اخبار ویژه
جایزه وطن‌فروشی و خوش‌خدمتی به اضافه حمایت از دراویش داعشی
دویچه وله آلمان به صادق زیباکلام جایزه دفاع از آزادی بیان داد. زیباکلام نیز این جایزه را به امیرانتظام (جاسوس مرتبط با لانه جاسوسی آمریکا) هدیه کرد.
زیباکلام که برای دریافت این جایزه به آلمان رفته بود، ضمن سخنانی، جمهوری اسلامی ایران را متهم به نقض حقوق بهائیان، سنی‌ها، دراویش، مسیحیان، اعضای عرفان حلقه و فعالان محیط‌زیست کرد و ضمنا مدعی شد هرچه جمهوری اسلامی ضدآمریکایی‌تر شده، به همان اندازه از آزادی و دموکراسی دورتر شده است. به عبارت دیگر زیباکلام ادعا می‌کند طیف همسوی با وی که مدعی آزادی و دموکراسی هستند، گرایش به آمریکا دارند(!)
زیباکلام در این سخنان در حالی از دراویش داعشی دفاع کرد که اعضای این فرقه داعش‌صفت دی ماه گذشته پس از چند هفته تجمع و درگیری با پلیس و ایجاد مزاحمت برای مردم، اقدام به حمله علیه مأموران نیروی انتظامی کرده و 3 مامور جوان و یک بسیجی را با قساوت و سبعیت تمام به شهادت رساندند. مراد زیباکلام از سنی‌ها نیز برخی عناصر تروریست عضو گروهک‌هایی نظیر داعش هستند که اقدام به جنایت و آدم‌کشی کرده‌اند همچنین ادعای او درباره برخورد با فعالان محیط‌زیست، اشاره به شبکه جاسوسی است که در پوشش فعالیت محیط‌زیستی، اقدام به جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات از مراکز نظامی و موشکی می‌کرد.
زیباکلام پیش از این در مصاحبه با دویچه وله مدعی شده بود «برنامه هسته‌ای اصلا به چه دردی می‌خورد». او سوابق حمایت از رژیم اشغالگرقدس و به رسمیت شناختن این رژیم جنایتکار در کنار تطهیر رضاخان و توجیه سیاست‌های خصمانه آمریکا را دارد و قبل از توافق (برجام) تلاش زایدالوصفی برای بزک کردن شیطان بزرگ و متهم کردن جمهوری اسلامی به ماجراجویی و ایجاد هزینه برای مردم ایران کرد که به نظر می‌رسد اکنون خوش‌خدمتی‌ها را به واسطه دیده شدن در رسانه‌های ضدانقلاب- چیزی که همواره شیفته و شیدای چنین دیده شدن‌هایی بوده- دریافت می‌کند، یادآور می‌شود سردبیر دویچه وله فارسی زبان، جمشید برزگر از عناصر ضدانقلاب است که طی چند سال اخیر با رادیو فردا همکاری داشته و سپس به سردبیری شبکه دولتی انگلیس (بی‌بی‌سی فارسی) منتقل شده بود.
در حقیقت اگرچه چنین جوایزی در پوشش دفاع از آزادی بیان داده می‌شود اما در باطن، جایزه معارضه و مخالفت با جمهوری اسلامی است وگرنه دویچه وله جرأت نمی‌کند جایزه مشابهی را برای یک شهروند فلسطینی یا یمنی و بحرینی و عربستانی معارض رژیم صهیونیستی و آل‌سعود اهدا کند.
به اعتراف شما مشکل از خود برجام بود نه خروج آمریکا
یک حامی دو آتشه برجام می‌گوید دولت باید واقعیت‌های اقتصادی را برای مردم تشریح کند.
محسن جلال‌پور در گفت‌وگو با خبر آن‌لاین اظهار داشت: در شرایط فعلی و در فضای اقتصادی کشور بهترین و مهمترین سیاست، گفتن واقعیت‌ها به مردم است.
رئیس سابق اتاق بازرگانی افزود: نمی‌شود که از یک طرف آمریکا از برجام بیرون آید و ارتباطات بانکی به شدت کاهش پیدا کند و مسائل ارزی دچار اشکال شود و گرفتاری‌های جدید در فروش نفت پیدا کنیم و از طرف دیگر، به مردم بگوییم هیچ اتفاقی نیفتاده است. این‌گونه مردم توقع همان فضای قبلی و شرایط بهتر را خواهند داشت. جلال‌پور تصریح کرد: باید به مردم گفته شود چه مشکلات و مسائلی هست. مردم نیز در صورتی که واقع‌بین باشند، وضعیت را درک کرده و توقع بیجا ندارند و هیچ‌گونه تنشی در بازارها به وجود نمی‌آید.
سخنان جلال‌پور در ارتباط دادن مشکلات اقتصادی به خروج آمریکا از برجام در حالی است که وی از قبل، بر بی‌خاصیتی وعده‌های برجامی اذعان کرده بود.
روزنامه جام‌جم اوایل آبان 96 در گزارشی در همین زمینه نوشت: «سه‌شنبه 29 دی 94 با فاصله دو روز از آغاز اجرای برجام، به همت فعالان بخش خصوصی از جمله اتاق بازرگانی ایران، اتاق اصناف و اتاق تعاون کشور، همایشی با نام «اجرای برجام؛ فصلی نو در اقتصاد ایران» با حضور 1200 نفر از فعالان اقتصادی کشور و با حضور تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، اعضای دولت و رئیس‌جمهور برگزار شد.
