ابوحمزه ثمالی از امام محمدباقر(ع) روایت می‌کند که فرمود: در توراتی که تغییر و تحریف در آن داده نشده آمده است که موسی(ع) از خداوند پرسش کرد و عرض کرد: پروردگارا! آیا تو به من نزدیکی تا با تو آهسته راز گویم، یا از من دوری تا فریادت کنم. خداوند فرمود: «یا موسی! انا جلیس من ذکرنی» من همنشین آن کسی هستم که مرا یاد کند. موسی گفت: کیست در پناه تو روزی که پناهی جز پناه تو نیست؟ خداوند فرمود: آنان که مرا یاد می‌کنند، و من نیز آنان را یاد می‌نمایم، کسانی که به خاطر من همدیگر را دوست دارند، و من نیز آنان را دوست دارم، اینان کسانی هستند که اگر بخواهم به اهل زمین بلا و بدی برسانم، به یاد اینان می‌افتم، و به خاطر آنها، آن بلا را از اهل زمین دفع می‌کنم.(1)
___________________
1- سخن خدا (کلیات احادیث قدسی)، آیت‌الله سیدحسن شیرازی، ترجمه ذکر‌الله احمدی، ص 205