به گزارش فارس، خداکرم جلالی در کارگاه ظرفیت‌سازی تدوین مدیریت پایدار جنگل در ایران اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران با مساحتی بالغ بر 165 میلیون هکتار هفدهمین کشور پهناور دنیاست که بخش عمده‌ای از خاک آن در مناطق خشک و بیابانی واقع شده است و به نوبه خود دارای شکنندگی‌های اکوسیستمی می‌باشد.
وی با اشاره به اینکه میانگین بارندگی بلندمدت ایران یک سوم جهانی است،‌ افزود: این در حالی است که میزان تبخیر سه برابر میانگین جهانی است و در کنار آن 11 اقلیم از 13 اقلیم جهانی در ایران به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و ارتفاعات وجود دارد.
رئیس سازمان جنگل‌ها و مراتع ادامه داد: تنها 8/5 درصد کشور را جنگل تشکیل می‌دهد و 51 درصد آن را مراتع، 19 درصد را بیابان و 11 درصد آن را بخش‌های کشاورزی، شهرها و روستاها تشکیل می‌دهد.
به گفته جلالی، 14 میلیون هکتار از سطح جنگل‌های طبیعی ایران دارای کیفیت متفاوتی است که مربوط به دوره سوم زمین‌شناسی و بازمانده از عصر یخبندان است که به‌عنوان مادر جنگل‌های پهن‌برگ اروپا مطرح بوده و میراث طبیعی جهانی است و با توجه به اینکه ایران به‌عنوان یکی از اعضای جامعه جهانی متعهد به کنوانسیون‌های زیست‌محیطی است، باید تمام سعی خود را برای صیانت از جنگل‌های کشور معمول دارد.
وی به اقدامات انجام ‌شده در این زمینه اشاره کرد و گفت: ارزیابی‌های کارشناسی از وضعیت کمی و کیفی منابع جنگلی، اعمال ممنوعیت در بهره‌وری تجاری و صنعتی از جنگل‌های هیرکانی، حفظ خاک، تأمین آب و سلامت و اکوتوریسم علی‌رغم مشکلاتی که از بعد اشتغال و صنایع وابسته در کوتاه‌مدت ایجاد می‌شود، انجام شده است.
رئیس سازمان جنگل‌ها و مراتع به آخرین اقدامات انجام ‌شده در رابطه با برنامه استراحت جنگل اشاره کرد و گفت: تاکنون 67 قرارداد و 62 درصد مساحت جنگل‌های تحت بهره‌برداری به مساحت بالغ بر 580 هزار هکتار از شمول بهره‌برداری خارج شده است و تا پایان سال تمام قراردادهای بهره‌برداری چوب از جنگل‌های شمال لغو و بر اساس طرح‌های حفاظتی و حمایتی مدیریت می‌شود.
جلالی همچنین به اصلاح قوانین و مقررات برای حفاظت از جنگل و جلوگیری از هرگونه تغییر کاربردی هم اشاره و بیان کرد: تنوع‌بخشی منابع مالی‌، تدوین برنامه اقدام ملی جنگل و استفاده از انرژی‌های نو با هدف کاهش مصرف چوب ازجمله راهبردهای سازمان جنگل‌ها و مراتع در افق 20 ساله است؛ چراکه هرچه توسعه جنگل‌های دست‌کاشت افزایش یابد، می‌توانیم از این منابع بیشتر حفاظت کنیم، مضاف بر آنکه توسعه زراعت چوب با استفاده از گونه‌های سریع‌الرشد و سازگار با شرایط شوری و خشکی، می‌تواند در این حوزه بسیار مؤثر باشد.