آموزش پیشگیری از ایدز در مدارس به جای تلاش برای تربیت جوانان مومن و معتقد
نگرانی خانواده‌ها از جریان‌های خزنده در آموزش و پرورش
عباس شمسعلی
وقوع برخی اتفاقات به اسم آموزش و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در مدارس که بدون در نظر گرفتن اقتضائات فرهنگی و اجتماعی کشور انجام می‌شود نگرانی خانواده‌ها و دلسوزان تعلیم و تربیت را در پی داشته است.
این روزها والدینی را می‌بینیم که با گلایه از اتفاقات عجیب در سطح مدارس کشور از آسیب دیدن فرزندانشان به علت قرار گرفتن در معرض آموزش‌های نامناسب و نامأنوس با فرهنگ جامعه ایرانی نگران هستند.
در گزارش‌های گذشته کیهان با هشدار نسبت به اجرای بی‌سر و صدای برخی آموزش‌های نامناسب در سطح برخی مدارس تحت عنوان پیشگیری از ایدز یا پیشگیری از آزار جنسی کودکان و نوجوانان،اشاره شد که به نظر این اتفاقات در ادامه اجرای چراغ خاموش سند ننگین 2030 است. سندی که مدت‌ها کارشناسان تعلیم و تربیت و دلسوزان از خطرات اجرای آنکه نسخه نوشته شده توسط نهادهای غرب گرا و بین‌المللی نظیر یونسکو بود گفتند و نوشتند اما دولت بی‌توجه به نظرات این افراد کمر به اجرای آن بسته بود و کارگروه‌های ویژه برای آن تشکیل و دستورالعمل نیز ابلاغ شده بود، اما در نهایت با هشدار و تذکر جدی رهبر انقلاب این سند پر خطر از دستور کار آموزش و پرورش خارج شد.
اما اتفاقات این روزها گویای این است که ظاهرا این سند به شیوه‌ای دیگر در حال اجراست. حال علت آن اعتقاد قلبی برخی مسئولان به این سند ننگین است یا عمل به تعهداتی که به سازمان‌های بین‌المللی داده اند، مشخص نیست.
هرچند وزیر محترم آموزش و پرورش در گفت‌و‌گوی اخیر تلویزیونی خود ضمن اذعان به خطرناک بودن و نامناسب بودن سند 2030 از اجرا نشدن آن در سطح مدارس خبر داد و اعلام کرد که حتی کمیته‌ای را برای بررسی موارد احتمالی از گزارش اجرای این سند در مدارس و برخورد با اجرا کنندگان آن تشکیل داده است، اما به نظر دیدن موارد مشکوک اجرای این سند و یا همپوشانی عجیب برخی آموزش‌ها با محتوای سند 2030 چیزی نیست که از دید ایشان و همکارانشان پنهان بماند.
البته وزیر محترم در بخش دیگری از گفت‌و‌گوی خود از وقوع برخی تخلفات در قالب آموزش‌های نامناسب در سطح مدارس خبر داد که البته به گفته ایشان توسط برخی نهادهای غیر‌دولتی در خارج از مدارس اجرا می‌شود، حال اینکه شواهد بارز این اتفاق، آموزش برخی مسائل عجیب و نامناسب در سطح مدارس با برچسبی ظاهر الصلاح اما باطنی خطرناک است که پیش از این به آنها پرداخته ایم اما برای یادآوری به مهم‌ترین آنها‌اشاره می‌کنیم.
این روزها اگر در اینترنت یک جست‌وجوی ساده از واژه «آموزش پیشگیری از ایدز به دانش‌آموزان» انجام دهید با تعداد زیادی عکس و گزارش از اجرای این موضوع در سطح مدارس در مقاطع مختلف روبرو می‌شوید.
به این نمونه‌ها توجه کنید: «کلاس آموزشی راه‌های پیشگیری از ایدز و راه‌های انتقال آن روز پنجشنبه 16 آذر 96 در دبستان دخترانه هشتم شهریور واقع در منطقه 16 آموزش‌وپرورش برگزار شد.»
