کتابخانه ملی یا ستاد تبلیغات حزبی؟! (خبر ویژه)
رئیس کتابخانه ملی در اقدامی بی‌ارتباط به مسئولیت کاری وی با به خدمت گرفتن امکانات برخی مراکز دیگر دولتی اقدام به برگزاری جلساتی موسوم به همایش ملی اعتدال در 31 استان می‌کند.
بنابر برخی اخبار صالحی امیری - که به خاطر برخی سوابق منفی نتوانست از مجلس برای تصدی وزارت ورزش و جوانان رأی اعتماد بگیرد - پیش از اینکه در جلسات خصوصی دولتی پیگیر راه‌اندازی کارناوال‌هایی در سالگرد انتخابات ریاست‌جمهوری بوده که از سوی برخی از مشاورین نزدیک روحانی تخطئه شده است.
وی اکنون در مصاحبه با نشریه زنجیره‌ای مهرنامه - وابسته به محمد قوچانی عضو مرکزیت حزب کارگزاران- می‌گوید کتابخانه ملی درصدد است با همکاری برخی دستگاه‌های دولتی دیگر نظیر وزارت علوم و معاونت زنان در 31 استان همایشی به نام اعتدال برگزار کند. جالب اینکه مهرنامه که با طیفی از همکاران سابق نشریات زنجیره‌ای آلوده به آشوبگری سال‌های 78 و 88 اداره می‌شود، ادعا می‌کند انتخابات سال گذشته پیروزی اعتدال بر افراط بود.
صالحی امیری در این مصاحبه ادعا کرده که خاستگاه گفتمان اعتدال، مکتب نیاوران و مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص بوده است.
وی اعتدال را جریان سوم بین اصولگرایان و اصلاح‌طلبان توصیف کرد و گفت هاشمی مهمترین چهره این جریان است.
معاون فرهنگی ستاد انتخاباتی روحانی و از مشاوران خاتمی در دولت اصلاحات همچنین اعتدال را تکامل یافته گفتمان‌های قبلی دانست و درباره دوره‌های سازندگی و اصلاحات گفت؛ توسعه و سازندگی اگرچه نیاز قطعی روز بود اما به پیامدهای اجتماعی و فرهنگی آن فکر نکردند. شکاف طبقاتی، آسیب‌های اجتماعی و چالش‌های فرهنگی در آن دوره شکل گرفته بود. ما نیازمند آن بودیم که با برنامه‌ریزی قوی‌تری وارد این فضا شویم. در بعدی، مهمترین چالش عبور عده‌ای از مدعیان اصلاحات از مرزهای اصلاحات بود. آنها به ساختارشکنی روی آوردند. اصلاحات دو تعریف داشت. تعریف اول که واضع آن آقای خاتمی بود اما جریانی در اصلاحات شکل گرفته بود که تعریف دومی را از اصلاحات ارائه می‌داد. آنها به ساختارشکنی وضع موجود و تغییرات بنیادین و ایجاد یک ساختار جدید فکر می‌کردند و بزرگترین ضربه را به اصلاحات زدند. یک جریان افراطی به دنبال یک انقلاب نانوشته به نام اصلاحات بود.
فراز اخیر اظهارات صالحی امیری در حالی است که همین افراطیون ساختارشکن مدعی حمایت از دولت هستند و برخی از آنان پست‌های مهم دولتی را تصاحب کرده‌اند. از سوی دیگر یکی از دلایل رأی عدم اعتماد مجلس به نامبرده، نزدیکی به همین جریان ساختارشکن بوده است.
یادآور می‌شود اختصاص هزینه‌های هنگفت برای همایش‌های حزبی و باندی مشابه آن هم در 31 استان در حالی است که برخی مسئولان دولتی از کمبود بودجه می‌نالند.
بنابر برخی اخبار صالحی امیری - که به خاطر برخی سوابق منفی نتوانست از مجلس برای تصدی وزارت ورزش و جوانان رأی اعتماد بگیرد - پیش از اینکه در جلسات خصوصی دولتی پیگیر راه‌اندازی کارناوال‌هایی در سالگرد انتخابات ریاست‌جمهوری بوده که از سوی برخی از مشاورین نزدیک روحانی تخطئه شده است.
وی اکنون در مصاحبه با نشریه زنجیره‌ای مهرنامه - وابسته به محمد قوچانی عضو مرکزیت حزب کارگزاران- می‌گوید کتابخانه ملی درصدد است با همکاری برخی دستگاه‌های دولتی دیگر نظیر وزارت علوم و معاونت زنان در 31 استان همایشی به نام اعتدال برگزار کند. جالب اینکه مهرنامه که با طیفی از همکاران سابق نشریات زنجیره‌ای آلوده به آشوبگری سال‌های 78 و 88 اداره می‌شود، ادعا می‌کند انتخابات سال گذشته پیروزی اعتدال بر افراط بود.
صالحی امیری در این مصاحبه ادعا کرده که خاستگاه گفتمان اعتدال، مکتب نیاوران و مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص بوده است.
وی اعتدال را جریان سوم بین اصولگرایان و اصلاح‌طلبان توصیف کرد و گفت هاشمی مهمترین چهره این جریان است.
معاون فرهنگی ستاد انتخاباتی روحانی و از مشاوران خاتمی در دولت اصلاحات همچنین اعتدال را تکامل یافته گفتمان‌های قبلی دانست و درباره دوره‌های سازندگی و اصلاحات گفت؛ توسعه و سازندگی اگرچه نیاز قطعی روز بود اما به پیامدهای اجتماعی و فرهنگی آن فکر نکردند. شکاف طبقاتی، آسیب‌های اجتماعی و چالش‌های فرهنگی در آن دوره شکل گرفته بود. ما نیازمند آن بودیم که با برنامه‌ریزی قوی‌تری وارد این فضا شویم. در بعدی، مهمترین چالش عبور عده‌ای از مدعیان اصلاحات از مرزهای اصلاحات بود. آنها به ساختارشکنی روی آوردند. اصلاحات دو تعریف داشت. تعریف اول که واضع آن آقای خاتمی بود اما جریانی در اصلاحات شکل گرفته بود که تعریف دومی را از اصلاحات ارائه می‌داد. آنها به ساختارشکنی وضع موجود و تغییرات بنیادین و ایجاد یک ساختار جدید فکر می‌کردند و بزرگترین ضربه را به اصلاحات زدند. یک جریان افراطی به دنبال یک انقلاب نانوشته به نام اصلاحات بود.
فراز اخیر اظهارات صالحی امیری در حالی است که همین افراطیون ساختارشکن مدعی حمایت از دولت هستند و برخی از آنان پست‌های مهم دولتی را تصاحب کرده‌اند. از سوی دیگر یکی از دلایل رأی عدم اعتماد مجلس به نامبرده، نزدیکی به همین جریان ساختارشکن بوده است.
یادآور می‌شود اختصاص هزینه‌های هنگفت برای همایش‌های حزبی و باندی مشابه آن هم در 31 استان در حالی است که برخی مسئولان دولتی از کمبود بودجه می‌نالند.