نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
غرب به دنبال برجام 2 و 3 /مدعیان اصلاحات دلخوش به حمایت لفظی اروپا!
سرویس سیاسی ـ
روزنامه ایران در شماره روز پنج‌شنبه در مطلبی نوشت: «فراتر از برجام، آمریکایی‌ها در حال بنیان گذاشتن یک رویه غلط در روابط بین‌الملل هستند که هرجا منافعشان اقتضا نمی‌کند، از توافق‌های بین‌المللی خارج می‌شوند و این درست در تعارض آشکار با رویه حقوقی است که تاکنون در جهان حاکم بوده است. چرا که تعهدات بین‌المللی حکومت‌ها حتی با تغییر آنها دستخوش تغییر نمی‌شود. به عنوان مثال جمهوری اسلامی هم که بعد از انقلاب شکل گرفت، تعهدات بین‌المللی رژیم شاه را نادیده نگرفت و اجرا کرد.»
غیر قابل اعتماد بودن آمریکا که حامیان دولت این روزها به آن اعتراف می‌کنند، از روی سابقه عهدشکنی، خباثت‌ورزی و زیاده‌خواهی‌های این رژیم مستکبر کاملا عیان بود و بارها مورد هشدار دلسوزان نظام و کشور قرار گرفت اما پاسخ مدعیان اصلاحات و عده‌ای از مقامات ارشد دولت به منتقدان و تحلیل‌هایشان تنها ناسزا و حواله دادن به جهنم بود! امروز نتیجه این بی‌توجهی‌ها غول بیکاری و رکود و افزوده شدن تحریم‌های جدید و افزایش فشار و تهدید علیه ایران شده است. جالب است که این طیف مدعی بودند که «امضای کری تضمین است» و «آمریکا اعتبار بین‌المللی خود را با یک توافق از بین نمی‌برد.»
توقع بیجا!
در ادامه این یادداشت آمده است: «نقش اتحادیه اروپا در اینجا هم حائز اهمیت می‌شود و باید جلوی این رویه اشتباه را بگیرد. سومین موضوعی که اتحادیه اروپا می‌تواند اقدام کند و گام‌های اولیه را درباره آن برداشته است، مسئله تسریع همکاری‌های بانکی ایران و اتحادیه اروپا و ایجاد مراکزی است که همکاری‌ها و مبادلات اقتصادی ایران و اعضای فعلی اروپا را پشتیبانی کرده و اعتبارات لازم را فراهم کنند.»
وزیر خارجه فرانسه با اشاره به سفر آتی خود به تهران گفته است: به زودی این فرصت را خواهیم داشت که ایران را در زمینه‌های موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای تحت فشار قرار دهیم. آن وقت مدعیان اصلاحات دلخوش به حمایت اروپا نشسته‌اند!
همچنین، وقتی ظریف، وزیر امور خارجه پس از گذشت حدود دو سال از اجرای برجام تصریح می‌کند که «هنوز نمی‌توانیم در انگلیس یک حساب بانکی باز کنیم»، امید بستن به اروپا برای همکاری و حمایت از ایران چه پایه عقلانی و منطقی دارد؟ گذشته از این، فرانسه، آلمان و انگلیس چند روز پیش در حالی بر حفظ توافق هسته‌ای تأکید کردند که همزمان برای فشار بر ایران بر سر توانمندی موشکی و نقش‌آفرینی‌های منطقه‌ای نیز اعلام آمادگی کردند. این رویه نشان داد حمایت لفظی آنان از برجام تنها با هدف زمینه‌سازی برای دستیابی به برجام‌های موشکی و منطقه‌ای بوده است. این طیف مدعی شکاف بین اروپا و آمریکا در موضوع برجام بودند اما با این حساب شراکت، همدستی و همکاری اتحادیه اروپا با آمریکا بیش از پیش مشخص شد.
ایران همچنین نوشت: «نروژی‌ها، ایتالیایی‌ها و فرانسوی‌ها با قراردادهای پرسودی که امضا کرده‌اند، اقداماتی را شروع کرده‌اند اما آنها باید ضمانت‌های کافی برای این مبادلات فراهم کنند تا اجازه ندهند آمریکا با رویه‌ای که می‌گوید یا با من یا با ایران، جلوی این روند را بگیرد. این در حالی است که در ایران گفته می‌شود از آنجایی که اروپایی‌ها مبادلات بیشتری با آمریکا دارند، در قضیه برجام طرف آنها خواهند ایستاد اما این نظر، نادرست است. زیرا بازار و نفوذ در بازارهای مختلف خیلی مهم است و نمی‌شود به راحتی از یک بازار مثلا 50-40 میلیاردی برای مبادلات بزرگ با یک طرف دیگر گذشت. یعنی آن موقعی که آمریکا خط فشار علیه ایران را پیش می‌برد بهانه‌های کافی حقوقی داشت، ولی الان دیگر این بهانه‌ها را ندارند. درست است که ما نباید انتظار داشته باشیم آنها در مجموع مناسبات رابطه سیاسی و اقتصادی، به طور کامل طرف ایران را بگیرند اما می‌توانند در بسیاری از موضوعات از جمله همکاری‌های اقتصادی راه خود را از آمریکا جدا کنند.»
