نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
گرا دهندگان تحریم میگویند القای یأس نکنید!
وضوح خسارات و ضررهای مطلق برجام بر کشور آنقدر مفرط و سرشار شده که حامیانش با جنجال و هیاهو و بکار بردن الفاظ و شیوههای خاص برای فرار از پذیرش مسئولیت آن، تلاش میکنند.
سرویس سیاسی-
این رویه ناشایست را دیروز روزنامه ایران اینطور پیش گرفت:«در این روزها، برخی رسانههای داخل ایران با حروف درُشت تیتر میزنند که «مادر تحریمها» در راه است! برخی دیگر از «سیاه چاله» تحریمها سخن میگویند. عدهای دیگر قانون «کاتسا» را «تحریم ویروسی» مینامند که قرار است در تار و پود بدنه کشور رخنه کند و به تدریج همه چیز را از میان ببرد! برخی فروپاشی شیرازه اقتصاد ایران را وعده میدهند. بعضی دیگر مردم را از سقوط نظام بانکی میترسانند. بعضی دیگر در شبکههای اجتماعی همه خلاقیت و ذوق هنری و استعداد طنز خود را به کار میگیرند تا به هر نحوی شده پیام یأس و شکست را به بدنه جامعه منتقل کنند.»
این روزنامه همچنین نوشت: «جا دارد کسانی که به هر دلیل صلاح میدانند اقدامات کنگره را در داخل کشور بزرگنمایی کنند، به آثار زیانبار این بزرگنمایی بر فضای کسب و کار و سرمایهگذاری داخلی و خارجی نیز توجه داشته باشند. مختل کردن فضای روانی یکی از دو بال تأثیرگذاری تحریمهاست!»
آقایان به مردم وعده رفع تمام تحریمها و گشایش اقتصادی را با رسیدن به توافق هستهای دادند و 4 سال حل همه مشکلات را به آن گره زدند و امکانات و ظرفیتهای بسیاری را صرف دستیابی به برجام کردند، اکنون که این توافق بارها و بارها نقض شده و در اعتمادشان ناکام و در امیدشان مأیوس شدند، میگویند تحریمها را بزرگنمایی نکنید و یأس به جامعه منتقل نکنید. به جای آنکه مسئولیت این خسارت محض را بپذیرند و سعی و کوشش خود را مصروف جبران آن کنند. این تحریمها آنقدر پیچیده است که احتیاجی به بزرگنمایی ندارد تا جایی که شرکتهای اروپایی از ترس جریمههای آمریکا از همکاری با ایران صرف نظر کردهاند.
برخلاف ادعاهای سفسطهآمیز مطلب فوق، گرای تحریم را دشمن از داخل کشور دریافت کرد. آنجا که مقامات ارشد دولتی از خالی بودن خزانه و سهولت نابودی تجهیزات نظامی کشور توسط دشمنان گفتند و به حریف بال و فرصت لازم را برای امتیازگیری از ایران در مذاکرات دادند.
این طیف، این روزها حل و هوای جالبی ندارند چراکه پس از ناامید شدن از آمریکا، به اروپایی دلخوش کردند که بر لزوم فشار بر ایران بر سر توانمندی موشکی و نقشآفرینی منطقهای تأکید و ثابت کرد که حمایت لفظیاش از برجام، با هدف تحقق زیادهخواهیها و دستیابی به برجامهای بعدی بوده است. بدین ترتیب چنین سبک و سیاقی در روزنامههای اصلاحطلب و حامی دولت در این برهه به روشنی نشانگر تلاش برای انحراف افکار عمومی از خسارت محض است.
عصبانیت از بر ملاشدن ابعاد پروژه مذاکره نیابتی
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «درحالی که باید از اجماع سازی مجدد کشورهای اروپایی با محوریت آمریکا جلوگیری شود، مشاهده میشود که به صورت هماهنگ شدهای، کشورهای اروپایی مورد انتقاد قرار میگیرند. آن همکشورهایی که به تداوم برجام اصرار و مواضعی خلاف آمریکا دارند. اتخاذ مواضعی درجهت مخالفخوانی با اتحادیه اروپا محل تامل و نگرانی است».
همان جماعتی که دیروز- همزمان با عهدشکنیهای گسترده آمریکا در برجام- تاکید داشتند که «امضای کری تضمین است» و «آمریکا به واسطه یک توافق اعتبار بینالمللی خود را خدشه دار نمیکند» و «اروپاییها آقا اجازه هستند و آمریکا کدخداست؛ بستن با کدخدا راحتتر است» و «ما به مذاکره با آمریکا خوشبین هستیم» پس از ناکامی در خوشبینی به آمریکا، حالا به اروپای آقا اجازه- به تعبیر مقامات ارشد دولت آقای روحانی- دل خوش کردهاند!
این در حالی است که مقامات اروپایی بارها اعلام کردهاند که همه طرفها- از جمله آمریکا- به تعهدات برجامی خود پایبند بودهاند و اعتراض ایران درخصوص عهدشکنی آمریکا در برجام را نپذیرفتهاند.
