گزارش فارن پالیسی از پایان دوران بزن دررو
پایان حمله هوایی به ایران آغاز جنگ است، ایران تسلیم نمیشود
در حالی که نتایج منتشر شده ارزیابی جدید پنتاگون درباره امکان حمله نظامی به ایران از عدم تمایل سران نظامی آمریکا به این درگیری بدلیل وحشت از حجم واکنش ایران پس از حمله حکایت دارد که پیشتر رهبر معظم انقلاب اسلامی در پاسخ به تهدیدات نظامی آمریکا فرموده بودند که «دوران بزن در رو تمام شده».
سرویس سیاسی-
نشریه فارنپالیسی روز پنجشنبه با اشاره به ارزیابیهای جدید پنتاگون از توان نظامی آمریکا و ایران تأکید کرده مقامهای دفاعی این کشور علاقهای به درگیری نظامی با ایران ندارند.
این رسانه آمریکایی تصریح کرده «جیمز متیس»، وزیر دفاع آمریکا علیرغم آنکه بعد از خروج این کشور از برجام گفته کشورش آماده جنگ با ایران است، اما چنین جنگی را نمیخواهد: «به هر صورت، آماده بودن برای جنگ با خواستن آن یکسان نیست- و هنگامی که بحث از درگیری با ایران در میان باشد، آشکار است که شمار روزافزونی از سران ارشد نظامی آمریکا از جمله خود متیس، دنبال آن نیستند».
فارنپالیسی نوشته است: «سرزنش کردن ایران و زمینهسازی برای جنگ با آن، دو مقوله متفاوت هستند. مدتها پیش در سال ۲۰۱۱ که متیس ریاست فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا را به عهده داشت در جریان جلسهای برای تشریح برنامههای نیروی دریایی جهت درهم کوبیدن ایران با هجوم سیلآسای جنگندههای اف/ای ۱۸ سکوت اختیار کرده بود، اما بعد از اتمام آن، این طرح را خوشبینی کاذب خواند و آن را رد کرد».
وزیر دفاع فعلی آمریکا بعد از آن جلسه به یکی از دستیارانش گفت: «گوش من بدهکار این حرفها نیست» و دستور داد ارزیابی تازهای انجام شود. مقامهای ارشد نظامی به فارنپالیسی گفتهاند نگرانیهای متیس از وقتی که به عنوان وزیر دفاع منصوب شده و از زمان آمدن جان بولتون به کاخ سفید شدت گرفته است.
«فارنپالیسی» در ادامه این گزارش مینویسد: «با آنکه متیس عاشق مقابله با «نفوذ مخرب» ایران است، نگرانیهای او درباره جنگ، ریشه در جدیدترین ارزیابیهای وزارت دفاع آمریکا از وضعیت نظامی تهران و از وضعیت آمریکا دارند».
به گزارش کیهان این نشریه آمریکایی با اشاره به پیشفرضهای موجود در صورت حمله نظامی آمریکا به ایران نوشت: «احتمالا در انتهای حملات هوایی ظرفیتهای هستهای و نظامی ایران از بین خواهد رفت، اما نگرانی اصلی فرماندهان ارشد نظامی که طرح جنگ را پیشنهاد کردند این است که پایان حملات هوایی آمریکا الزاما پایان جنگ نیست، بلکه نقطه آغاز خواهد بود. ژنرال بازنشسته ارتش جیمز دوبیک، که عضوی فعال در سازمان مطالعات جنگ هم هست و مدتی نیز استاد دانشگاه جورج تون هم بوده، میگوید: «جنگ با ایران به حملات موشکی این کشور محدود نمیشود و یا واکنش ایران تنها به یک عکسالعمل آنی و فوری منحصر نمیشود. ایران با حمله ما تسلیم نمیشود. ما نباید به این امید که ایران خیلی زود تسلیم میشود جنگی را با ایران آغاز کنیم.» وی همچنین این را هم گفته که طرح جنگ هوایی آمریکا علیه ایران الزاما به سقوط رژیم ایران منتج نمیشود و اینکه آمریکا نباید در محاسبات خود دچار اشتباه شود.