این ادعاها در حالی است که بنگاه‌های اقتصادی اروپایی از ترس جریمه‌های آمریکا از همکاری با ایران صرف‌نظر کردند. البته همین مدعیان اصلاحات اروپایی‌ها را آقا اجازه و بله‌قربان‌گو می‌دانستند!
مسئله اصلاح‌طلبان بدلی جدید نیست
همیشه با این پدیده مواجه بودیم!
مرتضی مبلغ معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات در گفت‌و‌گو با شرق به دلایل افت حمایت اصلاح‌طلبان از دولت پس از انتخابات پرداخت.
وی اظهار داشت: «بیشترین چیزی که باعث این اختلال شده، به دو نکته‌ای که در دولت دوازدهم رخ داد، بازمی‌گردد. نکته اول این بود؛ توقعی که از آقای روحانی برای چینش کابینه می‌رفت، از میانگین سطح توقعات منطقی جامعه و بدنه حامی ایشان پایین‌تر بود و نکته دوم این بود که در مدیریت سیاسی استانی هم این میانگین از میانگین سطح توقع معقول و منطقی و حتی از دوره قبل هم پایین‌تر بود و شاهد یک افت بودیم... این دو اتفاق منشأ این شد که این نقدها مطرح شود.»
مبلغ علیرغم سهم‌خواهی گسترده مدعیان اصلاحات از دولت دوازدهم در ماه‌های گذشته به صورتی که اعتراض برخی شخصیت‌های این جریان را نیز به دنبال داشت مدعی شد: «شاید برخی دوستان پیشنهاداتی داشته‌اند اما هیچ‌وقت ندیده‌اید که جریان اصلاح‌طلبی مطالبه‌گری کند یا نیروهایی را پیشنهاد کند و به دولت بگوید که الزاما از این نیروها باید استفاده کنی بلکه بعد از چینش دولت هم همواره گفته شده است که ملاک را قضاوت و عملکرد
می‌گذاریم.»
این تناقض به صورتی خود را نشان می‌دهد که خبرنگار روزنامه شرق نیز به اظهارات اخیر عبدالله نوری اشاره می‌کند و متذکر می‌شود: «آقای عبدالله نوری به‌تازگی مطرح کرده‌اند که این‌طور نباشد که دولت رأی خود را از یک جناح بگیرد؛ اما تعاملاتش با جناح دیگر باشد.»
مبلغ در ادامه و در پاسخ به سؤالی در رابطه با اصلاح‌طلبان بدلی نیز گفت: «مسئله اصلاح‌طلبان بدلی پدیده جدیدی نیست. همواره بوده است. فقط هم مخصوص اصلاح‌طلبان نیست و فقط هم مخصوص ایران نیست. برجسته‌سازی این پدیده خودش خطاست.» وی در بخش دیگری از مصاحبه نمایندگان عضو فراکسیون امید را تلویحا اصلاح‌طلبان بدلی خواند.
معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات در حالی از تلاش طاقت‌فرسای اصلاح‌طلبان برای چیدن یک فهرست برای انتخابات و انتخاب آنها میان بد و بدتر سخن می‌گوید که برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در لیست امید قرار نگرفته و به جای آنان اشخاصی که پول و توانایی مالی داشتند در فهرست گنجانده شده بودند. الهه کولایی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای هماهنگی مجمع زنان اصلاح‌طلب در مصاحبه‌ای با خبرگزاری «آنا» اعلام کرده بود: «همیشه پول و قدرت در حوزه سیاست تأثیرگذار هستند. برخی کاندیداها از طریق رانت وارد لیست امید شدند و من این مسئله را تکذیب نمی‌کنم.»
آفتاب یزد نیز در جریان انتخابات شورای شهر تهران از درخواست دو میلیارد تومانی از متقاضیان حضور در لیست امید خبرداد و نوشت: «البته مشخص نبوده آقای غ_ک با چه سازوکاری چنین وعده‌ای به کاندیداها می‌داده است.»