«به مناسبت هفته ملی و روز جهانی ایدز کلاس‌های آموزشی با موضوع ایدز و راه‌های پیشگیری و انتقال آن توسط پزشکان، کارشناسان بیماری‌ها و بهورزان مرکز بهداشت شهرستان رامشیر برای دانش‌آموزان و اولیاء آنها در بسیاری از مدارس راهنمایی و دبیرستان برگزار شد.» (آذر 1395)
«در روز دوشنبه بیست و هفتم آذرماه توسط مراقبین سلامت پایگاه رهنان (اصفهان)، سه جلسه آموزشی با موضوع پیشگیری از ایدز، راه‌های انتقال آن، علائم و چگونگی پیشگیری از رفتارهای پرخطر و سبک زندگی سالم به مناسبت هفته ایدز در دبستان دخترانه جمهوری برگزار شد.»
«در روز دوشنبه سیزدهم آذرماه توسط خانم... مراقب سلامت پایگاه فرهنگیان جلسه آموزشی با موضوع پیشگیری از بیماری ایدز و راه‌های انتقال آن برای دانش‌آموزان مدرسه فرزام(پسرانه) برگزار شد». توجه کردید؟ آموزش راه‌های انتقال ایدز به دانش‌آموزان پسر توسط یک خانم!
«آموزش نحوه پیشگیری از بیماری ایدز توسط واحد بهداشت دبستان نیکو به دانش‌آموزان آغاز شد.»
نمونه‌های دیگری از این موارد وجود دارد که از بیان آنها صرف نظر می‌کنیم.
توزیع بروشور پیشگیری از آزار جنسی
در بین دانش‌آموزان ابتدایی
چند روز گذشته یکی از اولیا با طرح گلایه و شکایت از مسئولان آموزش و پرورش از ماجرایی گفت که وی را بسیار آشفته و نگران کرده بود. به گفته این مادر در روزهای گذشته بروشوری در مدرسه فرزند وی توزیع شده با موضوع «تربیت جنسی- پیشگیری از سوءاستفاده جنسی» و از دانش‌آموزان خواسته شده است تا این بروشور را به والدین خود در خانه تحویل دهند. با نگاهی به این بروشور که با درج نام آموزش و پرورش شهر تهران تولید شده و البته نام یک مرکز مشاوره نیز در ذیل آن آمده است با نمونه‌های زیادی از اطلاعات و مطالب پیرامون جزئیات اندام جنسی در پسران و دختران و چگونگی پیشگیری از آزار جنسی و نحوه برخورد با کودک مورد آزار قرار گرفته روبرو می‌شویم که بسیار تعجب برانگیز است که حتی اگر هدف از این مطالب آموزش والدین بوده است چرا این جزوه باید به دانش‌آموز داده شود. با مراجعه این مادر به مدرسه مدیر مدرسه مدعی می‌شود که آموزش و پرورش تاکید کرده که این بروشور توسط دانش‌آموزان به والدین تحویل شود.
حتی مسئولان آموزش و پرورش شهر تهران نیز با تبرئه خود اصل ماجرا را به رده‌های بالاتر از خود منتسب می‌کنند.
در مورد دیگری مادر یک دانش‌آموز دختر 13 ساله از دادن جزوه آموزشی با ارائه اطلاعاتی پیرامون اندام جنسی و موارد مشابه از اطلاعات مربوط به آموزش جنسی گلایه داشت، آن هم جزوه‌ای تهیه شده توسط انجمن اولیا و مربیان. گلایه این مادر از این بود که هرچند ممکن است مخاطب اصلی این جزوه والدین باشند اما مطالعه آن توسط فرزند وی باعث ایجاد حساسیت‌ها و سؤالاتی برای وی شده است که می‌تواند آسیب رسان باشد.
چند سؤال از وزیر آموزش و پرورش
هرچند مدیرکل تربیتی و مشاوره وزارت آموزش و پرورش در گفت‌و‌گو با کیهان پاسخ به این موارد را به برسی بیشتر موکول کرد و مدعی شد این وزارت خانه برنامه‌ای برای این چنین آموزش‌هایی ندارد، اما اکنون چند سؤال مطرح می‌شود که بهتر است وزیر محترم آموزش و پرورش به آنها پاسخ دهند.
