شهيد نادر نعمتي سال 1338 در چهارده اسفند ماه در خانواده‌اي متوسط و مذهبي به دنيا آمد. او اولين فرزند خانواده‌اش بود. اخلاق و رفتار نيك‌اش الگويي براي برادر و خواهرش بود. دوران تحصيلي ابتدايي را در كياكلايه و تا پنجم متوسطه را در املش و ديپلم خود را در شهرستان بابل اخذ نمود.
در ساختن پل و درست كردن جاده با مردم نهايت همكاري را داشت. قبل از انقلاب در اكثر راهپيمايي‌ها و مجالس سخنراني شركت داشت و به بخش املش مي‌آمد تا بتواند بيشتر در جريان امور كارها قرار بگيرد و این نشان‌دهنده دلسوزی‌اش برای اسلام و مردم بود. فعاليت‌هاي بعد از انقلاب وي نيز چشمگير بوده است. نفرت عميقي نسبت به گروه‌هاي منافق آمريكايي داشت و گفته بود كه اين خدا‌نشناس‌ها از جان ملت چه مي‌خواهند؛ كه اين شعرهاي بي‌معني را بر روي ديوارهاي شهر و روستا مي‌نويسند. از جمله فعاليت‌هاي  او با كتابخانه‌هاي دور و اطراف روستايي نركه رابطه بسيار زيادي داشت و هر چند وقت يكبار به آنها سر مي‌زد. علاقه بسيار زيادي نسبت به امام عزيز خميني بت‌شکن داشت، به مرحوم آيت‌الله طالقاني عشق مي‌ورزيد و ميل زيادي به خواندن قرآن و نهج‌البلاغه و ديگر كتاب‌هاي اسلامي و مكتبي داشت. بعد از گرفتن ديپلم، به گروهان ژاندارمري جهت رفتن به خدمت مقدس سربازي معرفي شد. دوران آموزش خويش را در گروگان سپري و بعد از اتمام ماموريت به تهران بازگشت و چندي نگذشته بود كه عازم جبهه جنگ عليه دشمنان اسلام شد. سرانجام نادر نعمتي چهارشنبه 23 مهرماه سال 59 در كرخه بر اثر اصابت خمپاره به درجه رفيع شهادت نايل گشت.