محسن جلال‌پور که در آن مقطع ریاست اتاق بازرگانی ایران را برعهده داشت، به عنوان یکی از برگزارکنندگان همایش فوق، در سخنانی برجام را بستری مهم برای اصلاح ساختار اقتصادی ایران اعلام کرد و گفت اکنون برجام، راه را برای ما باز کرده است.
این روزها، جلال‌پور که بیش از یک سال است از ریاست اتاق بازرگانی استعفا کرده، نگاه دیگری نسبت به برجام دارد و معتقد است برجام به بخش خصوصی کشورمان، ضربه زده است. این دیدگاهی است که بسیاری از فعالان بخش خصوصی دارند.
جلال‌پور گفت: بخش خصوصی در مقایسه با دوره قبل از برجام در موقعیت ضعیف‌تری قرار گرفته که مایه نگرانی و دغدغه است.
محسن جلال‌پور در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما افزود: شرایط پسابرجام می‌توانست برای بخش خصوصی وضعیت بسیار مناسبی ایجاد کند اما شرکت‌های دولتی، نهادها و مجموعه‌های بزرگی که خصولتی و شبه دولتی هستند، مانند بختک روی این مجموعه و جریان سوار شدند و از این امکان برای بزرگ شدن خود استفاده کردند.
وی با بیان اینکه پس از برجام برخی وزارتخانه‌های ما به این دور افتادند که هرچه امکان دارد برای دولت بگیرند و دولت را بزرگ کنند، اظهار کرد: بارها اعلام کردم در توافق‌هایی که بعد از برجام اتفاق می‌افتد، دولت بزرگ‌تر می‌شود، از این رو عطای این برجام را به لقایش بخشیدیم و گفتیم و برگردیم به همان دوره قبل از برجام، لااقل بخش خصوصی جای نفس کشیدن داشته باشد».
دولت به جای هاید‌پارک‌بازی مشکلات معیشتی مردم را حل کند
اقدام عجیب دولت در عدم رسیدگی به مشکلات مردم و اولویت دادن به مصوبه تعیین مکان برای تجمعات، انتقاد محافل حامی دولت را هم برانگیخته است.
عبدالصمد خرمشاهی، وکیل و حقوقدان در روزنامه آرمان نوشت: سابقه تجمعات و اعتراضات صنفی و سیاسی و اجتماعی و غیره در مکان‌های خاص در کشورهای غربی به چند دهه قبل برمی‌گردد که از جمله معروف‌ترین آنها هایدپارک لندن است و سال‌هاست که معترضان در گوشه‌ای از آن محل تجمع کرده، سخنرانی می‌کنند و قصد این دارند که اعتراضاتشان به گوش مسئولان برسد که البته ظاهرا تجمع در هایدپارک لندن سال‌هاست عادی شده و جذابیتی برای دیگران ندارد.
وی می‌افزاید: اساسا سخن اینجاست که اولا، چگونه مسئولان بعد از سال‌ها هنوز خمیرمایه صدای اعتراض مردم که همانا مشکل مسکن و کار و نان و بهداشت می‌باشد را نشنیده‌اند؟ که می‌خواهند از طریق این مکان‌های خاص این صداها را بشنوند ثانیا، از قدیم گفته شده، علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. بدیهی است اگر مسئولان مربوطه مشکلات و مسائل معیشتی مردم را جدی بگیرند و در جهت رفع آنها عزمشان را جزم کنند، ریشه اغلب اعتراضات خود به خود از بین خواهد رفت. ثالثا، اصل این است که دولتمردان باید خیلی بیشتر از اینها گوششان نسبت به خواسته‌های حقه مردم که اغلب برمی‌گردد به مسائل یاد شده، حساس باشد. انتقادها و اعتراضات اصولی مردم را نمی‌شود نادیده گرفت. مطابق اصول قانون اساسی تامین کار، نان، مسکن، بهداشت از حقوق اولیه شهروندان است. به ضرس قاطع می‌توان گفت که اغلب اعتراضات صورت گرفته در گذشته حول این محورها بوده. هدایت کردن تجمعات مردمی به مکان‌های خاص یک ایده شکلی و ظاهری و شاید نوعی ظاهرسازی است. صدای اعتراضات مردم را از هرجا و هر مکان می‌توان به سهولت شنید. مهم این است که مسئولان محترم خود با این خواسته‌ها همدل و همصدا باشند و در جهت برآوردن خواسته‌های آنان عزمشان را به صورت جدی جزم کنند. و الا اگرصرفا قرار باشد که تجمعات اعتراضی مردم را به صورت گفته شده در مکان‌های خاصی محدود کرد که هیچ اتفاقی صورت نگیرد و دل مسئولی نلرزد و احساس همدردی نکند، باید گفت که دریغ از راه دور و رنج بسیار! قطعا اگر مسئولان همراه با مردم و در دل مردم باشند، دقیقا می‌دانند که خواسته‌های آنان چیست و قطعا از کوچکترین تلاشی در جهت رفع مشکلات و خواسته‌های قانونی آنان فروگذاری نخواهند کرد. معروف است از شخصی پرسیدند که قیمه با «قاف» درست است یا با «غین» گفت با هیچکدام، با گوشت! مکان‌های خاص در جهت تجمعات مردمی هیچ مشکلی را آنطور که انتظار می‌رود حل نخواهد کرد.
