حمایت از منافقین ناکارآمدی دولت را درمان نمیکند(خبر ویژه)
متأسفانه بخشی از سخنان رئیسجمهور در راهپیمایی 22 بهمن نشان داد فهم درستی از گفتوگوی ملی و منافقین جدید ندارد.
روزنامه رسالت درباره این تحلیل نوشت: مردم انقلابي ايران در تماشاييترين حضور حماسي، ورود به دهه چهارم انقلاب اسلامي را جشن گرفتند. دشمنان انقلاب كه 40 سال است چهار چشمي حضور مردم را از زمين و آسمان رصد ميكنند، به خوبي ديدند خيابانها و حتي كوچههاي شهرها و روستاها مملو از جمعيت براي تكريم و تعظيم اسلام، انقلاب، امام (ره) و رهبري بود.
بر سر راه اتحاد و همگرايي ملت در همه لايههاي قومي، مذهبي، نژادي، ملي و... هيچ مانع و رادعي نيست. ملت ايران يكپارچه عزم آن دارند كه شكوه و عظمت و عزت ايران را حفظ كنند و در برابر دشمنان اسلام بایستند.
اينكه عدهاي از واژه مقدس «اصلاحات» يك راهبرد براي مقابله با نظام، اسلام و انقلاب بسازند و در دو نبرد نرم آمريكا عليه انقلاب به عنوان سرباز پياده نظام عمل کنند و تا مرز محاربه به پيش بروند، از شگفتيهاي روزگار انقلابي ماست!
كساني كه اصلاحات را نه براي اصلاح امور مردم بلكه بهانهاي برای قرار گرفتن در برابر انقلاب و نظام قرار دهند، در حقيقت به نوعي بازتوليد نفاق روي آوردهاند و پشت سر منافقين و ضد انقلاب حركت خواهند كرد.
جماعتی که در فتنه 78 و 88 نقش داشتند، حالا شيپور گفتوگوي ملي را به صدا درآوردهاند بيآنكه بگويند گفتوگو، در مورد چه و براي چي؟ يكي از همين جماعت نيست بلند شود و صادقانه به اهل همين فراخوان بگويد اگر ما اهل گفتوگو هستيم چرا در دو فتنه 78 و 88 تا سرحد محاربه با نظام پيش رفتيم و باب هر گفتوگويي را در سطح ملي در چارچوب قانون اساسي بستيم؟ يكي نيست از همين جماعت اهل گفتوگوي فعلي و اهل محاربه قبلي به اين سؤال پاسخ دهد؛ وقتي شما در شورش عليه جمهوريت و اسلاميت نظام فرياد ميزنيد؛ - «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» و «مرگ بر اصل ولايت فقيه»، چه مبحثي ديگر باقي ميماند كه درباره چند و چون آن گفتوگو، آن هم در سطح ملي صورت گيرد؟
متأسفانه بخشي از سخنان رئيس جمهور در مراسم راهپيمايي 22 بهمن نشان داد وي فهم درستي از گفتوگوي ملي ندارد. او شناخت درستي از منافقين جديد كه از قطار انقلاب در فتنه 88 پياده شدند، ندارد. پياده «شدن» آنها را پياده «كردن» از سوي انقلابيون ترجمه ميكند! او عربده كشي و اعلام جنگ آنان با جمهوريت و اسلاميت نظام را توسط نامحرمان و تجديدنظرطلبان، ناديده مي گيرد. اين كژانديشي در درك مصالح و امنيت ملي تا كنون هزينههاي زيادي در مديريت سياسي داخلي و سياست خارجي و نيز اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي بر روي دست مردم و نظام نهاده است. رئيس جمهور به جاي پاسخگويي به افكار عمومي در مورد عدم اجراي 80 درصد بودجهاي كه خودش لايحه آن را به مجلس داده، مطالبي ميگويد كه مسموع نيست. رئيس جمهور در حالي كه اساساً اصل 54 و 55 قانون اساسي را انكار ميكند و جايگاه ديوان محاسبات را در قانون اساسي ناديده ميگيرد، سخن از پاسداشت اصل 59 قانون اساسي(همهپرسی)، که در حيطه وظايف قوه مقننه مي باشد، به ميان ميآورد.
بارِ سوگند رياست جمهوري در پاسداري از نظام و انقلاب و اسلام بر دوش آقاي روحاني سنگيني ميكند. او با اين دست فرمان، آن هم در تماشاييترين و حماسيترين حضور مردم در جشنهاي 40 سالگي انقلاب نشان دادكه بيراهه مي رود. اصل 59 قانون اساسي دردي از ناكارآمدي او در پاسخ به مطالبات حقيقي مردم دوا نميكند.