یکی دیگر از کارشناسان هم این اظهارنظر کرده که: «برنامهریزی و اجرایی کردن طرح خروج از جنگ یکی از سختترین کارهایی خواهد بود که با آن مواجه خواهیم شد.» وی همچنین میافزاید: «شاید حملات هوایی گسترده جنگ را برای ما به پایان برساند، اما جنگ برای ایران به پایان نمیرسد. در بازه زمانی مناسب ابزارهای مختلفی در دست ایران هست که ما را تهدید میکند، از جمله استفاده حزبالله علیه اسرائیل». تمام این مطالب را با پرسیدن این سوال ضمیمه کنید؛ که آیا حتی اگر ما موفق شویم از بین رفتن تمام ظرفیتهای هستهای ایران ارزش وارد شدن به یک جنگ را دارد؟!
به گزارش کیهان وحشت فرماندهان ارشد نظامی آمریکا از این مسئله که جنگ با ایران به حملات موشکی این کشور محدود نمیشود و واکنش ایران تنها به یک عکسالعمل آنی و فوری منحصر نخواهد بود یا شاید حملات هوایی گسترده جنگ را برای ما به پایان برساند، اما جنگ برای ایران به پایان نمیرسد و ایران با ابزارهایی که دارد برای ما تهدید خواهد بود، ارتباط مستقیم با جمله معروف «دوران بزن در رو تمام شده» رهبر معظم انقلاب اسلامی
دارد.
ایشان سال 94 در جمع فرهنگیان فرموده بودند: «چرا تهدید میکنند؟ چرا غلط زیادی میکنند؟ میگوید اگر چنین نشود، چنان نشود، ممکن است ما حمله نظامی به ایران بکنیم؛ اوّلاً که غلط میکنید؛ ثانیاً من در زمان رئیسجمهور قبلی آمریکا - آنوقت هم تهدید میکردند - گفتم دوران بزنودررو تمام شده؛ اینجور نیست که شما بگویید میزنیم و درمیرویم؛ نخیر، پاهایتان گیر خواهد افتاد و ما دنبال میکنیم. اینجور نیست که ملّت ایران رها کند کسی را که بخواهد به ملّت ایران تعرّضی بکند؛ ما دنبال خواهیم کرد.»
فارن پالیسی در ادامه گزارش خود آورده است: «گزارش دسامبر ۲۰۱۷ اندیشکده رند (وابسته به پنتاگون) حاکی است درگیری عظیم با ایران نیازمند استقرار ۲۱ اسکادران جنگنده نیروی هوایی، پنج اسکادران بمبافکن، ۳ اسکادران جنگنده نیروی دریایی، ۱۸ زیردریایی جنگی، چهار ناوبر هواپیما، مجموعهای از وسایل نقلیه اطلاعاتی، شناسایی و تجسس، شش گردان پیادهنظام، سه تیپ ارتش و خیل عظیمی از نیروهای عملیات ویژه خواهد بود اگر تازه از خیل پهپادها، ماهوارهها، ناوها، شناورهای ضدمین، کشتیهای تأمین، هواپیماهای سوختگیری مجدد و سامانههای زمین به هوا بگذریم».
فارنپالیسی نوشته است: «به کلام دیگر، جنگ با ایران نیازمند این خواهد بود که به عنوان مثال نیروی هوایی آمریکا نزدیک به نیمی از اسکادرانهای جنگنده خود را در یک درگیری به کار بگیرد. نیروی هوایی آمریکا میتواند این کار را انجام دهد، اما انجام آن تقریباً نامحتمل است».
یکی از افسران ارشد نیروی هوایی آمریکا که بازنشسته شده گفت: «ما از سال ۱۹۹۳ درگیر جنگ و درگیریهای هوایی بودهایم و استهلاک نیروهایمان قابلتوجه است. چابکیمان از بین رفته است.»
«فارنپالیسی» نوشته این ادعاها در واقع کوچکانگاری مسئله قلمداد میشود: نزدیک به ۳۰ درصد هواپیماهای نیروی هواپیمایی آمریکا فاقد قابلیت عملیات هستند، این واحد با کمبود ۲۰۰۰ خلبان مجرب روبهرو است و توانمندیهای کارکنان بخش تعمیرات آن رو به اضمحلال رفتهاند؛ و آنچه برای نیروی هوایی صادق است درباره بقیه بخشهای ارتش آمریکا هم مصداق دارد.»