به کارگیری الگوها و رهیافت‌های سخت و نرم در مقابله با جمهوری اسلامی ایران، سابقه‌ای به درازای چهار دهه دارد. نظام نوپای اسلامی از همان ابتدا به علت ماهیت دینی و اهداف متعالی خود و در مبارزه با مستکبران و زیاده خواهان جهانی مورد حقد وکینه خناثان روزگار قرارگرفت و نظام سلطه در دهه اول با بی‌ثبات‌سازی نظامی و امنیتی سعی داشتند یکی از مردمی‌ترین انقلاب‌های جهان را به شکست
بکشاند.
اما هنوز دهه اول عمر انقلاب اسلامی به پایان نرسیده بود که دشمن به ناکارآمدی روش‌های نظامی و امنیتی در مقابل نظام اسلامی پی برد و راهبرد نویسان سلطه‌گران در تکاپوی روشی مؤثر برای مقابله با پدیده جدید غرب آسیا با توجه به ماهیت نرم و متکی به اصول و ارزش‌های دینی، طرحی نرم را ارائه دادند و اولین فاز براندازی با شبیخون فرهنگی آغاز گردید و در نیمه راه وارد فاز سیاسی
(با پیاده سازی الگوی مشروعیت قهقرایی هانتینگتون )شد که بعد از بیست سال محصول آن، فتنه سال 88شد که اگرچه نتوانست در صحنه سیاسی پیروز میدان باشد ولی به مدد فتنه‌گران داخلی با رونمایی از گسل‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی داخلی توجه اتاق‌های فکر مستکبران را به عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی معطوف نمود.
نظام سلطه در مقابله با نظام مقدس اسلامی با پیاده‌سازی الگوهای متنوع و متعدد براندازی اعم از بی‌ثبات‌سازی سیاسی امنیتی، شبیخون فرهنگی و براندازی سیاسی با تجربه‌اندوزی و گرفتن درس‌های معتنابهی از اقدامات سبوعانه خود در این عرصه و به موازات ادامه حیات طیبه انقلاب اسلامی و پیشرفت‌ها و موفقیت‌های آن در عرصه‌های مختلف به خصوص پیروزی‌های چشمگیر و راهبردی در صحنه‌های منازعه منطقه‌ای و داشتن دست برتر در تحولات بیرونی و به تبع آن رشد فزاینده اقتدار جمهوری اسلامی ایران، سبب گردیده تا نظام مستاصل استکباری با بکارگیری نخبگان مؤسسات و اندیشکده‌ها راهبردی و به یاری تجویزات راهبردی آنان در جهت مهار جمهوری اسلامی ایران، الگوی چند لایه، چند وجهی و پیچیده را تهیه نماید که در واکاوی چارچوب طراحی دشمن برای اجرای آشوب، اغتشاش و فتنه در مقابل جمهوری اسلامی مشاهده می‌شود که طراحی این مدل مبتنی است بر تداوم تحریم‌های جدید(پویا) که مبادلات درونی را هم تحت نفوذ قرار داده و می‌تواند اثرات خود تحریمی نیز داشته باشد و از طرف دیگر با تأکید بر نارضایتی‌های اجتماعی و اقتصادی می‌تواند بر پیچیدگی‌های اوضاع افزوده و همه اقشار اجتماع را درگیر نماید و با افزودن رهیافت بی‌ثبات‌سازی امنیتی و سیاسی از ظرفیت‌های منطقه در جهت تحریک و به‌کارگیری مخالفان و معاندان، تروریست‌ها و ضدانقلاب بهره‌برداری نماید.
بررسی ابعاد متنوع و پیچیده طراحی مدل براندازی جمهوری اسلامی ایران در نیمه دوم دهه چهارم انقلاب نشان می‌دهد نظام سلطه قادر است برای مدت مدیدی از این الگو بدون نیاز به بازنگری در ابعاد آن برای سناریوسازی‌های متعدد با لحاظ اقتضائات مکانی و زمانی و با کمک ابزار و فن‌آوری‌های نوین در جهت اهداف نامشروع خود، فتنه‌انگیزی نماید.
البته تهیه سناریو بر اساس این مدل چند لایه، چند‌وجهی و پیچیده برای بکارگیری و ایجاد آشوب و بلوا در نقاط مختلف کشور در روزهای گذشته نشان داد که یکبار دیگر سر دشمن به سنگ خورده است و درک او از انقلاب اسلامی و مردم ایران ناقص بوده و با وجود ایجاد صدمه برای ایران اسلامی دشمن در اهداف شوم خود ناکام مانده است با این همه از کید دشمن نباید غافل شد انقلاب اسلامی موفق گردید آمریکا را از ایران اخراج نماید و به سبب پرورش نسلی ایثارگر و فداکار هژمونی استکباری او در منطقه ضربه سختی خورده است ودشمنی او ادامه دارد با این همه همانگونه که دیدبان بصیر و فرزانه انقلاب فرمود«می‌شود امپراطوری رسانه صهیونیستی - غربی را شکست داد. شکست صهیونیست‌ها در جنگ نرم هم ممکن است همچنان‌که درجنگ سخت هم صهیونیست‌ها شکست خورده‌اند.»
سامان کریمی