(بدان ای سالک راه خدا!) لسان قرآن یکجور زبان است، زبان دعا یکجور زبان است، زبان علما و عرفا و اینها هم یک زبان دیگر است. آنکه سبکبار می‌کند انسان را و از این ظلمتکده می‌کشد او را بیرون و نفس را از آن گرفتاریها و سرگشتگی‌هایی که دارد خارج می‌کند، این ادعیه‌ای ‌‌است که از ائمه ما وارد شده‌اند. ائمه ما(ع) که تقریبا همه‌شان گرفتار به یک ابرقدرت‌هایی بودند که نمی‌توانستند یک کاری را انجام بدهند شاخص، علاوه بر آن هدایت‌های زیرزمینی که می‌کردند، این ادعیه‌شان برای تجهیز مردم بود برخلاف آن دولت‌های قاهری که بودند. همین ادعیه بودند که اشخاص وقتی که ادعیه را می‌خواندند قوت روحی پیدا می‌کردند و سبکبار می‌شدند و شهادت برای آنها همین و آسان می‌شد. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- صحیفه امام، ج 13، ص 33