وقتی نشریات زرد اجاره‌ای برای هیچ هیاهو می‌کنند
درحالی‌که برخی روزنامه‌های زنجیره‌ای و اصلاح‌طلب تهی از محتوا، برای دیدار سران آمریکا و کره شمالی جشن گرفتند، یک روزنامه اصلاح‌طلب ماجرا را «هیاهو برای هیچ» توصیف کرد.
روزنامه‌های غربگرای بزک‌کننده آمریکا و برجام، این روزها وضعیت رقت‌باری را به اعتبار مشاهده عواقب خسارت‌بار برجام از سوی مردم سپری می‌کنند و به همین دلیل به هر سوژه‌ای که اعتماد به شیطان بزرگ و تسلیم‌طلبی مقابل آن را توجیه کند، چنگ می‌اندازند. موضوع دیدار دونالد ترامپ و کیم اون در کره شمالی ازجمله این سوژه‌ها بود و مورد استقبال برخی نشریات زنجیره‌ای قرار گرفت. این درحالی است که توافق مبهم اخیر، پنجمین توافق کره شمالی و آمریکا به شمار می‌رود و برخلاف برجام، کره‌ای‌ها هرگز حاضر نشده‌اند به آمریکا اعتماد کرده و تمام توانمندی بازدارنده خود را ظرف چند ماه تقدیم حریف کنند و مشتی وعده نسیه دریافت کنند. همچنین سرانجام توافق فعلی نیز معلوم نیست.
با این همه برخی روزنامه‌های مدعی اصلاح‌طلبی تیترهایی از سر ذوق‌زدگی انتخاب کردند ازجمله؛
- آرمان: «دیدار تاریخی؛ 7 دهه خصومت با امضای تفاهم میان ترامپ و اون پایان یافت»(!)
- شرق: افتادن روی دنده راست؛ رهبران آمریکا و کره‌شمالی مذاکره و توافق کردند.
- و از همه مضحک‌تر، عکس تمام صفحه روزنامه سازندگی (ارگان حزب اشرافی کارگزاران) و انتخاب این تیتر بود: «تغییر تاریخ در 12 ثانیه؛ توافق رهبران آمریکا و کره شمالی، جهان را در بهشت قرار داد.»
با وجود این ذوق‌زدگی‌ها، روزنامه اعتماد تیتر «فعلاً هیچ» را برای گزارش خود انتخاب کرد و در یادداشتی با عنوان «هیاهو برای هیچ» نوشت: واقعیت این است که این فقط یک ملاقات جنجالی بود و دستاورد واقعی برای آمریکا نداشت. جای تعجب است که دونالد ترامپ و تیمش توافقی به جامعیت برجام با داشتن مکانیسم بی‌نظیر نظارت و ارزیابی را نوعی شکست تفسیر کرده و توافق خود که پس از چند ماه رفت‌وآمد حاصل آن یک بیانیه چهار ماده‌ای است - که در خوشبینانه‌ترین حالت مشحون از ابهام است - را یک پیروزی معرفی می‌کنند. صادقانه باید گفت که بسیاری از تحلیلگران به هیچ وجه انتظار چنین نتیجه ضعیفی از تیم مذاکراتی آمریکا نداشتند. روشن است که آمریکا نتوانسته است رهبر کره شمالی را قانع کند که از مواضع خود کوتاه بیاید و می‌توان گفت چشم‌انداز روشنی برای آینده و تداوم این مذاکرات متصور نیست و حتی این بیانیه آمریکا را در وضعیت دشواری قرار خواهد داد.
توضیح سازمان امور اداری و استخدامی و پاسخ کیهان
در پی انتشار خبر ویژه‌ای به تاریخ 97/3/12 با عنوان «اصرار بر نقض قانون نظام پرداخت حقوق و مزایا» (به نقل از روزنامه صبح نو)، روابط عمومی سازمان اداری و استخدامی جوابیه‌ای ارسال کرد.
در این جوابیه آمده است:
«1- برخلاف آنچه که به نقل از روزنامه صبح نو اعلام شده است که دولت هیچ اهتمامی ندارد تا به قانون آزمایشی پایان دهد، اعلام می‌دارد که لایحه اصلاح و دائمی شدن قانون مدیریت خدمات کشوری در سال 1396 پس از بررسی‌های کارشناسی لازم از سوی دولت محترم به مجلس شورای اسلامی تقدیم و اینک بررسی لایحه در دستور کار کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی قرار دارد.
