فى الكافي، عنِ الباقر... قالٍ رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله): طوبيٍ لمن اکتسَب منِ المؤمنينَ مالاً من غير معصيْهًْ و أنفَقه في غير معصيهًْ و عاد به علي أهل المَسكَنهًْ. [1]
(رسول خدا(ص)فرمود): خوشا به حال مؤمنى كه مالى از غير راه معصيت و نافرمانى به دست آرد و در غير راه معصيت نيز خرج كند و بوسيله آن به مستمندان احسان كند.
خوشا به حال آن مؤمني که مالي را از غير راه معصيت کسب مي‌کند، از طُرق حلال و مشروع و آن را در غير معصيت خرج مي‌کند، يعني صرف هزينه هاي معمولي و آنچه راحت و رفاه خود و عيالاتش متوقفّ بر آن است و آنچه شرعاً حلال است، مي‌کند. علاوه‌بر هزينه‌هاي مشروع و حلال، کمک به فقراء هم مي‌کند؛ «عادَ به» يعني «نفَع به»، بوسيله اين مال به اهل مَسکنهًْ و به فقراء نفع مي رساند، گردشِ ماليِ سالم در اسلام اينقدر ممدوح است که پيغمبر اکرم (ص) در اين بيانات مهم با عنوان طوبي ـ خوشا به حال آن کساني که اينطور هستند ـ بيان مي‌فرمايند. بنابراين، پول به دست آوردن اگر از راه صحيحي باشد، ايرادي ندارد و خرج کردنِ آن در زندگي براي امور معمولي، راحتي و رفاه خود و خانواده‌اش، هيچ ‌اشکالي ندارد به شرط آنکه به حدّ اسراف نرسد و در راه حرام مصرف نکند.
علاوه بر اين، به کساني که محتاجِ کمکِ او هستند، هم کمک کند. پس پول به دست نياوردن، توصيه نشده، پول به دست آوردن و همه را در راه خدا انفاق کردن و هيچ براي زندگيِ خود خرج نکردن نيز توصيه نشده است. بايد انسان مراقب باشد که هم کسب و هم خرجِ او، در راه صحيح باشد.
*شرح حدیث در ابتدای درس خارج ، 7/8/91 به نقل از مشرق
ـــــــــــــــــــــــــــ
[1] - الشافی، ص 821