فرازی از وصیت نامه شهید را بخوانید:
آنان که جهاد کردند و در راه خدا کشته شدند درجه شان والاست و مزد جهاد، شهادت است که چه درجه رفیعى است.
تا بحال مى‌گفتم اى کاش ما هم در کربلا بودیم و نداى هل من ناصر ینصرنى حسین(ع) را لبیک مى‌گفتیم و حال خداى را شکرگزارم، که مرا در این زمان آفرید که نداى رهبرم را که حسین گونه و از تبار حسین(ع) است، لبیک بگویم.
از امام‌مان پیروى کنید، که پیروى از قرآن و پیامبر است و او را تنها نگذارید که او نایب امام زمان(عج) است.
پدرم اگر سال‌ها تا نام امام حسین(ع) را مى‌شنیدى، به‌گریه مى‌افتادى و حال موقع آن رسیده که در راه اسلام از هر چیزى دارى در گذرى حتى فرزندانت، حال موقع آنست که اگر فرزندى دادى خوشحال باشى که امام حسین(ع) تمامى یارانش را در راه اسلام فدا کرد و شجاعانه در برابر ظلم و ستم ایستاد.
پدرم ، نمى‌خواهم که بر شهادت من‌گریه کنى، که شاید دشمنان از‌گریه تو شاد شوند، پس با خوشحالى برخورد کن تا چشم دشمنان کور گردد.
اى مادر و خواهرانم شما هم به جاى اینکه بنشینید و‌گریه کنید، بروید و چون زینب (س) پیام خون مرا به جهانیان ابلاغ کنید.
وصیت من به همسرم اینست: فرزندان مرا طورى تربیت کند، که بتوانند راه مرا ادامه دهند.
من به عنوان جهاد عازم جبهه گشتم تا هرچه که در توان دارم حتى جان مرا نیز در راه خدا نثار نمایم. روزى فراخواهد رسید که امام زمان (عج) این منجى عالم بشریت بالاخره ظهور خواهد کرد و انتقام خون شهیدان را از کلیه ستمگران و کافران خواهد گرفت.