2- سقف حداکثر امتیازات مواد (65)، (66)، (68) و (71) قانون مدیریت خدمات کشوری به میزان پنجاه درصد به موجب مصوبه شماره 162862 / ت 54057 هـ مورخ 95/12/21 و به استناد بند (الف) ماده (50) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران در زمان حاکمیت قانون مذکور افزایش یافته و تاکنون مورد ایراد هیچ مرجعی قرار نگرفته است. هیئت محترم وزیران با بهره‌گیری از ظرفیت مصوبه فوق، امتیازات موضوع آن تصویب‌نامه را پس از طی تشریفات قانونی از جمله اخذ تأییدیه شورای حقوق و دستمزد به میزان پنجاه درصد برای کارکنان سازمان امور مالیاتی و پزشکان سازمان بهزیستی و 28 نفر از متخصصین روانشناسی سازمان یاد شده افزایش داده است لذا مصوبات اخیرالذکر هیئت محترم وزیران استنادی به بند الف ماده (50) قانون برنامه ندارد که با انقضای قانون برنامه نتوان آن را اجرا نمود.
3- چنانچه مصوبه هیئت محترم وزیران در مورد سازمان امور مالیاتی به‌دقت مورد مطالعه قرار گیرد ملاحظه خواهند نمود که در متن مصوبه افزایش امتیازات کارکنان سازمان یاد شده و در بند سه مصوبه مذکور به صراحت آمده است با اجرای این تصویب‌نامه مجموع دریافتی کارکنان سازمان یاد شده از محل اجرای این تصویب‌نامه و اعتبارات اختصاصی موضوع ماده 217 و قانون مالیات‌های مستقیم و تبصره یک ماده 39 قانون مالیات بر ارزش افزوده افزایش نمی‌یابد. بنابراین این مصوبه به هیچ وجه قصد افزایش حقوق و مزایای کارکنان آن سازمان را نداشته بلکه با جابه‌جایی ردیف پرداخت‌ها به‌دنبال شفاف‌تر نمودن میزان پرداختی‌ها به کارکنان در این سازمان بوده است. ضمن آنکه حقوق پزشکان سازمان بهزیستی کشور در مقایسه با حقوق پزشکان شاغل در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سطح بسیار نازلی قرار داشته و این افزایش برای آنها نه تنها موجبات تبعیض را فراهم نمی‌کند که در راستای تبصره سه ماده 28 قانون برنامه ششم توسعه که مقرر می‌دارد دولت مکلف است طی سال اول اجرای قانون برنامه‌ساز و کارهای مناسب در نظامات پرداخت حقوق و مزایا را به نحوی مدون نماید که اختلاف حقوق و مزایای کارمندان در مشاغل مشابه و شرایط مشابه در هر صورت از بیست درصد تجاوز نکند، می‌باشد.
لذا با اشاره به این نکته که از ابتدای شروع فعالیت دولت یازدهم تاکنون (به جز مورد اشاره شده که آن‌هم با قید عدم افزایش پرداختی کارکنان سازمان امور مالیاتی و صرفاً جابجایی محل پرداخت به تصویب رسیده است) دولت‌های یازدهم و دوازدهم هیچ مصوبه‌ای برای افزایش حقوق و مزایای گروهی از کارکنان به استناد ماده 50 قانون برنامه پنجم توسعه نداشته‌اند و تمامی مصوبات در این مورد در سال‌های 1390 و 1391 و 1392 توسط دولت دهم به تصویب رسیده است انتظار دارد در طرح مسائل کارشناسی نظام اداری که از حساسیت و دقت خاص برخوردارند از رویکردهای سیاسی و غیرکارشناسی اجتناب نموده و جانب انصاف را نگه دارید».
کیهان: این توضیح طولانی و بعضاً ناوارد در حالی است که وزیر جهاد کشاورزی در نامه‌ای به معاون اول رئیس جمهور، نسبت به اقدام تبعیض‌آمیز مذکور و اختلاف‌های فاحش حقوقی، اعتراض کرده و خواستار اقدام مشابه برای وزارت جهاد شده بود.
او در این نامه که مربوط به فروردین ماه است، تصریح می‌کند: «یکی از اهداف تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری هماهنگ نمودن و یکسان‌سازی نظام دریافت‌های کارکنان دولت با همترازان خود در کلیه دستگاه‌های اجرایی و رفع هرگونه تبعیض و نابرابری میان کارمندان دولت بوده است. لکن متأسفانه با تصویب مصوبات عدیده و عمدتاً محرمانه ...، مجوز افزایش امتیازات فصل دهم قانون مدیریت به میزان 50 درصد برای کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور صادر گردیده است. نظر به اینکه اقدامات یاد شده مغایر با اهداف و فلسفه تبیین مفاد قانون یاد شده بوده و موجب نارضایتی همکاران زحمتکش این وزارتخانه که وظیفه تأمین امنیت غذایی کشور و حفظ سرمایه‌های ملی را برعهده دارند گردیده است لذا به منظور رفع تبعیض و قدردانی از زحمات کارکنان خدوم وزارت جهاد کشاورزی، صدور مجوز افزایش 50 درصدی امتیازات مربوط به فصل دهم، همانند سایر کارکنان دستگاه‌های اجرایی مورد درخواست می‌باشد.»
مسئله اصلی در این میان این است که اگر قرار است قانون برای همه اجرا نشود و آن قدر تبصره و استثنا بخورد که از حیز انتفاع عمومی خارج شود و با تبصره‌ها، به اختلافات فاحش حقوق و مزایا منتهی شود، اصلاً چه نیازی به نظام هماهنگ پرداخت حقوق و مزایا هست؟ هر وزارتخانه‌ای جداگانه با دولت لابی می‌کند و هر قدر زور و نفوذ و ارتباطاتش بیشتر بود، سهم و غنیمت بیشتری می‌گیرد؟!
