رویش شکوفههای امید در کلاس درس دانشآموزان مناطق زلزلهزده
بیش از 40 روز از وقوع زلزله در استان کرمانشاه به ویژه سرپل ذهاب و جان باختن بیش از 600 هموطن و تخریب هزاران واحد مسکونی، اداری و مدرسه و... میگذرد، اما در این روزهای سرد زمستان دیدن برخی صحنهها بارقههای گرما بخش امید و عشق به زندگی را در دلها شکوفا
میکند.
حادثه زلزله در غرب کشور و استان کرمانشاه هر چند حادثهای بسیار تلخ و تأثربرانگیز برای همه مردم کشورمان بود اما در پس خود موجی از همدلی و تجلی ایثار را به بار آورد. صحنههایی که یکبار دیگر نشان داد مردم ایران به حکم دین و آئین خود در روزهای سختی و مصیبت دستگیر و غمخوار یکدیگرند و همچون پیکری واحد درد هموطن خود را درد خود میدانند.
روزها از آن حادثه دلخراش میگذرد و هر چند با گذشت زمان این حادثه و تبعات آن از ذهن برخی دور میشود اما همچنان هستند جهادگران و ایثارگرانی از اقشار مختلف که پای عهد خود با هموطنان آسیبدیده ماندهاند و عاشقانه و خالصانه در حال امدادرسانی و رفع نیازها و اسکان آنها هستند.
این روزها که تصویر خانههای ویران و آوارگی هموطنان کرد و غم و اندوه مصیبتزدگان این حادثه در پیش چشم ما خودنمایی میکند، دیدن برخی صحنههای امیدبخش مرهمی میشود بر دلهای همگان.
یکی از زیباترین صحنهها که این روزها در مناطق زلزلهزده کرمانشاه و سرپلذهاب به چشم میخورد، حضور دانشآموزان در کلاسهای درس و پیگیری کسب علم و دانش است. هر چند کلاسهای درس این عزیزان شباهت زیادی به یک کلاس واقعی و استاندارد ندارد و در کانکس و چادر برگزار میشود اما انچه اهمیت دارد شکوفه زدن گل امید و نشستن لبخند بر لبان کودکان و نوجوانان مناطق زلزلهزده است که گویای این نکته است که زندگی ادامه دارد و آیندهای زیبا و پربار در انتظار این فرزندان است.
آری هر چند جای برخی از دانشآموزان و معلمان جان باخته حادثه زلزله این روزها در کلاسهای درس خالی است اما روح امید و عشق به زندگی در این کلاسها افقی روشن و زیبا از آیندهای دل انگیز در پیش چشم هر بینندهای قرار میدهد.
امید است با همت مسئولان و خیران هرچه زودتر مدارس و مراکز آموزشی و البته خانههای ویران شده و آسیب دیده در جریان زلزله، بهتر و مستحکمتر از گذشته ساخته شود و همه از جمله مسئولان با نیرو و الهام گرفتن از امید به آینده و شوق زندگی این آیندهسازان میهن، دین خود را به آنها بیش از پیش ادا کنند.