شهید «حسین مشفق» در عاشورای سال 1343 در شیراز دیده به جهان گشود. او را به عشق اباعبدالله الحسین(ع)، «حسین» نامیدند.
 پس از پیروزی انقلاب به دلائلی از ادامه تحصیل بازماند و شور وشوقی که در وجود او به صورت آتشفشانی جوشان غلیان داشت، او را با صفوف توفنده نیروهای سپاه پیوند داد و به عضویت این نیروی انقلابی درآمد. پس از گذراندن دوران آموزشی، در واحد عملیات سپاه شیراز مشغول به خدمت شد. در طول مدت حضور در جبهه‌های نبرد با مسئولیت‌های مختلف در عملیات‌های ثامن‌الائمه، فتح‌المبین، طریق القدس، فکه، شوش، رمضان، محرم و... شرکت کرد. حسین نهال‌سبزی بود که در محرم سال 43 جوانه زد و سال‌ها بعد در محرم خونینی دیگر، گل‌هایِ سرخ زخم بر پیکر نورانی او شکفت و در عاشورای سال 61 در محور شرهانی در حین عملیات محرم، آخرین زخم عاشقانه را به جان پذیرفت و مظلوم و تشنه‌لب، چون سرورش حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به میعاد نور و ستاره رفت و به دیدار حضرت دوست شتافت. قسمتی از وصیتنامه شهید: «اگر می‌خواهید که روح من شاد باشد، گوش به حرف دشمنان اسلام ندهید و همیشه گوش به حرف امام خمینی بت‌شکن دهید؛ که حرف او همانا گفته قرآن و اسلام است. با کسانی که با روحانیت مخالفت می‌کنند، مخالفت کنید؛ زیرا آنان دشمنان اسلامند. از همه ملت مسلمان خصوصاً جوانان و نوجوانان می‌خواهم که مسجدها را خالی نکنید، تا به استکبار جهانی بفهمانیم، که به راستی از خون هر شهید صدها نفر به پا می‌خیزند و راه او را ادامه می‌دهند.»