دویچه وله آلمان به صادق زیباکلام جایزه دفاع از آزادی بیان داد. زیباکلام نیز این جایزه را به امیرانتظام (جاسوس مرتبط با لانه جاسوسی آمریکا) هدیه کرد.
زیباکلام که برای دریافت این جایزه به آلمان رفته بود، ضمن سخنانی، جمهوری اسلامی ایران را متهم به نقض حقوق بهائیان، سنی‌ها، دراویش، مسیحیان، اعضای عرفان حلقه و فعالان محیط‌زیست کرد و ضمنا مدعی شد هرچه جمهوری اسلامی ضدآمریکایی‌تر شده، به همان اندازه از آزادی و دموکراسی دورتر شده است. به عبارت دیگر زیباکلام ادعا می‌کند طیف همسوی با وی که مدعی آزادی و دموکراسی هستند، گرایش به آمریکا دارند(!)
زیباکلام در این سخنان در حالی از دراویش داعشی دفاع کرد که اعضای این فرقه داعش‌صفت دی ماه گذشته پس از چند هفته تجمع و درگیری با پلیس و ایجاد مزاحمت برای مردم، اقدام به حمله علیه مأموران نیروی انتظامی کرده و 3 مامور جوان و یک بسیجی را با قساوت و سبعیت تمام به شهادت رساندند. مراد زیباکلام از سنی‌ها نیز برخی عناصر تروریست عضو گروهک‌هایی نظیر داعش هستند که اقدام به جنایت و آدم‌کشی کرده‌اند همچنین ادعای او درباره برخورد با فعالان محیط‌زیست، اشاره به شبکه جاسوسی است که در پوشش فعالیت محیط‌زیستی، اقدام به جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات از مراکز نظامی و موشکی می‌کرد.
زیباکلام پیش از این در مصاحبه با دویچه وله مدعی شده بود «برنامه هسته‌ای اصلا به چه دردی می‌خورد». او سوابق حمایت از رژیم اشغالگرقدس و به رسمیت شناختن این رژیم جنایتکار در کنار تطهیر رضاخان و توجیه سیاست‌های خصمانه آمریکا را دارد و قبل از توافق (برجام) تلاش زایدالوصفی برای بزک کردن شیطان بزرگ و متهم کردن جمهوری اسلامی به ماجراجویی و ایجاد هزینه برای مردم ایران کرد که به نظر می‌رسد اکنون خوش‌خدمتی‌ها را به واسطه دیده شدن در رسانه‌های ضدانقلاب- چیزی که همواره شیفته و شیدای چنین دیده شدن‌هایی بوده- دریافت می‌کند، یادآور می‌شود سردبیر دویچه وله فارسی زبان، جمشید برزگر از عناصر ضدانقلاب است که طی چند سال اخیر با رادیو فردا همکاری داشته و سپس به سردبیری شبکه دولتی انگلیس (بی‌بی‌سی فارسی) منتقل شده بود.
در حقیقت اگرچه چنین جوایزی در پوشش دفاع از آزادی بیان داده می‌شود اما در باطن، جایزه معارضه و مخالفت با جمهوری اسلامی است وگرنه دویچه وله جرأت نمی‌کند جایزه مشابهی را برای یک شهروند فلسطینی یا یمنی و بحرینی و عربستانی معارض رژیم صهیونیستی و آل‌سعود اهدا کند.
به اعتراف شما مشکل از خود برجام بود نه خروج آمریکا
یک حامی دو آتشه برجام می‌گوید دولت باید واقعیت‌های اقتصادی را برای مردم تشریح کند.
محسن جلال‌پور در گفت‌وگو با خبر آن‌لاین اظهار داشت: در شرایط فعلی و در فضای اقتصادی کشور بهترین و مهمترین سیاست، گفتن واقعیت‌ها به مردم است.
رئیس سابق اتاق بازرگانی افزود: نمی‌شود که از یک طرف آمریکا از برجام بیرون آید و ارتباطات بانکی به شدت کاهش پیدا کند و مسائل ارزی دچار اشکال شود و گرفتاری‌های جدید در فروش نفت پیدا کنیم و از طرف دیگر، به مردم بگوییم هیچ اتفاقی نیفتاده است. این‌گونه مردم توقع همان فضای قبلی و شرایط بهتر را خواهند داشت. جلال‌پور تصریح کرد: باید به مردم گفته شود چه مشکلات و مسائلی هست. مردم نیز در صورتی که واقع‌بین باشند، وضعیت را درک کرده و توقع بیجا ندارند و هیچ‌گونه تنشی در بازارها به وجود نمی‌آید.
سخنان جلال‌پور در ارتباط دادن مشکلات اقتصادی به خروج آمریکا از برجام در حالی است که وی از قبل، بر بی‌خاصیتی وعده‌های برجامی اذعان کرده بود.
روزنامه جام‌جم اوایل آبان 96 در گزارشی در همین زمینه نوشت: «سه‌شنبه 29 دی 94 با فاصله دو روز از آغاز اجرای برجام، به همت فعالان بخش خصوصی از جمله اتاق بازرگانی ایران، اتاق اصناف و اتاق تعاون کشور، همایشی با نام «اجرای برجام؛ فصلی نو در اقتصاد ایران» با حضور 1200 نفر از فعالان اقتصادی کشور و با حضور تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، اعضای دولت و رئیس‌جمهور برگزار شد.
