به گزارش مشرق، طبق آمار رسمی که بارها توسط مراجع آماری و... مطرح شده است، بیکاری در کشور یکی از مهم‌ترین معضلات اقتصادی سالیان اخیر است به طوری که در حال حاضر طبق آمار رسمی بیش از ۳ میلیون نفر در کشور بیکار هستند و اگر آمارهای غیر رسمی که با در نظر گرفتن خصوصیات جمعیتی جامعه ایرانی وجود دارد را نیز در نظر بگیریم این رقم به بیش از دو برابر و ۶ میلیون نفر می‌رسد که بیش از ۶۰ درصد آن را نیز جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله و در واقع قشر اصلی موتور محرک کشور تشکیل می‌دهند.
کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی، یکی از علت‌های اصلی افزایش تعداد بیکاران کشور را واردات بی‌رویه کالاهای خارجی که امکان تولید آن در کشور وجود دارد و تولید می‌شود، می‌دانند. در واقع عرضه بسیار زیاد کالاهای خارجی با رنگ و لعاب شیک باعث شده کمتر کسی ایرانی بخرد و رفته رفته کارگاه‌ها تعطیل شوند.
بنابراین اولین و مهم‌ترین ضرر نخریدن کالای داخلی می‌شود افزایش تعداد بیکاران و از دست رفتن فرصت ‌های شغلی در کشور که از بین رفتن امنیت شغلی را نیز در بر دارد.
از بین رفتن استقلال کشور
طی سال‌های اخیر به وضوح دیدیم کشورهای دیگر برای تحمیل نظر خود به ایران از ابزار تحریم استفاده کردند و همچنان نیز با آن کشور را تحت فشار می‌گذارند. به همین منظور حفظ استقلال اقتصادی کشور که بخش عمده‌ آن از طریق تولید ملی تامین می‌شود می‌تواند به راحتی این حربه را خنثی و یا کم‌اثر کند.
همچنین، وابسته ماندن صنایع کشور به محصولات خارجی و نیاز مداوم به خارج از مرزها برای احتیاجات کشور، عدم خودکفایی و همچنین عقب ماندن از مرزهای علم و توسعه از دیگر عوارض ترجیح کالای خارجی است.
بنابراین تولید کالاهای ضروری در داخل کشور که نیاز ما را به واردات بی‌رویه مخصوصا کالاهای مصرفی کاهش دهد دومین ضرورت حمایت از کالای ایرانی است.
خروج ارز از کشور
تحریم‌های سنگینی که چندین سال اخیر بر کشور وارد آمد، دسترسی ایران را به منابع ارزی و دلاری تا حد بسیار زیادی کاهش داد.
اما در مقابل در تمام این‌سال‌های پس از آن تحریم سنگین تاکنون، محدودیت منابع ارزی نه تنها جلوی واردات بی‌رویه کالاهای غیر ضرور را نگرفته بلکه در مواردی بیشتر هم شده است به‌طوری‌که در ۱۱ ماهه سال ۹۶ نزدیک به ۴۸ میلیارد دلار میزان واردات به کشور از مجاری قانونی و بجز در نظر گرفتن حجم واردات چمدانی و قاچاق و... بود.
وارداتی که در اغلب موارد کالاهایی را شامل می‌شد که نه تنها ممنوعیت واردات آنها برای کشور هزینه‌ای ایجاد نمیکرد بلکه دارای مشابه داخلی با کیفیت نیز بودند. نگاهی به آمارهای گمرگ حکایت از این دارد که از موی سر تا سنگ پا از کشور چین به ایران وارد شده است.
از این رو می‌توان گفت، سومین دلیل مهمی که باید کالای ایرانی خرید، جلوگیری از خروج ارز از کشور در شرایط تحریم و همچنین ممانعت از افزایش قیمت ارز است.
هدررفت سرمایه‌های ملی
بخش عمده‌ای از دارایی‌ها و سرمایه‌های ملی کشور در چرخه تولیدی وجود دارد و به شکوفایی اقتصادی ایران کمک می‌کند. بنابراین هدایت صحیح نقدینگی کشور به سمت تولید و رونق اقتصادی و جلوگیری از ورود بی‌نظم به بازارهای دیگر می‌تواند دلیل دیگری برای واجب بودن خرید کالای ایرانی باشد.
مسایلی که مطرح شد تنها بخشی از دلایلی است که نیاز به استفاده و حمایت از کالای ایرانی را نشان می‌دهد که برای آن دسته از افرادی که واقعا مسایل را درست تحلیل کنند همین مقدار می‌تواند دلایل موجهی برای خرید کالای ایرانی باشد. کالایی که حتی ممکن است از نمونه خارجی‌اش نیز کیفیت پایین‌تری داشته باشد.
در واقع اگر کیفیت کالای ایرانی در همه موارد از نمونه‌های خارجی آن بالاتر بود که دیگر نیازی به این میزان تاکید برای خرید کالای ایرانی وجود نداشت. این توصیه‌ها در این جهت است که از کالای ایرانی حمایت شود تا بتواند علاوه‌بر اینکه رونق را به کشور باز می‌گرداند، زمینه‌ساز افزایش کیفیت
 نیز بشود.