سکوت عملی اروپا در قبال پیمان شکنی آمریکا و در عین حال دادن هشدار درباره موشکهای دفاعی و قدرت منطقهای ایران، به صورت آشکار نشان میدهد که 3 دولت اروپایی، ادای «شریک قافله» را در میآورند اما در اصل «رفیق دزد» هستند.
ابراز اعتماد بلاوجه برخی دولتمردان و رسانههای به ظاهر حامی دولت به اروپا طی هفتههای اخیر در حالی است که در یک توافق، یکی از چند طرف قرارداد کلاهبرداری کرده است. دیگر طرفها نیز که کنار آن راهزن بودهاند، برخلاف تعهد، کمترین اعتراضی به کلاهبردار نمیکنند هیچ، بلکه از مالباخته میخواهند اگر سلاح و چماقی برای دفاع از خود دارد، در فرآیند مذاکرهای جدید، آن را هم واگذار کند!
روحانی در مرداد ماه ۱۳۸۴، در روزهای پایانی مأموریت خود در سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی طی نامهای تاریخی خطاب به محمد البرادعی دبیرکل سابق سازمان انرژی اتمی گزارشی از روند فراز و فرود پرونده هستهای ایران ارائه کرد که خلاصه آن نشان میدهد روند دو سال مذاکرات هستهای در دولت اصلاحات با تروئیکای اروپایی(انگلیس،فرانسه و آلمان) به طور کامل به «شکست» رسید و در حالی که جمهوری اسلامی ایران واو به واو تعهداتش را در این مدت اجرا کرد و بسیاری از تاسیسات هستهای خود را به حالت تعطیلی و تعلیق درآورد، سه کشور اروپایی حتی یکی از تعهداتشان را نیز اجرایی نکردند.
در حال حاضر مقامات آمریکایی-کاخ سفید و کنگره- در کنار مقامات اروپایی و همصدا با مقامات رژیم صهیونیستی تاکید دارند که باید محدودیتهای برجام دائمی شده و خسارت محض برجام به دیگر مولفههای قدرت ایران از جمله توان موشکی و قدرت منطقهای تعمیم داده شود. آمریکا و همپیمانانش برای اجرای این پروژه باز هم به سراغ ترفند پرکاربرد اما نخ نمای «پلیس خوب-پلیس بد» رفتند.
گویا روشنگری درخصوص ابعاد این پروژه مغایر با منافع ملی، روزنامههای زنجیرهای مدعی «دانستن حق مردم است» را حسابی عصبی کرده است.
زنجیرهایها همچنان به دنبال روز کوروش!
واقعیات بازار کار و نامیزان بودن چرخ معیشت مردم در اثر بیکاری، چیزی نیست که قابل انکار و پنهان کردن باشد. نگاهی به نتایج نظرسنجیهای اخیر نشان میدهد مردم همچنان مطالبه اصلیشان حل مشکلات اقتصادی است. از سوی دیگر، واشنگتن به واسطه برجام،برای چندمین بار آن روی بینقاب خود را نشان داده است.اما با این وجود، روزنامههای مدعی اصلاحات همچنان به دنبال برجسته سازی موضوعات فرعی و به حاشیه راندن مسائل اصلی کشور هستند.
در همین رابطه روزنامه زنجیرهای آفتاب یزد در مطلبی در صفحه اول با عنوان «روز کوروش مشخص میشود» نوشت: «روز دوشنبه معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار فارس، از راهاندازی کارگروه علمی و اجرایی برای مشخصکردن یک روز بهعنوان روز کوروش و ثبت در تقویم ملی خبر داد... یکی از کاربران در این مورد نوشته است: «روزی؟! الان یعنی سر روزش کارگروه تشکیل دادن؟»،فرد دیگری نوشته است: «کارگروه تشکیل دادن برای تعیین روزی غیر از روز ۷آبان برای کوروش؟»شخصی نیز عنوان داشته است: «حالا فردا در میاد که ۲۹ اسفند رو روز بزرگداشت کوروش گذاشتن. هیچ مشکلی هم نیس، هر کی وقت داره پاشه بره پاسارگاد»، فرد دیگری گفته است: «چرا از اول در تاریخ ثبتش نکردن ؟؟؟چرا باید مردم جوش بیارن تا ثبت بشه».
با یک مرور کوتاه در کارنامه مدعیان اصلاحات پی میبریم که این جماعت با دغدغههای عموم مردم فرسنگها فاصله دارد.
زیادهخواهی اصلاحطلبان، ایجادکننده فاصله
روزنامه اعتماد در گزارشهایی در صفحات سیاسی خود به موضوع لزوم ائتلاف اصلاحطلبان در انتخابات آینده پرداخته است. جریان موسوم به اصلاحات از هم اکنون مباحث مربوط به انتخابات آینده را در پیش گرفته است. روزنامه اعتماد نیز در مطالبی با عنوان «فعلا راهی جز ائتلاف نداریم» و «ائتلاف شرط پیروزی اصلاحطلبان در انتخابات» به این موضوع پرداخت.