محسن جلال‌پور که در آن مقطع ریاست اتاق بازرگانی ایران را برعهده داشت، به عنوان یکی از برگزارکنندگان همایش فوق، در سخنانی برجام را بستری مهم برای اصلاح ساختار اقتصادی ایران اعلام کرد و گفت اکنون برجام، راه را برای ما باز کرده است.
این روزها، جلال‌پور که بیش از یک سال است از ریاست اتاق بازرگانی استعفا کرده، نگاه دیگری نسبت به برجام دارد و معتقد است برجام به بخش خصوصی کشورمان، ضربه زده است. این دیدگاهی است که بسیاری از فعالان بخش خصوصی دارند.
جلال‌پور گفت: بخش خصوصی در مقایسه با دوره قبل از برجام در موقعیت ضعیف‌تری قرار گرفته که مایه نگرانی و دغدغه است.
محسن جلال‌پور در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما افزود: شرایط پسابرجام می‌توانست برای بخش خصوصی وضعیت بسیار مناسبی ایجاد کند اما شرکت‌های دولتی، نهادها و مجموعه‌های بزرگی که خصولتی و شبه دولتی هستند، مانند بختک روی این مجموعه و جریان سوار شدند و از این امکان برای بزرگ شدن خود استفاده کردند.
وی با بیان اینکه پس از برجام برخی وزارتخانه‌های ما به این دور افتادند که هرچه امکان دارد برای دولت بگیرند و دولت را بزرگ کنند، اظهار کرد: بارها اعلام کردم در توافق‌هایی که بعد از برجام اتفاق می‌افتد، دولت بزرگ‌تر می‌شود، از این رو عطای این برجام را به لقایش بخشیدیم و گفتیم و برگردیم به همان دوره قبل از برجام، لااقل بخش خصوصی جای نفس کشیدن داشته باشد».
دولت به جای هاید‌پارک‌بازی مشکلات معیشتی مردم را حل کند
اقدام عجیب دولت در عدم رسیدگی به مشکلات مردم و اولویت دادن به مصوبه تعیین مکان برای تجمعات، انتقاد محافل حامی دولت را هم برانگیخته است.
عبدالصمد خرمشاهی، وکیل و حقوقدان در روزنامه آرمان نوشت: سابقه تجمعات و اعتراضات صنفی و سیاسی و اجتماعی و غیره در مکان‌های خاص در کشورهای غربی به چند دهه قبل برمی‌گردد که از جمله معروف‌ترین آنها هایدپارک لندن است و سال‌هاست که معترضان در گوشه‌ای از آن محل تجمع کرده، سخنرانی می‌کنند و قصد این دارند که اعتراضاتشان به گوش مسئولان برسد که البته ظاهرا تجمع در هایدپارک لندن سال‌هاست عادی شده و جذابیتی برای دیگران ندارد.
وی می‌افزاید: اساسا سخن اینجاست که اولا، چگونه مسئولان بعد از سال‌ها هنوز خمیرمایه صدای اعتراض مردم که همانا مشکل مسکن و کار و نان و بهداشت می‌باشد را نشنیده‌اند؟ که می‌خواهند از طریق این مکان‌های خاص این صداها را بشنوند ثانیا، از قدیم گفته شده، علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. بدیهی است اگر مسئولان مربوطه مشکلات و مسائل معیشتی مردم را جدی بگیرند و در جهت رفع آنها عزمشان را جزم کنند، ریشه اغلب اعتراضات خود به خود از بین خواهد رفت. ثالثا، اصل این است که دولتمردان باید خیلی بیشتر از اینها گوششان نسبت به خواسته‌های حقه مردم که اغلب برمی‌گردد به مسائل یاد شده، حساس باشد. انتقادها و اعتراضات اصولی مردم را نمی‌شود نادیده گرفت. مطابق اصول قانون اساسی تامین کار، نان، مسکن، بهداشت از حقوق اولیه شهروندان است. به ضرس قاطع می‌توان گفت که اغلب اعتراضات صورت گرفته در گذشته حول این محورها بوده. هدایت کردن تجمعات مردمی به مکان‌های خاص یک ایده شکلی و ظاهری و شاید نوعی ظاهرسازی است. صدای اعتراضات مردم را از هرجا و هر مکان می‌توان به سهولت شنید. مهم این است که مسئولان محترم خود با این خواسته‌ها همدل و همصدا باشند و در جهت برآوردن خواسته‌های آنان عزمشان را به صورت جدی جزم کنند. و الا اگرصرفا قرار باشد که تجمعات اعتراضی مردم را به صورت گفته شده در مکان‌های خاصی محدود کرد که هیچ اتفاقی صورت نگیرد و دل مسئولی نلرزد و احساس همدردی نکند، باید گفت که دریغ از راه دور و رنج بسیار! قطعا اگر مسئولان همراه با مردم و در دل مردم باشند، دقیقا می‌دانند که خواسته‌های آنان چیست و قطعا از کوچکترین تلاشی در جهت رفع مشکلات و خواسته‌های قانونی آنان فروگذاری نخواهند کرد. معروف است از شخصی پرسیدند که قیمه با «قاف» درست است یا با «غین» گفت با هیچکدام، با گوشت! مکان‌های خاص در جهت تجمعات مردمی هیچ مشکلی را آنطور که انتظار می‌رود حل نخواهد کرد.
