مدیریت بد مدیران در طول چند سال اخیر، موجب احداث سدهای فراوان و تقریباً غیر ضروری در آذربایجان شرقی و ترکیدگی‌های متعدد لوله‌های انتقال آب آشامیدنی و کمبودهای پیاپی در برق شده که همانند اوضاع ناهنجار و بد دریاچه ارومیه، آثار آن را می‌بینیم. اکنون نیز که کمبودهای آب و برق بیشتر شده و در کنار آن دمای هوای منطقه نیز بالا رفته است، مدیران مدام از ضرورت مدیریت به اصطلاح مصرف آب و برق توسط مردم سخن می‌گویند. در حالی که مدیران می‌بایست با برنامه‌ریزی‌های کوتاه مدت، میان مدت و درازمدت به رفع مشکلات بپردازند.
اکنون بیش از 12 روز است که تبریز درگیر بحران برق و استرس‌های پیش از قطعی احتمالی آب می‌باشد و مدیران مربوط از ارائه برنامه‌های خاموشی برای اطلاع مردم برای برنامه‌ریزی‌های لازم، عاجز هستند و معلوم نیست این اوضاع را چگونه می‌خواهند تا آخر شهریور ماه، پیش ببرند.
مدیران استان بهتر است به جای حرف زدن به فکر مدیریت درست و کارآمد باشند و حداقل ترتیبی بدهند تا ادارات و سازمانهای کم بازده در روزهای گرم، از شدت مصرف برق و آب خود بکاهند. در واقع بخش عمده‌ای از مصرف بالای برق و آب در تبریز، مربوط به مصارف بی‌حدو حصر اداراتی است که بازدهی چندان رضایت‌بخشی ندارند. نمی‌توان هیچ مسئولی را یافت که در شرایط بحرانی کولر اتاقش خاموش باشد و یا از گرما و بی‌آبی بنالد.
هر چه گرما و ناله بوده است از مردم بوده است، در عوض همیشه این حضرات مسئولان کمبودها را به طور غیر مستقیم به گردن مردم انداخته‌اند که صرفه‌جویی کنید.
مدیریت آب و برق، ضمن آن که باید از سوی مردم مورد توجه قرار گیرد، می‌بایست از سوی مدیران نیز به کار بسته شود. ولی انداختن توپ به زمین مردم، منصفانه نیست.