اول اینکه اگر به گفته ایشان آموزش سند 2030 از دایره اجرا در مدارس خارج شده است چرا مواردی که شباهت بسیار با محتوای این سند دارد این روزها در حال رواج در برخی مدارس کشور است؟
بر چه اساسی این روزها آموزش پیشگیری از ایدز تبدیل به یک مسئله مهم در این وزارت خانه شده است؟ وقتی میزان فراگیری این بیماری در جامعه ما در حدی نیست که این میزان نگرانی و نیاز به آموزش را بطلبد این آموزش‌ها چه هدفی را دنبال می‌کند؟
حتی اگر نگران فراگیر شدن ایدز در جامعه هستید آیا تنها راه ممکن آموزش پیشگیری و راه‌های انتقال است؟ آیا فکر نمی‌کنید که اگر همه تلاش و همت مسئولان آموزش و پرورش در تربیت نسل مومن، صالح و با بصیرت و ارزشمدار خرج شود جامعه ما در آینده نه تنها بحران شیوع ایدز نخواهد داشت بلکه از بسیاری از آسیب‌های اجتماعی هم جلوگیری می‌شود؟
به راستی در سال‌های گذشته که البته بخش زیادی از آن مربوط به کادر فعلی نیست، چه بر سر مهم‌ترین نهاد آموزشی و تربیتی کشور آمده که عده‌ای سراسیمه نگران شیوع ایدز و طبعا رفتارهای پر خطر از سوی دانش‌آموزان به عنوان خروجی این سیستم آموزش هستند؟
چرا به جای فرهنگ سازی و گرایش دادن دانش‌آموزان به سمت تربیت در تراز انقلاب اسلامی از پله آخر و با استفاده از تفاله‌های آموزشی غربی تلاش می‌کنیم جامعه را بسازیم؟
چرا این تلاش‌ها برای اجراشدن کامل سند تحول بنیادین نظام آموزش و پرورش به کار گرفته نمی‌شود؟
جناب وزیر، چه کسی مجوز ورود سیستم بهداشت و درمان یا گروه‌های غیر‌دولتی مشکوک را به مدارس برای ارائه این آموزش‌ها به دانش‌آموزان صادر کرده است؟ مگر این دانش‌آموزان امانت خانواده‌ها نیستند؟ آیا همه خانواده‌ها از ارائه این آموزش‌ها راضی هستند؟
حتی اگر نیاز به برخی آموزش‌ها از جمله پیشگیری از آزار جنسی کودکان که این هم موضوعی فراگیر در جامعه ما نیست وجود دارد چرا با دعوت از خانواده‌ها و گذاشتن جلسه مشاوره به آنها یا روش‌های دیگر این کار صورت نمی‌گیرد؟ یا این جزوه‌ها به دست خود والدین برسد؟
وقتی مدیرکل اموراجتماعی استانداری تهران از آموزش‌های پیشگیری از آزارجنسی کودکان درمهدها و پیش‌دبستانی‌ها خبر می‌دهد آیا اینها با هماهنگی اموزش و پرورش است؟
آیا کسی نگران حساس شدن و کنجکاوی دانش‌آموزان که در معرض این اطلاعات قرار می‌گیرند و یا بروز بلوغ زودرس و کم شدن تمرکز آنها از درس و کسب علم و معرفت و گرایش به رفتارهای پرخطر نیست؟ به راستی اگر این دانش‌آموزان که ممکن است در معرض بلوغ زودرس و فوران نیاز جنسی قرار بگیرند تصمیم به ازدواج بگیرند همین مسئولان به آنها اجازه ازدواج می‌دهند؟ جالب اینکه طبق تکلیف سازمان‌های بین‌المللی و خودشیرینی برخی مسئولان و نمایندگان مجلس تلاش می‌شود سن ازدواج قانونی افزایش داده شود که خود این موضوع یعنی ارائه آموزش و خطر بلوغ زودرس و پیشگیری از ازدواج با هم تناقض دارد.
سؤالات بسیاری در این زمینه‌ها مطرح است که در جای خود به آنها خواهیم پرداخت؟ اما به راستی اگر سند 2030 با نهیب رهبر روبرو نشده بود و اجرا می‌شد دیگر قرار بود چه اتفاقاتی در سطح مدارس رخ دهد؟
از وزیر محترم که خود به وجود برخی‌اشکالات در این زمینه‌ها معتقد و معترف هستند می‌خواهیم تلاش کنند تا نهاد مقدس آموزش و پرورش جمهوری اسلامی همچنان مقدس و محترم و تکیه گاه امن خانواده‌ها باقی بماند.