جاسوس بازی نکنید!
آفتاب یزد در مطلبی نوشت: «قبول. هر چه مقامات و دستگاه‌های ذیربط گفتند همان است. سمعا و طاعتا. دری اصفهانی جاسوس است. هرچند همگی قبول دارند که او عضو اصلی تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای نبوده و معرفی شده است.از کجا بماند! اما به هرحال همین که در کنار تیم مذاکره‌کننده حضور داشته و از نزدیک شاهد برخی دیالوگ‌های حساس و مهم بوده می‌توانسته اطلاعاتی را عمدا و یا شاید سهوا درز دهد. ولی این دیگر قابل پذیرش نیست که مخالفان برجام و کسانی که کاسبی‌شان تعطیل شده این‌گونه از حکم‌ها و اظهارات دستگاه‌های مرتبط و مسئول سوءاستفاده نموده و «جاسوس‌بازی» راه بیندازند.»
در ادامه این مطلب آمده است: «به دو نمونه ذیل نگاهی بیندازید... الف)سایت جهان‌نیوز منتسب به علیرضا زاکانی رئیس‌کمیته ویژه بررسی برجام در مجلس قبلی: «عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با بیان اینکه بر اساس تحقیقات انجام شده چهار جاسوس در تیم مذاکرات هسته‌ای فعالیت داشته‌اند، از کمیسیون امنیت ملی خواست به موضوع ورود کند.» ب)روزنامه کیهان: «نایب رئیس‌کمیسیون امنیت ملی با اشاره به مفتوح بودن پرونده جاسوسی دری‌اصفهانی، بتن‌ریزی و نابودی رآکتور آب سنگین اراک را نتیجه جاسوسی این عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای عنوان کرد.» نویسنده در ادامه برداشت‌های ناصواب خود از این پیگیری‌ها را نوشته است.
از روزنامه‌ای که چند روز پیش پرداختن به موضوع جاسوس هسته‌ای را «آب به آسیاب دشمن ریختن» دانسته بود، عجب نیست که نسبت به پیگیری و حساسیت روی این دست مسائل که با سرنوشت کشور و منافع ملی مرتبط است، با الفاظ این چنینی مانند «جاسوس‌بازی» برخورد کند. این روزنامه به‌جای واکنش صریح و مطالبه‌گری بر سر چرایی این اتفاق و خسارت آن به توانمندی هسته‌ای کشور، رسانه‌های انقلابی را به مغالطه و سفسطه متهم و آنها را جریانی به دور از اخلاق و انصاف معرفی کرده بود.
اینکه مدعیان اصلاحات به راحتی از چنین موضوع مهمی که اثر مستقیمی بر مصالح ملت و کشور داشته، گذشتند، موضوع جدیدی نیست و از ترجیح منافع نامشروع حزبی و باندی بر منافع ملی حکایت دارد.
ناکامی در اعتماد به آمریکا و رسیدن به حرف منتقدان و دلسوزان، مدعیان اصلاحات را آنقدر عصبانی کرده که با انگ کاسبی به هشداردهندگان عهدشکن بودن آمریکا، دنبال آرام کردن خود هستند و از اخلاق و انصاف هم
دم می‌زنند!
چشم شرکت‌های اروپایی به اربابشان!
روزنامه اعتماد در شماره روز پنج شنبه در صفحه اقتصادی گفت‌وگویی را با مشاور عالی اقتصادی انگلیس در اتحادیه اروپا با عنوان «روند همكاري مالي ايران و اروپا ادامه خواهد داشت» منتشر کرد.
این مقام انگلیسی در پاسخ به این سؤال اعتماد که «آيا تصميم اخير آمريكا براي خروج از برجام مي‌تواند در كاهش حجم مبادلات موثر باشد؟» گفته است: «هر چند كه بعيد به نظر مي‌رسد اما ممكن است، حجم مبادلات را در قراردادهاي منعقد شده كاهش دهد اما نمي‌تواند به ملغي شدن آن بينجامد. در گفت‌وگويي كه در هفته گذشته با يكي از شركت‌هاي نفتي بزرگ كه با ايران وارد قرارداد شده، داشتم مديران اين شركت اظهار كردند كه براي اجراي قرارداد چند هفته‌اي منتظر خواهند شد تا از شدت اين اظهارات مطمئن شوند.»
با وجود ترس شرکت‌های اروپایی از همکاری اقتصادی با ایران به دلیل جریمه‌های مالی آمریکا، عجب از مدعیان اصلاحات نیست که باز هم به سراب حمایت اروپا از ایران دل بسته‌اند.