حدود 40 سال از پیروزی انقلاب می گذرد و اغلب مردم فکر می کنند که انقلاب، همان سال 57 تمام شد و دیگر نیازی نیست که مجدداً همان شعارها را با اهدافی بزرگتر دنبال کنند که البته وقتی هدف بزرگتر می‌شود شعارها هم می‌توانند تغییر کنند ولی باید گفت سال 57 تازه انقلاب اسلامی شروع شد.
روشن‌تر بگویم؛ یک عده‌ای (رهبران نهضت و گروه اندکی از مردم) خواهان سرنگونی رژیم پهلوی شدند. وقتی انگیزه و هدفشان را برای عده‌ای دیگر (بقیه مردم) توضیح دادند، مردم هم پیروی کردند چون از تحقیر و توهین و عدم امنیت و عدم استقلال خسته شدند و نمی‌خواستند زیر بار منت آمریکا و انگلیس باشند.
هیچ نظام سیاسی در دنیا نیست که قانونش را به مردم کشورش عرضه کند و نظرشان را در خصوص آن قانون بپرسد جز نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران که قانون اساسی‌اش را با دستور امام امت به همه‌پرسی گذاشت و بعد تشکیل حکومت داد؛ چون نظام‌های سیاسی اغلب کشورهای دنیا بر مبنای دموکراسی و لیبرال غربی است و احترام به رأی مردم در آن کشورها فقط شعار است ولی در کشور ما، هم مردم سالاری دینی حاکم است و هم، رأی مردم محترم است و مردم باید نتیجه انتخاب و رأی خود را ببینند. البته هیچکس نَه ادعا می‌کند و نَه می‌تواند ادعا کند که بعد از 40 سال، کشور هیچ مشکلی ندارد (که اگر ادعا کند دروغ گفته است!) ولی  به صراحت می گوییم انقلاب اسلامی ایران، استکبار جهانی را که ادعای کدخدایی و خدایی جهان را داشت (و دارد!) بیرون انداخت و نشان داد که اگر ستمدیده بخواهد، می‌تواند مقابل ستمگر و زورگو بایستد.
22 بهمن‌ها آمدند و رفتند و می‌آیند و جالب اینجاست که راهپیمایی هر سال (همچون امسال) از سال قبل باشکوه‌تر برگزار می شود و این یعنی کسانی که می خواهند با پخش شایعات، جوانان و کسانی که انقلاب را ندیده‌اند مأیوس کنند، نتوانسته‌اند نوکریِ آمریکا را به‌درستی انجام دهند؛ بله! کسانی هستند که نظام را قبول ندارند ولی استقلال و اقتدار کشورشان را دوست دارند و به همین خاطر در راهپیمایی شرکت می‌کنند؛ این عده می‌دانند که اگر انقلاب اسلامی نبود، استقلال کشور هم نبود، ولی به خاطر لجبازی سیاسی به این واقعیت روشن اعتراف نمی‌کنند؛ همانگونه که برخی نظام را قبول ندارند ولی پای صندوق‌های رای حاضر شده و رأی خود را داخل صندوق‌ها می‌اندازند.
از همان ماه‌های اول پیروزی انقلاب اسلامی، فتنه‌های آمریکایی- انگلیسی خودش را نشان داد و البته از این نکته نباید غافل بود که اگر در داخل، منافقان و مزدوران آمریکایی (برخی مسئولین به ظاهر متدین و ولایتمدار و آقازاده‌ها) نبودند، دشمن هم نمی‌توانست به فتنه‌گریِ فتنه‌گران امیدوار باشد.
اولین فتنه‌گری و کارشکنی‌ها در پای صندوق‌های رأی خودش را نشان داد که تا امروز هم ادامه دارد. آبان سال 58 هم، دانشجویان مسلمان  پیرو خط امام با تسخیر لانه جاسوسی آمریکا اتاق فکرِ فرماندهیِ فتنه‌ها را از کشور بیرون انداختند ولی همانطور که گفته شد دشمن برای ادامه فرماندهی فتنه‌گری‌های خود، به منافقین و مزدوران داخلی چشم امید بسته است؛ همانطور که سال 88 ، اوباما از فتنه‌گران حمایت کرد و امسال هم ترامپ از فتنه‌گران حمایت کرد؛ اگر چه راهشان دو تاست ولی هدفشان یکی است.
هدف نهایی فتنه‌ها، ضدیت با اصل مترقی ولایت فقیه و ناراضی نشان دادن مردم از انقلاب و نظام اسلامی بوسیله شایعات و بزرگ‌نمایی مشکلات است؛ قبلا گفته شد که هیچ‌کس نمی‌تواند وجود مشکلات را انکار کند ولی بین اعتراض و انتقاد به مشکلات و اعتراض به نظام و انقلاب 57، تفاوت وجود دارد. وجود مشکلات بخاطر تفکرِ مدیران و مسئولانی است که می‌خواهند مجددا سلطه غرب را بر کشور حاکم کنند؛ صریح تر بخواهم بگویم اینطور می‌گویم که کشور ما در این چند سال اخیر، دچار نوعی از زندگی و تفکر غربزدگی دچار شده که گاهی متمایل به مکتب اسلام می‌شویم و گاهی متمایل به مکتب غربی؛ یعنی مسئولان در عمل پیرو ولایت نیستند ولی نکته اینجاست که موقع بزنگاه، گروه‌های زیادی از مردم به میدان می‌آیند و حمایت خودشان را از نطام اسلامی، انقلاب 57 و ولایت فقیه نشان می‌دهند؛ مانند راهپیمایی‌هایی که در شهرهای مختلف کشور پس از اغتشاشات دی ماه اخیر انجام شد.                                 
کسی انقلاب 57 را به مردم آن زمان تحمیل نکرد بلکه وقتی مردم خواستند رژیم پهلوی را عوض کنند، رهبران نهضت و در رأس آنها امام(ره)، این خواستِ مردم را هدایت و رهبری کردند؛ خودِ امام هم، بعد از 22 بهمن 57 و پیروزی انقلاب، صراحتا به مردم گفت که اگر حکومت اسلامی نمی خواهند در صندوق‌های رأی، رأی منفی بیندازند؛ یعنی اختیار با خودِ مردم بود و اکنون هم هست.
کلام آخر را سر بسته می‌گویم؛ با آمد و شدِ فتنه‌ها و درس عبرت گرفتن از آنها و در فضایی که پر است از تهمت و شایعات علیه نظام و انقلاب و ولایت، داریم به سمتی پیش می‌رویم که در آینده‌ای نَه چندان دور انقلابی دیگر لازم خواهد بود که البته شعارهای آن موقع با الان متفاوت خواهد شد ولی هدف کامل‌تر خواهد بود؛ برای درک بهتر این موضوع، دهه فاطمیه (سلام‌ا... علیها) درس‌های زیادی به ما می‌دهد. کسانی که به نام حفظ حکومت و به بهانه آن، حق مولا علی‌(علیه‌السلام) را در سقیفه غصب کردند و حضرت فاطمه (سلام‌ا... علیها) را، فقط به خاطر دفاع از ولایت، شهید کردند ولی علی (علیه‌السلام) سکوت کرد تا عاشورا اتفاق افتاد و حق، برای همه بشریت تا قیامت، معلوم شد.
* رسول  مخلصی
فعال دانشجویی