف بزند. ایشان ظرفیتی برای نظام است و هشت سال رئیسجمهوری بود. جمعیت زیادی از اصلاحطلبان افرادی تحصیلکرده، توانا و باتجربه هستند که برای حل مشکلات کشور طرح و برنامه دارند. اینها عملا ارتباطشان با حاکمیت قطع است. باید این امکان وجود داشته باشد که دور هم بنشینند و اوضاع کشور را آسیبشناسی کنند، راهحل ارائه دهند و آنها را با رهبری انقلاب در میان بگذارند. چه در ملاقات حضوری و چه در نامههای دلسوزانه. نمیگویم که نامه سرگشاده بنویسند و فضای تبلیغاتی درست کنند. ولی حداقل باید ارتباط وجود داشته باشد.
اظهارات مغلوط و توأم با مغالطه مجید انصاری در حالی است که اولا شمار زیادی از اصلاحطلبان در چند دیدار رهبر معظم انقلاب طی یک سال گذشته با مسئولان نظام و چهرههای سیاسی حضور داشتهاند و حتی برخی از آنها درخواست وقت برای ملاقات چند نفره با رهبری داشته و ملاقات کردهاند.
ثانیا پاسخ سؤال مغلوط آقای انصاری نزد برخی عناصر فتنهگر و خیانتکار لانه کرده در مجمع روحانیون (و برخی عناصر حزب منحله مشارکت و نظایر آنها) است. روشن است که وقتی نظام به طیفهای مختلف اعتماد میکند و یا آغوش باز، آنها را در فضای سیاسی عمومی و انتخابات میپذیرد، توقع خیانت و همسویی و همداستانی و همراهی با دشمنان انقلاب را ندارد. اما این خیانت و جنایت در برخی سالهای دوره موسوم به اصلاحات و سپس فتنه 78 و خیانتهای افراطیون در مجلس ششم و سپس با ابعادی بزرگتر در فتنه 88 و پس از آن (بزک کردن آمریکا و متهم وانمود کردن امام و نظام) مکررا اتفاق افتاده و کار به جایی ختم شد که کسانی چون تاجزاده و سحرخیز و... صراحتا گفتند اصلاحطلبان اعتقاد و علاقهای به آیتالله خمینی و جمهوری اسلامی ندارند. امثال مجید انصاری، خاتمی و موسوی خوئینیها لالمانی گرفته بودند که حتی در لفظ نیز به دهان این اراجیفگویان نزدند و برائت نجستند؟! یا کدام «آتو» و گیر نزد دشمنان داشتند که در 8 ماهه فتنه و آشوب 88 با آنها تا آخر مسیر بیبحث همراهی کردند و حتی یک بار زبان به اعلام برائت و مرزبندی نسبت به شعار «انتخابات بهانه است- اصل نظام نشانه است»، «نه به جمهوری اسلامی»، «نه غزه، نه لبنان» و... نگشودند بلکه خود ترتیبدهندگان و تحریککنندگان همین آشوبهای مطلوب دشمن بودند؟! معلوم است که نشانشدههای سرویسهای جاسوسی آمریکا و انگلیس و اسرائیل، در مظان اتهام نظام باشند؛ به ویژه اینکه دروغ بزرگ تقلب را با وجود اذعان به دروغ بودن آن در پستوها، بزرگ کردند و کوشیدند مردم را به نظام بدگمان و متهم به خیانت در امانت کنند؛ حال آن که خود علیه اسلامیت و جمهوریت شوریده بودند.