اما دیگر مطلب این صفحه گزارشی است که به اظهارات عارف رئیسفراکسیون امید در مجلس شورای اسلامی اختصاص دارد. در بخشی از این گزارش آمده است: «پيش از اين اما محمدرضا عارف، رئيس شوراي عالي سياستگذاري اصلاحطلبان روز ۱۳ آبان و در ديدار با اعضاي انجمن اسلامي مهندسان ايران با بيان اينكه جريان اصلاحات تمام انرژي خود را براي پيروزي روحاني در انتخابات ارديبهشت ۹۶ به كار برد، نسبت به فاصله دولت از اصلاحطلبان هشدار داده و گفت: «جرياني ميخواهد بين اصلاحطلبان و دولت فاصله بيندازد؛ بايد در مقابل اينگونه تحركات هوشيار باشيم و دولت هم بايد مراقبت كند در ايجاد اين فاصله سهيم نباشد.»
حال آنکه در ابتدای همین گزارش به سخنان عارفاشاره شده که به صراحت گفته است: «برخي تغييرات نشانه فاصله گرفتن دولت از حاميانش است.» هشدار عارف نسبت به روندي است كه روحاني در دولت دوم پيش گرفته است. او گرچه سه روز پيش ترجيح داد در لفافه به اين ماجرا اشاره كند اما ديروز صراحتا از «حسن روحاني دوم» گلايه كرد و نسبت به روندي كه پيش گرفته هشدار داد. محمدرضا عارف روز گذشته در ديدار با فعالان مدني استان چهارمحالو بختياري و اعضاي هيئت موسس بنياد اميد ايرانيان شهركرد از روند برخي تغييرات در بدنه دولت ابراز نگراني كرد و برخي از اين تغييرات را فاصله گرفتن دولت از جريان اصلي حامي آن توصيف كرد».
باید از آقای عارف پرسید که به رغم اظهاراتی از اینکه بیشترین فاصله را میان طیف متبوع ایشان و دولت ایجاد میکند چطور است که او سعی در توطئه سازی علیه اصلاحطلبان و مظلومنمایی از این طیف دارد؟ به راستی کدام جریان میتواند میان اصلاحطلبان و دولت فاصله ایجاد کند جز زیاده خواهی مفرط این طیف؟
به این اظهارات عارف توجه کنید که با وجود این همه پستها و مناصبی که به اصلاحطلبان واگذار شده باز اگر خبری از واگذاری یک پست آن هم نه به اصولگرایان بلکه به طیف موسوم به اعتدالگرا منتشر شود اعتراضها شروع میشود: «انتظار است دولت همراهي شايستهاي با حاميان اصلي خود داشته باشد و به كارگيري اين نيروها را در اولويت اول خود قرار دهد. ولي روند برخي تغييرات در بدنه دولت نشان از فاصله گرفتن از جريان اصلي حامي دولت است كه اميدوارم اين روند اصلاح شود».
بازی در زمین دشمن برای خلع ید ایران
روزنامههای زنجیرهای مدعی اصلاحات که تا دیروز با ماموریت بزک چهره شیطان بزرگ، نقش پررنگی در قالب کردن سند خسارت بار برجام و قربانی کردن صنعت هستهای در ازای مشتی وعده نسیه ایفا کرده بودند، این روزها اقتدار منطقهای کشور را نشانه گرفته و با متهم کردن نظام اسلامی به جنگ طلبی به دنبال برجامیزه کردن قدرت منطقهای ایران و تئوریزه کردن تفکر سازش و تسلیم در کشور هستند. در همین رابطه روزنامه زنجیرهای بهار نوشت:«ایران در پرونده هستهای یکبار تجربه تجمیع تصمیمگیریها در وزارت امور خارجه را داشته است و با اعتماد به دیپلماتها توانسته نه تنها کشور را از انزوایی سخت خارج کند بلکه امکان بالقوه منزویسازی ابرقدرتی مانند ایالات متحده را در اختیار تصمیمگیران قرار دهد. در موضوعات منطقهای نیز میتوان بار دیگر همان میزان از اعتماد به دیپلماتهای کارکشته ایرانی را تجربه کرد تا آنان نیز از انزوای کشورمان و یا به وجود آمدن تنشهای بسیار بزرگ در منطقه جلوگیری کنند».
فشار داخلی روی اقتدار منطقهای ایران که به نوعی مطرح میشود تا حساسیت مردمی که در همین دو سال اخیر ناکامی مذاکره و توافق در پروندهای که نزدیک به 15 سال در جریان را شاهد بودهاند، کاهش دهد، حتما بخش مهمی از پروژه مشترک آمریکا و اروپا برای خلع ید ایران و در واقع برای خلعید دولتها و ملتهای منطقه از اقتدار خویش است. بر این اساس هرگز نباید گمان کرد که این داعیه داخلی، تجزیه و تحلیلی شخصی از این و آن فرد و یا تجزیه و تحلیلی مبتنی بر حل مشکلات داخلی ایران است.