وقتی نشریات زرد اجاره‌ای برای هیچ هیاهو می‌کنند
درحالی‌که برخی روزنامه‌های زنجیره‌ای و اصلاح‌طلب تهی از محتوا، برای دیدار سران آمریکا و کره شمالی جشن گرفتند، یک روزنامه اصلاح‌طلب ماجرا را «هیاهو برای هیچ» توصیف کرد.
روزنامه‌های غربگرای بزک‌کننده آمریکا و برجام، این روزها وضعیت رقت‌باری را به اعتبار مشاهده عواقب خسارت‌بار برجام از سوی مردم سپری می‌کنند و به همین دلیل به هر سوژه‌ای که اعتماد به شیطان بزرگ و تسلیم‌طلبی مقابل آن را توجیه کند، چنگ می‌اندازند. موضوع دیدار دونالد ترامپ و کیم اون در کره شمالی ازجمله این سوژه‌ها بود و مورد استقبال برخی نشریات زنجیره‌ای قرار گرفت. این درحالی است که توافق مبهم اخیر، پنجمین توافق کره شمالی و آمریکا به شمار می‌رود و برخلاف برجام، کره‌ای‌ها هرگز حاضر نشده‌اند به آمریکا اعتماد کرده و تمام توانمندی بازدارنده خود را ظرف چند ماه تقدیم حریف کنند و مشتی وعده نسیه دریافت کنند. همچنین سرانجام توافق فعلی نیز معلوم نیست.
با این همه برخی روزنامه‌های مدعی اصلاح‌طلبی تیترهایی از سر ذوق‌زدگی انتخاب کردند ازجمله؛
- آرمان: «دیدار تاریخی؛ 7 دهه خصومت با امضای تفاهم میان ترامپ و اون پایان یافت»(!)
- شرق: افتادن روی دنده راست؛ رهبران آمریکا و کره‌شمالی مذاکره و توافق کردند.
- و از همه مضحک‌تر، عکس تمام صفحه روزنامه سازندگی (ارگان حزب اشرافی کارگزاران) و انتخاب این تیتر بود: «تغییر تاریخ در 12 ثانیه؛ توافق رهبران آمریکا و کره شمالی، جهان را در بهشت قرار داد.»
با وجود این ذوق‌زدگی‌ها، روزنامه اعتماد تیتر «فعلاً هیچ» را برای گزارش خود انتخاب کرد و در یادداشتی با عنوان «هیاهو برای هیچ» نوشت: واقعیت این است که این فقط یک ملاقات جنجالی بود و دستاورد واقعی برای آمریکا نداشت. جای تعجب است که دونالد ترامپ و تیمش توافقی به جامعیت برجام با داشتن مکانیسم بی‌نظیر نظارت و ارزیابی را نوعی شکست تفسیر کرده و توافق خود که پس از چند ماه رفت‌وآمد حاصل آن یک بیانیه چهار ماده‌ای است - که در خوشبینانه‌ترین حالت مشحون از ابهام است - را یک پیروزی معرفی می‌کنند. صادقانه باید گفت که بسیاری از تحلیلگران به هیچ وجه انتظار چنین نتیجه ضعیفی از تیم مذاکراتی آمریکا نداشتند. روشن است که آمریکا نتوانسته است رهبر کره شمالی را قانع کند که از مواضع خود کوتاه بیاید و می‌توان گفت چشم‌انداز روشنی برای آینده و تداوم این مذاکرات متصور نیست و حتی این بیانیه آمریکا را در وضعیت دشواری قرار خواهد داد.
توضیح سازمان امور اداری و استخدامی و پاسخ کیهان
در پی انتشار خبر ویژه‌ای به تاریخ 97/3/12 با عنوان «اصرار بر نقض قانون نظام پرداخت حقوق و مزایا» (به نقل از روزنامه صبح نو)، روابط عمومی سازمان اداری و استخدامی جوابیه‌ای ارسال کرد.
در این جوابیه آمده است:
«1- برخلاف آنچه که به نقل از روزنامه صبح نو اعلام شده است که دولت هیچ اهتمامی ندارد تا به قانون آزمایشی پایان دهد، اعلام می‌دارد که لایحه اصلاح و دائمی شدن قانون مدیریت خدمات کشوری در سال 1396 پس از بررسی‌های کارشناسی لازم از سوی دولت محترم به مجلس شورای اسلامی تقدیم و اینک بررسی لایحه در دستور کار کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی قرار دارد.
2- سقف حداکثر امتیازات مواد (65)، (66)، (68) و (71) قانون مدیریت خدمات کشوری به میزان پنجاه درصد به موجب مصوبه شماره 162862 / ت 54057 هـ مورخ 95/12/21 و به استناد بند (الف) ماده (50) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران در زمان حاکمیت قانون مذکور افزایش یافته و تاکنون مورد ایراد هیچ مرجعی قرار نگرفته است. هیئت محترم وزیران با بهره‌گیری از ظرفیت مصوبه فوق، امتیازات موضوع آن تصویب‌نامه را پس از طی تشریفات قانونی از جمله اخذ تأییدیه شورای حقوق و دستمزد به میزان پنجاه درصد برای کارکنان سازمان امور مالیاتی و پزشکان سازمان بهزیستی و 28 نفر از متخصصین روانشناسی سازمان یاد شده افزایش داده است لذا مصوبات اخیرالذکر هیئت محترم وزیران استنادی به بند الف ماده (50) قانون برنامه ندارد که با انقضای قانون برنامه نتوان آن را اجرا نمود.
