در آستانه فرارسیدن اربعین، حضرت آیت‌الله سیستانی در نامه‌ای خطاب به زائران اربعین، توصیه‌های مهمی ارائه کرده‌اند. این پیام که از سوی مؤسسه امام علی(ع) در لندن و مرکز ارتباط با آیت‌الله سیستانی منتشر شده به نقل از حوزه نیوز تقدیم خوانندگان عزیز می‌شود.

در دعای امام صادق(ع) برای زائران حسین(ع) آمده است: خداوندا دشمنان ما به خاطر خروج شیعیان برای زیارت، بر آنها عیب می‌گیرند، اما بر خلاف میل دشمنان، این دشمنی‌ها مانع حرکت و خروج شیعیان به سوی ما نشد، پس بر آن صورت‌هایی که تابش خورشید، رنگ آنها را تغییر می‌دهد رحم کن.
اکنون شیعیان ماه محرم را پشت سر گذاشته و خود را در معرض وزش نسیم حسینی قرار دادند و دهها میلیون از آنها در نقاط مختلف جهان از توصیه‌های دینی و موعظه‌های منابر حسینی بهره بردند و بر محبت و ولایت پذیری خود و مشارکت خود در برپایی عزاداری‌ها افزودند، اما این پایان برکت‌های امام حسین علیه‌السلام نیست.
جمعیت انبوهی که در مجالس و عزاداری‌های حسینی مشارکت کردند، این روزها خود را برای رفتن به زیارت او آماده می‌کنند تا مسافتی زیاد را بپیمایند و با پای پیاده عازم زیارت اربعین شوند، گویی جهان شاهد رقم خوردن محشری به سوی کربلا است و قیامتی در سرزمین حسین رقم خورده است.
خداوند به این گام‌ها برکت دهد و سلام خداوند بر آنکه عامل و منشأ این حرکت عظیم است.
در این مناسبت عظیم، لازم است نکاتی را متذکر شویم که البته بر بسیاری از زائران پوشیده و پنهان نیست، اما توصیه به خیر از ویژگی‌های مؤمنان است.
۱. زیارت برای رضای خدا باشد
نیت: این زیارت عبادتی است که با نیت، ارزش می‌یابد و میزان قبولی آن بستگی به نیت زائران دارد و از این رو پاداش زائران نیز نزد خداوند متفاوت خواهد بود و ما از خداوند می‌خواهیم فراوان‌ترین بهره را از این زیارت، روزی شما بگرداند.
در این راه اخلاص فراوان برای خداوند باعث می‌شود زیارت شما در بالاترین درجه قرار گیرد. قدم نهادن و گام برداشتن ما در این راه برای این نباشد که فلان شخص ما را ببیند یا اینکه پس‌از بازگشت برای دیگران بازگو کنیم یا برای تایید فلان جریان و مبارزه با فلان جریان باشد. در این راستا انسان باید در تمام حالات خود، فداکاری و جانفشانی امام حسین(ع) را به یاد داشته باشد و ندای «هل من ناصر ینصرنی» او را به گوش جان بشنود تا حضور و پیاده‌روی او برای لبیک گفتن به این ندای حسینی باشد.
برغم اینکه سیدالشهدا(ع) با آبرویی که نزد خداوند دارد حاجات زائران خود را برآورده می‌سازد، اما شایسته نیست که زیارت انسان برای حاجت‌ها و تجارت‌های دنیوی باشد. نباید هدف زائر از زیارت، رسیدن به حاجت خود باشد به گونه‌ای که اگر بداند حاجتی از او برآورده نمی‌شود زیارت را ترک کند!
۲. اهتمام به نماز و حجاب و همکاری با مسئولان انتظامات
مؤمنانی که در راه زیارت سیدالشهدا(ع) خود را به سختی می‌اندازند، باید در این راه ارزش‌ها و مبانی کربلا را با التزام به نماز و اوقات آن زنده کنند و خواهرانی که در این پیاده‌روی حضور دارند، حجاب، عفت و وقار خود را حفظ کنند و به قهرمان کربلا حضرت زینب اقتدا کنند که حجاب و عفت و شکوه او کامل بود.
تمام زائران باید خوش رفتار بوده و ارزش‌های اخلاقی را رعایت کنند و با مسئولان انتظامات و مدیران موکب‌ها همکاری کنند و غذاهایی را که با سخاوت و کرم به آنها تقدیم می‌شود حفظ کنند تا به دور از اسراف میان زائران توزیع شود.
۳. استفاده از حضور مبلغان دینی
مراجع عظام تقلید چند سالی است که در این راهپیمایی میلیونی صدها مبلغ دینی را برای نشر معارف و احکام دین به مناطق مختلف اعزام می‌کنند و از زائران انتظار می‌رود به این افراد مراجعه کنند و ارتباط داشته باشند و البته امسال نیز تعداد مبلغان بیشتری در این مراسم حضور خواهند داشت تا خدمات فکری و فقهی خود را به زائران ارائه کنند و به وظیفه تبلیغ دین عمل نمایند.
