در منزل امام یک چراغ اضافه پیدا نمی‌کردید که روشن باشد، بعضی مواقع خود امام، حتی مشغول ملاقات با شخصیت‌ها و افراد بودند که ناگهان متوجه می‌شدند که چراغی بی‌جهت روشن است، بدون آنکه به دیگران امر کنند، خودشان بلند می‌شدند و می‌رفتند آن را خاموش می‌کردند. یا اینکه هنگام وضو گرفتن یک قطره آب اضافی مصرف نمی‌کردند حتی بین مسح سر و شستشوی دست راست و چپ آب را می‌بستند.
* پرتوی از خورشید، به نقل از دکتر محمد بروجردی، سال 1383، چاپ دوم، ص 127.