3- چنانچه مصوبه هیئت محترم وزیران در مورد سازمان امور مالیاتی به‌دقت مورد مطالعه قرار گیرد ملاحظه خواهند نمود که در متن مصوبه افزایش امتیازات کارکنان سازمان یاد شده و در بند سه مصوبه مذکور به صراحت آمده است با اجرای این تصویب‌نامه مجموع دریافتی کارکنان سازمان یاد شده از محل اجرای این تصویب‌نامه و اعتبارات اختصاصی موضوع ماده 217 و قانون مالیات‌های مستقیم و تبصره یک ماده 39 قانون مالیات بر ارزش افزوده افزایش نمی‌یابد. بنابراین این مصوبه به هیچ وجه قصد افزایش حقوق و مزایای کارکنان آن سازمان را نداشته بلکه با جابه‌جایی ردیف پرداخت‌ها به‌دنبال شفاف‌تر نمودن میزان پرداختی‌ها به کارکنان در این سازمان بوده است. ضمن آنکه حقوق پزشکان سازمان بهزیستی کشور در مقایسه با حقوق پزشکان شاغل در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سطح بسیار نازلی قرار داشته و این افزایش برای آنها نه تنها موجبات تبعیض را فراهم نمی‌کند که در راستای تبصره سه ماده 28 قانون برنامه ششم توسعه که مقرر می‌دارد دولت مکلف است طی سال اول اجرای قانون برنامه‌ساز و کارهای مناسب در نظامات پرداخت حقوق و مزایا را به نحوی مدون نماید که اختلاف حقوق و مزایای کارمندان در مشاغل مشابه و شرایط مشابه در هر صورت از بیست درصد تجاوز نکند، می‌باشد.
لذا با اشاره به این نکته که از ابتدای شروع فعالیت دولت یازدهم تاکنون (به جز مورد اشاره شده که آن‌هم با قید عدم افزایش پرداختی کارکنان سازمان امور مالیاتی و صرفاً جابجایی محل پرداخت به تصویب رسیده است) دولت‌های یازدهم و دوازدهم هیچ مصوبه‌ای برای افزایش حقوق و مزایای گروهی از کارکنان به استناد ماده 50 قانون برنامه پنجم توسعه نداشته‌اند و تمامی مصوبات در این مورد در سال‌های 1390 و 1391 و 1392 توسط دولت دهم به تصویب رسیده است انتظار دارد در طرح مسائل کارشناسی نظام اداری که از حساسیت و دقت خاص برخوردارند از رویکردهای سیاسی و غیرکارشناسی اجتناب نموده و جانب انصاف را نگه دارید».
کیهان: این توضیح طولانی و بعضاً ناوارد در حالی است که وزیر جهاد کشاورزی در نامه‌ای به معاون اول رئیس جمهور، نسبت به اقدام تبعیض‌آمیز مذکور و اختلاف‌های فاحش حقوقی، اعتراض کرده و خواستار اقدام مشابه برای وزارت جهاد شده بود.
او در این نامه که مربوط به فروردین ماه است، تصریح می‌کند: «یکی از اهداف تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری هماهنگ نمودن و یکسان‌سازی نظام دریافت‌های کارکنان دولت با همترازان خود در کلیه دستگاه‌های اجرایی و رفع هرگونه تبعیض و نابرابری میان کارمندان دولت بوده است. لکن متأسفانه با تصویب مصوبات عدیده و عمدتاً محرمانه ...، مجوز افزایش امتیازات فصل دهم قانون مدیریت به میزان 50 درصد برای کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور صادر گردیده است. نظر به اینکه اقدامات یاد شده مغایر با اهداف و فلسفه تبیین مفاد قانون یاد شده بوده و موجب نارضایتی همکاران زحمتکش این وزارتخانه که وظیفه تأمین امنیت غذایی کشور و حفظ سرمایه‌های ملی را برعهده دارند گردیده است لذا به منظور رفع تبعیض و قدردانی از زحمات کارکنان خدوم وزارت جهاد کشاورزی، صدور مجوز افزایش 50 درصدی امتیازات مربوط به فصل دهم، همانند سایر کارکنان دستگاه‌های اجرایی مورد درخواست می‌باشد.»
مسئله اصلی در این میان این است که اگر قرار است قانون برای همه اجرا نشود و آن قدر تبصره و استثنا بخورد که از حیز انتفاع عمومی خارج شود و با تبصره‌ها، به اختلافات فاحش حقوق و مزایا منتهی شود، اصلاً چه نیازی به نظام هماهنگ پرداخت حقوق و مزایا هست؟ هر وزارتخانه‌ای جداگانه با دولت لابی می‌کند و هر قدر زور و نفوذ و ارتباطاتش بیشتر بود، سهم و غنیمت بیشتری می‌گیرد؟!