مازندران در تهدید بیآبی(یادداشت خبرنگار)
از مجموع 580 هزار هکتار اراضی شالیزاری کشورمان بیش از 213 هزار هکتار معادل یک سوم آن به استان مازندران اختصاص دارد.
در فصل زراعی سال جاری به علت کاهش بارندگی برف و باران از مجموع 10 سد مازندران که 327 میلیون متر مکعب ظرفیت دارند تاکنون فقط 168 میلیون متر مکعب معادل 52 درصد آب در پشت سدها ذخیره شده که خبر خوشی برای قاطبه کشاورزان شالیکار و باغداران مازندران نیست.
بیش از 46 هزار هکتار معادل یک سوم اراضی شالیزاری استان مازندران در حوزه آبریز تجن و سد شهید رجایی ساری واقع شده که متأسفانه به علت وضعیت جوی و کاهش بارندگی تاکنون 32 درصد ظرفیت سد آبگیری شده است که بیشترین تأثیر کم آبی در این حوزه دیده میشود.
با توجه به کاهش روان آب رودخانهها و عدم آبگیری کامل آببندانهای عمومی و اختصاصی و پایین رفتن آب سفرههای زیرزمینی و در صورت ادامه وضعیت جوی، بدون شک 25 تا 30 درصد از شالیزارهای مازندران در مرکز مازندران دچار بیآبی، کم آبی و خشکسالی خواهد شد و مستلزم آن است هم اکنون چارهای اندیشیده شود و با اطلاعرسانی دقیق با تغییر الگوی کشت از خسارات احتمالی جلوگیری شود.
هرچند مشکل بیآبی و کم آبی در چند سال اخیر موجب خشک شدن بسیاری از آببندانها و تالابهای طبیعی و خارج شدن بسیاری از اراضی شالیزاری و خشک شدن درختان مرکبات و کاهش بسیاری از محصولات جالیزی، حبوبات و صیفیجات و غلات را در پی داشته است اما چرا مسئولان محلی، استانی و کشوری در این زمینه فقط به ارائه آمار و ارقام اتکا میکنند و راه چارهای برای برون رفت این مشکل حیاتی نمیاندیشند؟
باید همه نهادها با احساس خطر جدی بحران کم آبی و بیآبی در آینده و یا کارواشها، استخرها، کارخانجات صنعتی با استفاده از تجهیزات و دستگاههای تصفیه از همان آب مصرفی دوباره استفاده کرده و شهرداریها با در اختیار قرار دادن شیرهای رایگان کم حجم دستشوییها، حمامها، ساختمانهای مسکونی، اداری، تجاری و... مردم را تشویق و ترغیب به کم مصرف کردن آب کنند و یا اینکه همه دانشگاهها و ادارات دولتی موظف شوند از چشمهای الکترونیک برای شیر دستشوییها استفاده کرده و حتی استانداردهای حجم سیفون توالت را هم تغییر دهند.
هزینه آب آپارتمانها براساس تعداد نفرات محاسبه شده و مشترکین پرمصرف آب جریمههای سنگین شوند و شرکتهای تحقیقاتی روی شیوه جدید آبیاری کشاورزی کار کرده و میزان آب مصرفی کشاورزی کاهش یابد تا خطر کم آبی و بیآبی در کشور عقبتر افتد.
در استان مازندران در حال حاضر از مجموع 4/5 میلیارد متر مکعب آبهای سطحی فقط 11 درصد توسط سدها مهار شده و به علت عدم حمایت دولت از کشاورزان و باغداران تولیدکننده همه کشاورزان همچنان در خم یک کوچهاند.
پس تا دیر نشده باید با استفاده از ایدههای مدیریت بحران آب و توجه به محیط زیست، منابع طبیعی، آب و خاک خطر تنش آبی و خشکسالی و کویر شدن مازندران جلوگیری شود.
ساری- قربان نوروزی
در فصل زراعی سال جاری به علت کاهش بارندگی برف و باران از مجموع 10 سد مازندران که 327 میلیون متر مکعب ظرفیت دارند تاکنون فقط 168 میلیون متر مکعب معادل 52 درصد آب در پشت سدها ذخیره شده که خبر خوشی برای قاطبه کشاورزان شالیکار و باغداران مازندران نیست.
بیش از 46 هزار هکتار معادل یک سوم اراضی شالیزاری استان مازندران در حوزه آبریز تجن و سد شهید رجایی ساری واقع شده که متأسفانه به علت وضعیت جوی و کاهش بارندگی تاکنون 32 درصد ظرفیت سد آبگیری شده است که بیشترین تأثیر کم آبی در این حوزه دیده میشود.
با توجه به کاهش روان آب رودخانهها و عدم آبگیری کامل آببندانهای عمومی و اختصاصی و پایین رفتن آب سفرههای زیرزمینی و در صورت ادامه وضعیت جوی، بدون شک 25 تا 30 درصد از شالیزارهای مازندران در مرکز مازندران دچار بیآبی، کم آبی و خشکسالی خواهد شد و مستلزم آن است هم اکنون چارهای اندیشیده شود و با اطلاعرسانی دقیق با تغییر الگوی کشت از خسارات احتمالی جلوگیری شود.
هرچند مشکل بیآبی و کم آبی در چند سال اخیر موجب خشک شدن بسیاری از آببندانها و تالابهای طبیعی و خارج شدن بسیاری از اراضی شالیزاری و خشک شدن درختان مرکبات و کاهش بسیاری از محصولات جالیزی، حبوبات و صیفیجات و غلات را در پی داشته است اما چرا مسئولان محلی، استانی و کشوری در این زمینه فقط به ارائه آمار و ارقام اتکا میکنند و راه چارهای برای برون رفت این مشکل حیاتی نمیاندیشند؟
باید همه نهادها با احساس خطر جدی بحران کم آبی و بیآبی در آینده و یا کارواشها، استخرها، کارخانجات صنعتی با استفاده از تجهیزات و دستگاههای تصفیه از همان آب مصرفی دوباره استفاده کرده و شهرداریها با در اختیار قرار دادن شیرهای رایگان کم حجم دستشوییها، حمامها، ساختمانهای مسکونی، اداری، تجاری و... مردم را تشویق و ترغیب به کم مصرف کردن آب کنند و یا اینکه همه دانشگاهها و ادارات دولتی موظف شوند از چشمهای الکترونیک برای شیر دستشوییها استفاده کرده و حتی استانداردهای حجم سیفون توالت را هم تغییر دهند.
هزینه آب آپارتمانها براساس تعداد نفرات محاسبه شده و مشترکین پرمصرف آب جریمههای سنگین شوند و شرکتهای تحقیقاتی روی شیوه جدید آبیاری کشاورزی کار کرده و میزان آب مصرفی کشاورزی کاهش یابد تا خطر کم آبی و بیآبی در کشور عقبتر افتد.
در استان مازندران در حال حاضر از مجموع 4/5 میلیارد متر مکعب آبهای سطحی فقط 11 درصد توسط سدها مهار شده و به علت عدم حمایت دولت از کشاورزان و باغداران تولیدکننده همه کشاورزان همچنان در خم یک کوچهاند.
پس تا دیر نشده باید با استفاده از ایدههای مدیریت بحران آب و توجه به محیط زیست، منابع طبیعی، آب و خاک خطر تنش آبی و خشکسالی و کویر شدن مازندران جلوگیری شود.
ساری- قربان نوروزی