شهيد غلامرضا ربيعي در سومين روز از فروردين ماه سال 1344 در خانواده‌اي متدین و پر جمعيت در روستاي خلشاء چهارده از توابع شهرستان آستانه ‌اشرفيه چشم به جهان هستي گشود. وي هفتمين فرزند خانواده بود. تحصيلات ابتدائي و همينطور راهنمائي را تا سال دوم در روستاي شيرکوه به پايان رسانيد. او در کشتي گيل‌مردي دستي توانا داشت، يک پهلوان واقعي و به تمام معنا بود. گذشت و فداکاري‌اش بسيار زبانزد بود، او در نانوايي زادگاه خويش مشغول بکار شد بعد از مدتي کارکردن در نانوايي در حاليکه قسمت اعظم اقتصاد خانواده را خود اداره مي‌کرد برآن شد تا به عضويت مدرسه عشق در آيد و در پايگاه مقاومت پاشاکي سياهکل ثبت نام نمود، تصميم داشت که وارد سپاه شود که خانواده او سخت با اين تصميم وي مخالفت نمودند لذا مدتي صبر نمود تا اينکه زودتر از موعد مقرر خود را جهت خدمت سربازي آماده نمود، دوران آموزشي را در بيرجند طي نمود و سپس به کردستان اعزام شد که از ناحيه پا مجروح شد و سه ماه در منطقه‌اشنيه بود که در ارتفاعات کله قندي بعد از فتح آنجا بطور نامشخص مفقود‌الاثر گشت. قسمتي از وصيت نامه شهيد غلامرضا ربيعي: مرگ حق است و همه بايد بميريم جز ذات پاک احديت و نماز زیباترین جلوه بندگی انسان در پیشگاه پروردگار است.خاطره اي از پدر هرگاه در مراسم کشتي مي‌رفتيم هميشه پيروز و موفق بود ودر آخرين مرخصي خود که با حريف خود کشتي گرفت که وقتي بعد از شکست آن فهميد که حريف وي برادر شهيد بوده چنان سخت پشيمان شد که او را بر دوش خود سوارکرد و در ميدان کشتی چرخانيد.