شهید اکبر شهریاری، اول فروردین ماه 1363 در تهران در محله کیانشهر به دنیا آمد. ایشان در دانشگاه امام حسین(ع) و در رشته علوم سیاسی درس خوانده است. او حافظ کل قرآن، عامل به قرآن، بسیار خوش رو و شوخ طبع، اهل تفریح و گردش، ورزشکار، دل رحم، دلسوز دیگران و پیگیر برای حل مشکلاتشان، بخشنده، آمر به معروف و ناهی از منکر، سر به زیر و باحیا، باغیرت، هیئتی و مطیع رهبر بود. علاقمند به مطالعه، ورزش‌های (فوتبال، تکواندو، کوهنوردی، چتربازی)، خوشنویسی، سفر، زیارت اهل بیت (ع) و شهداء، خدمت به شهداء، شرکت در مجالس اهل بیت (ع)، مداحی در هیئت و مجالس مذهبی بود. به حلال و حرام و لقمه حلال اهمیت می‌داد. همکار و همرزم و یکی از دوستان بسیار نزدیک شهید محمودرضا بیضایی بود و در اول بهمن 1392 در مبارزه با تکفیری‌ها در حومه دمشق پایتخت سوریه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
یک روز پیش از شهادت یکی از دوستانش مجروح می‌شود و هنگامی که اکبر به بالای سرش می‌رود به اکبر می‌گوید: محمود بیضایی شهید شده و چند شب قبل از شهادت در خواب دیده بود که با تو (یعنی شهید شهریاری) در باغی بزرگ و سرسبز در حال قدم زدن است. فردای آن روز اکبر هم به درجه رفیع شهادت نائل شد.
پیکر مطهر این شهید در قطعه 26 بهشت زهرا (س) آرام گرفته است و سنگ سبز بالاسر مزار شهید، اهدایی آستان مقدس اباعبدالله الحسین(ع) است.