۴. پرهیز از بدعت در عزاداری و عمل به روش‌های مورد تایید علما
زائران باید عزاداری‌های تایید شده توسط علما و عزاداری‌های متعارف میان شیعیان را که نسل اندر نسل به ما منتقل شده اجرا کنند و اقداماتی را انجام ندهند که متناسب با عظمت این مناسبت نیست، زیرا اهداف بلند قیام حسینی همواره باید بلند و پاک و تاثیرگذار باقی بماند.
۵. ضرورت تقویت وحدت و پرهیز از اختلافات
تمرکز بر وحدت. خطبای جمعه و نمایندگان مراجع عظام بارها بر ضرورت اتحاد و کنار گذاشتن اختلافات داخلی تاکید کرده‌اند، زیرا امروز امت اسلام بویژه شیعیان در شرایطی سخت و خطرناک به سر می‌برند و توطئه‌هایی علیه آنها جریان دارد و از این رو لازم است اولویت شیعیان در رفتار خود این باشد که به اختلافات دامن نزنند بویژه در ایام عاشورا و عزاداری حسینی.
تمام مسلمانان خصوصا پیروان مذهب اهل بیت(ع) وظیفه دارند برای نشر مبانی قیام حسینی و تحکیم و تقویت آن در میان نسل‌های آینده تلاش کنند، زیرا امام حسین و یاران برگزیده او جان خود را برای رسیدن دین به همین نسل‌ها فدا کردند و همچنان نیز فرزندان مجاهد ما در این راه جان ومال خود را در میدان شهادت و کرامت فدا می‌کنند.
۶. به یاد داشتن فداکاری رزمندگان اسلام و قدردانی از شهدا
در روزهای زیارت سیدالشهدا و اهل بیت و یاران ایشان شایسته است همه ما به یاد رزمندگان، مجاهدان و طلاب حوزه علمیه باشیم که در این روزگار به حسین(ع) اقتدا کردند و در جبهه‌های نبرد با دشمنان دین و مقدسات، جان خود را بر کف دست گرفتند و ثابت کردند به حق یاوران حسین هستند. آنها مردانی هستند که بر پیمان خود با خداوند، ثابت قدم و وفادار ماندند و برخی از آنها به شهادت رسیده و برخی در انتظار شهادت به راه خود ادامه می‌دهند. از این رو لازم است به یاد آنها باشیم و برای آنها دعا کنیم تا خداوند آنها را محفوظ و پیروز گرداند و برای شهدا طلب رحمت و آمرزش کنیم و قبور آنها را زیارت کنیم و به مجروحان و خانواده‌های شهدا سر بزنیم و در حد توان خود به آنها رسیدگی کنیم که آنها حق بزرگی بر گردن ما دارند و من گمان نمی‌کنم بتوانیم این حق را ادا کنیم. پس خداوند به آنها بهترین پاداش‌ها را عنایت کند.
۷. پرهیز از اختلاف افکنی و اهانت به مراجع و علما
شایسته است برادران حسینی ما در این فضای معنوی و ولایی و سایر مناسبت‌های مربوط به اهل بیت(ع) به نشر و تحکیم معارف دینی و اعتقادی و فقهی و نشر ارزش‌های اخلاقی بپردازند و سرگرم اختلافات جزئی نشوند، زیرا اختلافات در برخی نظرهای فقهی نمی‌تواند مجوز شرعی برای تخریب و کنایه زدن و عیب جویی از مؤمنان باشد تا چه رسد به اینکه به بهانه‌ای برای اهانت به مراجع و اساتید حوزه علمیه و بزرگان اهل منبر و علما تبدیل شود؛ چراکه آنها عمر، وقت و فکر خود را در راه نشر ارزش‌های حسینی سپری کرده‌اند.
۸. زیارت باید موجب تغییر در زندگی زائران باشد
برای زائران محترم شایسته است روزی که از زیارت باز می‌گردند، حال آنها همچون روز آغاز زیارت نباشد و پس از زیارت ،به درون و رفتار و اعمال خود بنگرند و ببینند آیا تغییری در رفتار و اخلاق و ارتباطات اجتماعی و خانوادگی و معاملات آنها رخ داده و بهتر شده است یا خیر؟
تمام زائران باید این سؤال را از خود بپرسند تا مبادا از مصادیق این سخن امیرالمؤمنین علیه‌السلام باشند که فرمود: چه بسا روزه داری که از روزه داری خود بهره‌ای جز تشنگی و گرسنگی ندارد و چه بسا نمازگزاری که جز شب زنده داری و رنج، بهره‌ای از نماز عبادت خود ندارد.
از خداوند سبحان می‌خواهیم از کسانی باشیم که به سخن گوش فرا داده و از بهترین سخن پیروی می‌کنند. 1439 هـ.ق