علی‌محمد نمازی عضو شورای مرکزی کارگزاران در روزنامه آرمان نوشت: مدت‌هاست رئیس‌جمهور از ایهام و کنایه در سخنان خود بهره می‌برند دو مورد اخیر درباره اعضای کابینه بوده است. بار اول اظهار داشتند: بعضی از وزرا روزه سکوت گرفته‌اند و یکشنبه گذشته نیز اعلام کردند اعضای کابینه به دو دسته تقسیم می‌شوند، دسته‌ای ناامیدند و از یأس و نومیدی دم می‌زنند و بخشی امیدوارند و از آینده خوب صحبت می‌کنند. با عنایت جایگاه رفیع و بسیار موثر اظهارات و مواضع اعضای کابینه برکل یا بخشی از کشور اولا سکوت وزرا و یا اظهارنظرشان می‌باید براساس استدلال، علمی و با رعایت تدبیر باشد. ثانیا در قرآن، سنت و منابع دین اسلام و فرهنگ و ادب فارسی، بر کم و گزیده‌گویی، به موقع صحبت کردن و پرهیز از دروغ، اغراق و سخن بدون پشتوانه عملی سفارش بسیار شده است. ثالثا اعضای هیئت دولت دائما در حضور و کنار آقای  رئیس‌جمهور هستند و منطقی و اخلاقی است که تذکر، انتقاد و یادآوری عیب می‌یابد ابتدا به صورت خصوصی و محرمانه به خود فرد باشد و نه از طریق رسانه‌ها اگر ترتیب اثری داده نشد راه نهایی برکنار کردن است. نشانه‌ها حکایت از آن دارد که مشکلات کشور و ملت زیاد است و روز به روز بر آن نیز افزوده می‌شود و دیگر خود رئیس‌جمهور و کابینه بر مسمومیت فضای کشور نیفزایند.
دو مورد از ویژگی‌های حکمرانی خوب، برنامه‌محور و قانون‌محور بودن است. همه تصمیمات و اقدامات مسئولان باید مبتنی بر برنامه‌های اعلام شده و با رعایت کامل قانون صورت گیرد. یک ایراد بزرگ که به مقامات وارد می‌باشد، زیاد سخن گفتن است. همین موضوع است که مشکلاتی از نوع سابق‌الذکر را به وجود می‌آورد و البته به گفته هم کمتر توجه می‌شود. البته گاها‌ چنین سخنانی به منزله فرستادن سیگنال‌هایی به جامعه برای نظر آنها در مورد تغییر در کابینه است. اگر ریاست محترم‌جمهور به دنبال نظرخواهی از جامعه هستند که آیا لزومی به تغییر در کابینه از نظر آنها وجود دارد، به‌طور یقین اصلاح‌طلبان به‌عنوان مهم‌ترین حامی رئیس‌جمهوری‌خواهان ایجاد تغییرات بنیادین در وزارتخانه‌های گوناگون هستند. هر چند به نظر می‌رسد ایجاد تغییرات به منظور شوک درمانی در اقتصاد و سیاست و فرهنگ به هیچ‌وجه مدنظر جریان اصلاحات نیست و آنها همواره اصلاحات در ساختاری‌های اقتصادی، سیاسی را خواستار هستند.